Skip to main content
SUPERVISOR
منصوره ملکیان (استاد راهنما) محمد علی ادیبی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Razie Oboudi
راضیه عبودی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

Phylogeny and phylogeography of Indian grey mongoose (Herpestes edwardsii) in Iran
Mongooses are carnivore species of which two species, Indian grey mongoose (H. edwardsii ) and small Indian mongoose (H. auropunctatus ), have been identified in Iran. These two species are distributed in the southern part of Iran from Sistan and Baluchistan province in eastern Iran to Ilam province in the west. In this study, genetic diversity of the Indian grey mongoose was investigated. In this study,24 samples of H. edwardsii and three samples of H. auropunctatus were collected across the southern part of the country. A fragment of 527 bp of Control region was amplified and sequenced. Results of genetic diversity showed high haplotype (0.891) and nucleotide (0.0427) diversities. Analysis of molecular variance showed that the majority of the genetic variance was distributed within populations (68.48) and 32% was among populations. The fixation index (F ST ) was estimated at about 0.31. The results of phylogenetic analysis showed that the Indian grey mongoose in Iran has divided into two distinct clades, distributed in the west and the central part of Iran, of which the western clade showed higher haplotype diversity. All of the small Indian mongoose sequences obtained in Iran formed an identical haplotype and different from other small Indian mongoose haplotypes recorded in the GeneBank from other parts of the species range. In this study, habitat suitability modeling was performed and the effects of climate change on the Indian gray mongoose distribution was evaluated using MaxEnt model. Results showed that three variables, including distance from agricultural lands, urban areas and water resources had the greatest roles in the habitat suitability models of the Indian grey mongoose. In order to predict the effects of climate change on the distribution range of the Indian grey mongoose, two ecological models including MIROC5 and CCSM were used with two moderate and severe scenarios. In all models, the highest habitat suitability was observed in Fars province. The results of this study can be used in the conservation and management of the mongoose populations and for the introduction of mongooses into different regions. Further ecological and phylogenic research are recommended to clarify the ecological and phylogenic status of the small Indian mongooses in Iran. Keywords : biodiversity, phylogenetic analysis, climate change, haplotype network, control region, Habitat suitability.
خدنگ‌ها گونه‌هایی گوشت‌خوار هستند که دو گونه‌ی خدنگ بزرگ ( Herpestes edwardsii ) و خدنگ کوچک ( Herpestes auropunctatus ) در ایران ثبت شده است. این دو گونه در نیمه جنوبی ایران از استان سیستان و بلوچستان در شرق ایران تا استان ایلام در غرب پراکنده شده‌اند. در این مطالعه تنوع ژنتیکی درون و بین جمعیتی خدنگ بزرگ در ایران مورد بررسی قرار گرفت و تنوع جمعیت‌های خدنگ در کشور ارزیابی شد. در این مطالعه 24 نمونه‌ی خدنگ بزرگ و سه نمونه خدنگ کوچک از نیمه جنوبی کشور جمع‌آوری شد. قطعه‌ای به طول 527 جفت باز از ژن ناحیه کنترل، DNA میتوکندری تکثیر و توالی‌یابی گردید. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که خدنگ بزرگ با تنوع ژنتیکی و تنوع هاپلوتایپی در سطح بالایی به میزان 0427/0 و 891/0 می‌باشد. تحلیل واریانس مولکولی نشان داد که بخش عمده‌ی از تنوع درون جمعیت (48/68) بوده و تنوع بین جمعیت ها 32 درصد است. شاخص تمایز جمعیت ها ( F ST ) معادل 31/0 می‌باشد. نتایج حاصل از تحلیل‌های فیلوژنی نشان داد که خدنگ بزرگ درایران دارای دو تبار مجزا در غرب و مرکز ایران می‌باشد که تبار غرب ایران از تنوع بالاتری برخوردار است. همه توالی‌های خدنگ کوچک بدست آمده در ایران یک هاپلوتایپ را تشکیل می‌دهند که با هاپلوتایپ‌های خدنگ کوچک ثبت شده در بانک ژن از سایر نقاط جهان متفاوت هستند. در این مطالعه، برای مدل‌سازی مطلوبیت زیستگاه و پیش‌بینی تاثیر تغییرات ‌اقلیمی بر پراکنش خدنگ بزرگ در ایران از مدل MaxEnt استفاده شد نتایج نشان داد که سه متغیر شامل فاصله از اراضی کشاورزی، مناطق شهری و فاصله از منابع آب بر مطلوبیت زیستگاه خدنگ تاثیرگذار است. برای بررسی اثر تغییرات اقلیمی بر دامنه پراکنش خدنگ بزرگ، از دو مدل اقلیمی MIROC5 و CCSM با دو سناریوی متوسط و شدید استفاده نموده و به پیش بینی تغییرات پراکنش خدنگ‌ بزرگ در آینده پرداخته شد. بیشترین سطح مطلوبیت زیستگاه خدنگ در تمام مدل‌ها در استان فارس مشاهده شد. نتایج حاصل از این مطالعه می‌تواند در زمینه‌ی مدیریت جمعیت‌های خدنگ و مدیریت معرفی خدنگ ها به مناطق مختلف مورد استفاده قرار گیرد. انجام مطالعات تکمیلی می‌تواند در روشن‌تر شدن بیشتر وضعیت بوم شناختی و تبارشناختی خدنگ‌ کوچک در ایران کمک کند. کلمات کلیدی: تنوع زیستی، تحلیل فیلوژنتیک، تغییر اقلیم، شبکه هاپلوتایپی، ناحیه کنترل میتوکندری، مطلوبیت زیستگاه

ارتقاء امنیت وب با وف بومی