Skip to main content
SUPERVISOR
Mansoureh Malekian,Mohamoud-Reza Hemami
منصوره ملکیان (استاد راهنما) محمودرضا همامی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Roghayyeh Salarpoor
رقیه سالارپور

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1396

TITLE

Habitat evaluation of Miangaran wetland for migratory birds
Habitat destruction and the landscape change are one of the greatest challenges in conservation biology and biogeography. One of the most valuable habitats are wetlands, which provide important environmental services such as flood control, carbon sequestration, and conservation of biodiversity. Migratory birds are wetland-dependent species which can be used as indices for assessing the ecosystem condition. This study was conducted in order to assess the habitat of migratory birds in Miyangaran wetland located in south-west of Iran. Bird identification carried out by using total count method from 2000-2019. Then, different diversity and evenness indices were estimated, using Ecological Methodology Software. The most Shannon-Wiener and Simpson diversity indices were 4.087 and 0.922 respectively, obtained for the year 2008. The highest evenness index was observed in the year 2001 and the least uniformity was for 2007. To assess landuse changes in Miyangaran wetland, satellite images were utilized from the mid-winter of 1990, 2000, 2010 and 2018 for the TM, ETM and OLI sensors. Image Key word : Habitat assessment, Miyangaran wetland, Diversity Index, Landuse change AHP.
یکی بزرگ­ترین چالش­ها در زیست­شناسی حفاظت و جغرافیای زیستی، تغییر سیمای سرزمین و از بین رفتن زیستگاه­ها است. یکی از این زیستگاه­های بسیار ارزنده، اکوسیستم­های تالابی هستند که خدمات مهم زیست­محیطی مانند کنترل سیلاب، ذخیره کربن و حفظ تنوع­زیستی را ارائه می­دهند. پرندگان مهاجر از جمله گونه­های وابسته به تالاب هستند که شاخص خوبی برای ارزیابی وضعیت اکوسیستم هستند. این پژوهش با هدف ارزیابی و بررسی زیستگاه پرندگان مهاجر در تالاب میانگران واقع در جنوب غربی ایران انجام گرفته است. شناسایی پرندگان از سال 2000 تا 2019 با استفاده از روش مستقیم انجام گرفت و سپس با استفاده از نرم افزار Ecological Methodology شاخص­های تنوع و یکنواختی برآورد شدند. بیش­ترین شاخص تنوع­گونه­ای شانون- وینر و سیمسون در سال 2008 به ترتیب 087/4 و 922/0 مشاهده شد. همچنین، بیش­ترین شاخص یکنواختی در سال 2001 و کم­ترین یکنواختی نیز در سال 2007 مشاهده شد. برای ارزیابی تغییرات کاربری تالاب میانگران از تصاویر ماهواره­ای سال­های 1990، 2000 و2010 و 2018 از میانه سه ماه فصل زمستان تصاویر گرفته شد. به ترتیب سنجده TM، سننجنده ETM و سنجده OLI بکار گرفته شدند. سپس با استفاده از الگوریتم SVM در نرم افزار ENVI 5/3 طبقه­بندی نتایج انجام گرفت. نتایج حاصل از آشکار سازی نشان داد که از سال 1990 تا 2018 آب تالاب 80 درصد کاهش داشته است. اراضی کشاورزی و مناطق شهری افزایش چشم­گیری داشت. همچنین برای الویت بندی عوامل تخریب تالاب از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. بدین منظور پرسشنامه ای طراحی و نظر 20 نفر از متخصص محیط­زیست پرسیده شد. عوامل طبیعی مانند خشکسالی و عوامل انسانی مانند ورود فاضلاب شهری و کشاورزی بیش­ترین الویت را در تخریب داشتند. با استفاده از شاخص­ای تنوع ، شاخص spi، شاخص NDVI، شاخص NDWI، و دما و بارش از سال 2000 تا 2018، روند تغییرات در این بازه 20 ساله مورد بررسی قرار گرفت که روند بارش و شاخص یکنواختی گونه ای کاهش معنی­داری را نشان دادند. برای بررسی همبستگی عوامل اقلیمی و شاخص­های تنوع از مدل تعمیم یافته GLM استفاده گردید. مدل نشان داد که تفاوت معنا داری بین شاخص­های تنوع و عوامل اقلیمی وجود ندارد. در مرحله بعد فراوانی گونه­ها وارد مدل شد که این بار مدل، همبستگی معنی­داری را نشان داد. این پژوهش نشان دادکه خشکسالی به تنهایی باعث کاهش تالاب میانگران نشده است بلکه عوامل دیگری مانند تغییر کاربری­های اطراف تالاب و ورود فاضلاب شهری به تالاب نیز سهم قابل توجهی داشته اند.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی