Skip to main content
SUPERVISOR
سید مجتبی مدرس هاشمی (استاد مشاور) محمدرضا وهابی (استاد راهنما) مهدی بصیری اصفهانی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Afsaneh Jabarzare
افسانه جبارزارع

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1384

TITLE

Investigation of germination and establishment behavior of Artemisia sieberi in Kolah Ghazi National Park, Isfahan
: Vegetation conservation is one of the important parameters in successful range management. Artemisia sieberi is one of the native species in dry regions in Iran but this species has not been used for desert rehabilitation. This study was conducted to investigate germination and establishment characteristics of this species in germinator and greenhouse. Natural establishment and consumption by Goitered Gazelle the main herbivore species was also studied in Kolah Ghazi National Park near Isfahan . Seeds were collected from 20 randomly selected mature plants along 6 Km transect in study area. After breaking dormancy all seeds were treated at 0 to 5°C for 9 days. Pregermination cold treated seeds were used in 3 sets of germination experiments: 1- drought induced by polyethylene glycol, at 0, -2, -4 and -6 bars levels. 2- application of 0, 10, 20 and 30 percent of A. sieberi foliage extracts on germinating seeds. 3- germination under 12 hours light and dark periods and continue light or dark conditions. Germination data were collected in a complete random design and analyzed by SAS. Germinated seeds were tralanted into plastic bags and planted in field with 4 times irrigation during summer. Crown cover and density of A. sieberi were measured in 5 consecutive seasons along the 6 Km transect in 130 circular plots of 5 m2 area. Forage consumption from this species by Gazelle was studied during 5 seasons. Results indicated that germination under increasing drought levels reduced percent and rate of germination as well as reducing stem length, and alometric ratios. Increasing plant extract concentrations reduced percent and rate of germination, as well as stem and root lengths. In light compared to dark condition percent and rate of germination as well as root length were increased but alometric ratio and stem length were reduced. Sixty three percent of seeds were germinated in germination trays in favorable condition from which only 23 percent of seedlings were survived. Tralanted seedlings into plastic bags had an establishment rate of 70 percent while tralanted seedlings from plastic bags into field had 75% survival resulting in over all 7.61% establishment rate from seeds. According to A. sieberi crown cover 3 sites were distinguished along the transect with about 1, 2 and 3 Km lengths. Crown cover of A.
در مدیریت اکوسیستمهای مرتعی، حفظ و توسعه پوشش گیاهی از پارامترهای عمده می‌باشد. یکی از گونه‌های بومی استپ ایران و توران درمنه دشتی یا Artemisia sieberi است که کمتر در امر مبارزه با بیابانزایی و احیای رویشگاه‌های این گیاه استفاده شده است. این مطالعه به منظور بررسی جوانه‌زنی در شرایط آزمایشگاه و گلخانه و نیز استقرار آن در گلخانه و رویشگاه کلاه قاضی، در پارک ملی کلاه قاضی اصفهان واقع در¢45 °51 طول شرقی و ¢15 °35 عرض شمالی انجام گرفت. بذر درمنه دشتی از 20 پایه‌ موجود در پارک جمع‌آوری شد و برای سپری شدن دوره خواب قبل از هر آزمایشی 9 روز در دمای 0- 5 درجه سانتیگراد پیش سرمادهی شدند. جوانه‌زنی در پتری‌دیش با سه آزمایش تحت تاثیر الف- تیمار تنش خشکی در سطوح خشکی صفر، 2- ، 4- و 6- بار با استفاده از محلول پلی اتیلن گلیکول، ب- تیمار عصاره اندامهای هوایی گیاه درمنه با غلظتهای 0، 10، 20 و 30 درصد بر جوانه‌زنی بذر خود و ج- تیمار روشنایی متناوب 12 ساعته و تاریکی مطلق در محیط آزمایشگاه در قالب طرح فاکتوریل کاملا تصادفی آزمایش شده و سپس با نرم افزار آماری SAS آنالیز صفات جوانه‌زنی انجام شد. جهت تعیین درصد جوانه‌زنی بذور و استقرار گیاهچه‌ها، بذرها در ظروف سینی کشت، کاشته شدند. پس از سه هفته درصد جوانه‌زنی آنها بدست آمد. بعد از 5 ماه، 40 گیاهچه نسبتا قویتر به کیسه‌های پلاستکی منتقل شد. پس از 2 ماه از انتقال به کیسه‌ها 16 پایه از قویترین آنها به داخل خاک مزرعه داخل پردیس دانشگاه منتقل و استقرار آنها محاسبه گردید. درصد پوشش تاجی درمنه و تراکم پایه‌ها در عرصه در سه مکان با پوشش تاجی درمنه و در 5 فصل متناوب آمار برداری شد و ترکیب سنی پایه‌ها بدست آمد. میزان بهره‌برداری توسط حیات وحش و ارتباط آن با پوشش تاجی درمنه بررسی شد. نتایج نشان داد افزایش سطح خشکی باعث کاهش درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ساقه‌چه و ضریب آلومتری و افزایش طول ریشه چه شد. با افزایش غلظت عصاره، درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ساقه‌چه و طول ریشه‌چه در این گونه کاهش یافت و ظاهراً این تاثیر منفی حاکی از نوعی آللوپاتی بین اندامهای گیاه و جوانه‌زنی بذر درمنه باشد. در تیمار روشنایی نسبت به تاریکی درصد جوانه‌زنی و طول ریشه‌چه افزایش یافته و ضریب آلومتری و طول ساقه‌چه کاهش یافت. نتایج کشت در ظروف سینی کشت نشان داد، درصد جوانه‌زنی 04/63 درصد، زنده‌مانی گیاهچه‌های سبز شده 23 درصد، درصد استقرار گیاهچه‌ها در کیسه‌های پلاستیکی 70 درصد و درصد استقرار نهالها در مزرعه 75 درصد بوده و به طور کلی 61/7 درصد از بذور کشت شده تولید پایه‌هایی کرد که به خوبی در مزرعه مستقر شدند. حداکثر تاج پوشش درمنه در بهار وجود دارد، اما به دلیل وجود گیاهان خوشخوراک‌تر در این زمان، کمتر چرا می‌شود. با وجود اینکه خشکی در تابستان موجب کاهش پوشش می‌گردد، اما چون معدودی از گیاهان در این زمان بیوماس سبز دارند، چرای درمنه در طول این فصل نسبت به بهار کمی افزایش می‌یابد. در پاییز با ظهور گل و میوة انبوه، درصد پوشش افزایش و علوفه فصل سرما در مرتع تامین می‌شود. کاهش تاج پوشش در انتهای فصل زمستان به علت چرا و ریزش بذرها می‌باشد. بهترین زمان بهره‌برداری گیاهخواران از درمنه‌زارها با توجه به فنولوژی، میزان اسانس گیاه و چگونگی بهره‌برداری حیات وحش از طبیعت، پاییز و زمستان می‌باشد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی