Skip to main content
SUPERVISOR
Mehdi Bassiri
مهدی بصیری اصفهانی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Ali Naderi Fesarani
علی نادری فسارانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1384

TITLE

Investigation of habitate conditions, seed Production and germination of Limonium iranicum in Sejzi region of Isfahan
Sejzi plain located in east of city of Isfahan is one of the arid plains, under intensitive desertification processes. Limonium iranicum a native drought and salinity tolerant plant species in distributed sparsly but patchy in this desert. Seed production of Limonium iranicum was studied in year 2006. Germination and establishment as well as tralanting tolerance of seedling were studied during late Feburary to June of 2007. Soil characteristics of three growing sites of this species were evaluated. Germination tests were carried out for 21 days in germinator with 30°C and 12 hours light period. Seedlings were planted in trays and after 90 days they were tralanted into pots filled with soils of growing sites. Seed weight was determined to be 0.284 gram for 1000 seeds and each plant on the average produced 10.5 individual seeds. Pregermination treatments showed that cold treatment with 7 days at 0-5°C resulted in maximum germination. Germination rates and alometric index of pregermination treatments had no significant differences. No significant differences were detected among establishment percentages between late Feburary and late March. There was significant differences at 0.05 level between substrate effects on seedling establishment. Sand and peat-moss bed had highest result equal to 47.7% in late Feburary planting. In late March planting, lowest establishment (18.52%) was observed on sand, straw and peat-moss bed. Significant interactions (?=0.05) was observed between planting date and bed materials on seedling establishment. Sand and peat-moss bed had highest establishment percentage equal to 43.6, while sand, straw and peat-moss bed resulted in lowest establishment equal to 24.1 percent. All established seedlings after 90 days were tralanted to pots filled with soils from growing sites with 100 percent success. In soil characteristics studies, amount of gypsum had inverse effect on natural establishment of this species. Increasing salinity from 37.8 ds/m to 52.4 ds/m caused dieing back of native plants. On the other hand lime and clay seemed to have positive effects for stand situation in growing conditions of this area.
دشت سجزی واقع در شرق شهراصفهان، جزء دشت های خشک محسوب می‌شود که با فرآیند بیابانزایی شدید مواجه است. گونه Limonium iranicum که از گونه‌های بومی مقاوم به خشکی و شوری است، به طور تنک و لکه ای گسترده شده است. تولید بذر، جوانه زنی، استقرار و همچنین مقاومت به جابجایی گیاهچه های این گونه طی آذر ماه سال 1385 تا تیر ماه سال 1386 مطالعه شد. خصوصیات خاک در سه مکان رویشی این گونه تعیین گردید. آزمایش‌های جوانه زنی در انکوباتور با دمای 30 درجه سانتیگراد و 12 ساعت نور متناوب انجام شد. گیاهچه‌ها در سینی‌های کشت، کاشته شدند و پس از 90 روز به گلدان های پر شده از خاک مکان‌های رویشی منتقل شدند. وزن هزار دانه بذر معادل 284/0 گرم محاسبه شد و متوسط تولید هر پایه، 5/10 عدد بذر به دست آمد. تیمارهای پیش از جوانه‌زنی نشان داد که تیمار سرمادهی به مدت 7 روز در دمای صفر تا 5 درجه سانتیگراد، بیشترین جوانه زنی را داشته است. سرعت جوانه زنی و ضریب آلومتری در تیمارهای پیش از جوانه زنی اختلاف معنی داری نداشتند. درصد سبز شدن بین دو زمان اواخر بهمن و اواخر اسفند اختلاف معنی داری نداشت. تیمارهای مختلف بستر در سطح 05/0 اختلاف معنی داری در سبز شدن گیاهچه ها ایجاد کردند. بستر ماسه و پیت‌موس در کشت اواخر بهمن ماه بیشترین درصد سبز شدن (7/47 درصد) را داشت. در اواخر اسفند ماه کمترین درصد سبز شدن (52/18 درصد) در بستر ماسه، کاه‌و‌کلش و پیت‌موس مشاهده شد. اثر متقابل زمان کشت و مواد بستر تأثیر معنی داری بر سبز شدن گیاهچه ها داشت (05/0?=). بستر ماسه و پیت‌موس با 5/43 درصد، بیشترین، در حالی که بستر ماسه، کاه‌و‌کلش و پیت‌موس با 1/24 درصد کمترین درصد سبز شدن را داشت. گیاهچه های سبز شده پس از 90 روز رشد به گلدان های پر شده از خاک مکان‌ رویشی منتقل شدند و موفقیت این انتقال صد درصد بود. در مطالعه خصوصیات خاک مقدار گچ تأثیر منفی بر استقرار طبیعی این گونه داشته است. افزایش شوری از 8/37 دسی زیمنس بر متر به 4/52 دسی زیمنس بر متر باعث خشک شدن گیاهان بومی شده است.در صورتی که بنظر می رسد مقدار آهک و رس تأثیر مثبت بر استقرار در شرایط رشد این منطقه دارد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی