Skip to main content
SUPERVISOR
Saeed Soltani Kopaei,Alireza Safianian,Saeed Pourmanafi,Ali Lotfi
سعید سلطانی کوپائی (استاد مشاور) علیرضا سفیانیان (استاد راهنما) سعید پورمنافی (استاد راهنما) علی لطفی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Akoo Halajdar
آکو حلاج دار

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

Agricultural land mapping with the delimitation of water resources and consumption in the Lenjanat sub-basin
Agriculture is one of the main foundations of Iran's development. There is a lack of integrated management, timely and accurate information in this aspect of development. Limitation of water sources inside borders and necessity to boost the production rate of agricultural products sharpens the importance of studying in the matter. For planning and managing agricultural land uses, accurate information about agricultural products and their water needs are of the utmost importance. Simultaneous function of these two systems will make an integrated managerial approach and decision making more efficient for distributing the water. Due to semi-arid nature of central Iran and the concentration of water demanding industries in this area (agriculture, steel industries, urban land uses, etc.) management of surface waters, especially in agricultural uses which has the most uptake of water, seems critical and crucial. In the sub-basin of Lenjanat, Zayanderood river is the main source of fresh water and due to climate change (reduction in precipitation) and mismanagement (discharge of underground water resources), distribution of it has become a challenge for natural resource management. In this study, Landsat 8 images in three dates (1 Khordad, 2 Tir, 19 Mordad 1396) were used to identify tillage patterns and land-use /land cover in this subbasin and areas shared with other counties (such as Lenjan, Dehaghan, Mobarake, Felavajan, Semirom, Shareza, Tiran, Najafabad and Chadegan from Isfahan and Shahrekord and Borojen from Chaharmahalvabakhtiari) and primary information about distribution of different tillages was attained by using pixel-based and Object-based methods for the area. Then Jahad's data was used to examine the accuracy of attained data and compared to them for each county. Water demand of each product in one agricultural growth year was attained by wide literature review. Using Jahad's data showing the presence of each tillage and its expanse, an average water use in the basin was calculated. Main cultivations in the basin included wheat, rice, other cultivations, dry farming, water, man-made, rocks, bad rangelands, good rangelands, gardens, man-made forests and lands with spread vegetation cover and in the counties with shared border included autumn cultivations, spring, composite, gardens and man-made forests. Among agricultural land-uses in the study area, other cultivations and wheat dominated with 3827ha and 2313ha, respectively. In counties, autumn cultivation was most expanded and composite cultivation was least expanded. Rice as a product with high water demands had an expansion of more than 2780ha of the studied area which shows a lack of sufficient managerial approaches according to appropriate tillage patterns in this area. Water demand of Lenjanat sub-basin was calculated using weighted averaging and is reported 234.4 million m squared annually. Results of this study provided comprehensive view of tillage patterns in the studied area and the amount of agricultural water use in the sub basin. However, more studies are needed to evaluate the effects of adjustment of tillage patterns and sufficient water usage on the reduction of water use in this development. Keywords: Remote Sensing, Landsat 8, Tillage Patterns, Agricultural Water Usage, Lenjanat Sub-basin
کشاورزی به‌عنوان یکی از ارکان توسعه کشور ایران مطرح است. عمده ضعف کشورمان در این زمینه به دلیل عدم مدیریت یکپارچه و نبود اطلاعات بهنگام و دقیق برای احقاق این امر است. محدودیت منابع آب در کشور از یک سو و ضرورت تولید داخلی محصولات موردنیاز کشاورزی از منابع آب تجدید پذیر از سویی دیگر بر اهمیت تحقیق می‌افزاید. کسب اطلاعات دقیق از سطح زیر کشت محصولات کشاورزی و بررسی نیازهای آب آن یکی از نیازهای اساسی برای مدیریت و برنامه‌ریزی اراضی کشاورزی است. کاربرد همزمان و ترکیبی این دو سیستم سبب مدیریت منسجم و تصمیم‌گیری درست در امور تخصیص و توزیع آب خواهد شد. با توجه به شرایط نیمه‌خشک فلات مرکزی ایران و تمرکز کاربری‌های آب‌بر (کشاورزی، صنایع فولاد، کاربری شهری و سایر) در آن مدیریت مصرف از آب‌های سطحی به‌ویژه در بخش کشاورزی که بیشترین مصرف را دارد، بسیار مهم و حیاتی است. در زیر حوضه لنجانات، رودخانه زاینده‌رود منبع اصلی تأمین آب شیرین است که تخصیص آن به دلیل تغییرات اقلیمی مانند کاهش بارش و سوء مدیریت مانند تخلیه شدن سفرهای آبی زیرزمینی که توسط این رودخانه تامین می‌شود به یکی از مهمترین چالش‌های مدیریت منابع طبیعی تبدیل شده است. در این تحقیق با استفاده از تصاویر ماهواره لندست 8 در سه مقطه زمانی (1 خرداد، 2 تیر و 19 مرداد 1396) به شناسایی الگوهای کشت و طبقات کاربری پوشش اراضی در این زیر حوضه و شهرستان های دارای محدوده مشترک (لنجان، دهاقان، مبارکه، فلاورجان، سمیرم، شهرضا، تیران، نجف آباد و چادگان از استان اصفهان و شهرکرد، بروجن از استان چهارمحال و بختیاری) پرداخته شد تا اطلاعات اولیه در مورد پراکندگی انواع کشت ها با استفاده از ترکیبی از روش‌های سلول‌مبنا و شی‌گرا در این مناطق تهیه گردد. سپس با استفاده از آمار جهادکشاورزی به بررسی صحت داده های جمع آوری شده و مقایسه آن در هر شهرستان پرداخته شد. نیاز آبی هر محصول در یک دوره‌ی رشد (یک سال زراعی) نیز با استفاده از مرور منابع گسترده بدست آمد. در نهایت با استفاده از اطلاعات جهاد کشاورزی در مورد حضور هر کشت و وسعت آن، میانگینی از میزان آب مصرفی حوضه بدست آمد. کشت‌های اصلی استخراج شده در داخل بازه شامل گندم، برنج، سایر کشت‌ها، دیم، آب، انسان ساخت، صخره، مراتع ضعیف، مراتع قوی، باغ، جنگل دست‌کاشت و اراضی با پوشش گیاهی پراکنده و همچنین در شهرستان‌های دارای محدود مشترک شامل کشت‌های پاییزه، بهاره، ترکیبی، باغ و جنگل دست‌کاشت بودند. در بین کاربری های کشاورزی منطقه مورد مطالعه، طبقه‌ی سایر کشت‌ها بیشترین وسعت (3827 هکتار) و کشت گندم (2313 هکتار) را به خود اختصاص داد. در محدوده شهرستان‌ها نیز کشت پاییزه به عنوان کشت غالب و کشت ترکیبی به عنوان کم وسعت ترین کشت شناسایی شد. برنج به عنوان محصولی با نیاز آبی بالا وسعتی بیش از 2780 هکتار از منطقه مورد مطالعه را به خود اختصاص داد که نشان دهنده‌ی عدم وجود رویکرد های مدیریتی مناسب برای اختصاص الگوهای کشت در مناطق تحت مطالعه است. نیاز آبی در زیر حوضه لنجانات با استقفاده از میانگین گیری وزنی برای کشت های موجود برابر با 4/234 میلیون متر مکعب در سال بدست آمد. نتایج این تحقیق توانست دیدی جامع از پراکنذگی الگوهای کشت در منطقه مورد مطالعه و میزان آب مصرفی این زیر حوضه در بخش کشاورزی ایجاد کند با این حال مطالعات بیشتری نیاز است تا اثر رویکردهای مدیریتی مانند اصلاح الگوی کشت و بهبود راندمان آبیاری را در کاهش میران آب مصرفی برای بخش کشاورزی را تعیین کند.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی