Skip to main content
SUPERVISOR
Mostafa Tarkesh esfahani,Hossein Bashari
مصطفی ترکش اصفهانی (استاد راهنما) حسین بشری (استاد راهنما)
 
STUDENT
Nima Shakeri
نیما شاکری بروجنی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

A quantitative rangeland condition assessment model based on grazing intensity gradients in Feridan rangelands-Isfahan(Case study: Aghagol & Morestan)
Qualitative indicators such as soil condition or plant vigority used in some range condition assessment methods decrease their accuracy results.. This study aimed to introduce a quantitative approach to assess rangeland condition using indicator species of grazing pressure impacts. Frequency data of plant species from 31 range sites located in Feridan rangelands- Isfahan with relatively homogeneous ecological condition but different prolonged grazing histories (Low, moderate and high grazing pressure) were collected. Detrended Correspondence Analysis (DCA) was used to identify homogeneous groups in the data set using ISPD analytical package. Some edaphic factors including soil texture, PH, Caco3, gravel percentage, sand components, soil saturation percentage and electrical conductivity of soil samples from two depths of 0 to 15 and more than 15 centimeter from the soil surface of all sites were determined. The correlations of various measured environmental variables against the first axes of Centered Principal Component Analysis (CPCA) were evaluated by Canoco. Once it was confirmed that the place of sites against the first axes of CPCA ordination plot shows a grazing gradient, Gaussian curves were then fitted between the frequencies of plant species with this axes. The species with D- static value of more than 0.5 and R2 of more than 0.3 were identified as grazing indicator species. According to the results, six out of 34 plant species were identified as grazing indicator species. Agropyron trichophorum was identified as a decreaser species and Acanthophyllum microcephalum، Hordeum bulbosum and Veronica arvensis as increaser species and Astragalus verus and Cousinia bachtiarica as invaders. The frequencies of these indicator species determine the range condition justify; LINE-HEIGHT: 80%; MARGIN: 0cm 0cm 10pt; unicode-bidi: embed; DIRECTION: ltr" dir=ltr Key word: Indicator species, Ordination, Index of agreement, Decision Support System, Condition, Semi steppe, Feridan, Isfahan province.
برخی از پارامترهای مورد اندازه‌گیری در روش‌های تعیین وضعیت مرتع نظیر شرایط خاک و شادابی گیاهان جنبه‌ کیفی داشته و بررسی و امتیاز دهی آن‌ها تا حدی سلیقه‌ایی است که این مساله تعیین دقیق وضعیت مرتع را در پروژه‌های ارزیابی و پایش با مشکل مواجه می‌سازد. در این مطالعه سعی شده است که روش کمی برای تعیین وضعیت مرتع با استفاده از گونه‌های شاخص شدت چرایی ارایه گردد. داده‌های فرکانس گونه‌های گیاهی از 31 مکان مطالعاتی با شرایط اکولوژیکی نسبتا مشابه و با سابقه چرایی طولانی مدت کم، متوسط و زیاد در منطقه فریدن اصفهان جمع آوری و با استفاده از نرم افزار ISPD به منظور شناسایی گروه‌های همگن، رج‌بندی DCA بر روی آن‌ها صورت گرفت. همچنین فاکتورهای ادافیکی بافت خاک، اسیدیته، آهک، درصد سنگریزه، اجزای شن، رطوبت اشباع و شوری خاک از دو عمق صفر تا 15 سانتی متر و بیشتر از 15 سانتی متری سطح خاک از سایت‌ها جمع‌آوری و در آزمایشگاه خاکشناسی تجزیه و تحلیل شد. سپس همبستگی فاکتورهای مختلف مانند ارتفاع از سطح دریا، جهت شیب، بافت خاک، هدایت الکتریکی، گرادیان چرایی و سایر پارامترهای اندازه‌گیری شده با محور اول رج‌بندی آنالیز مرکزی مولفه‌های اصلی(CPCA) با استفاده از نرم افزار Canoco بررسی گردید. با توجه به اینکه محل قرار گیری سایت‌های با فشار چرایی مشخص بر روی محور اول رج بندی مشخص شد، این محور طبق آنالیز همبستگی اسپیرمن نشان دهنده گرادیان چرایی می‌باشد و سپس منحنی رگرسیونی از نوع گوسن بین فراوانی گونه‌ها در طول محور اول رج بندی برازش شد. گونه‌هایی که در این منحنی‌ها دارای شاخص پذیرش(D-Statistic) بالاتر از 5/0 و ضریب تبیین(R 2 ) بالاتر از 3/0 بودند به عنوان گونه‌های معرف انتخاب شدند. بر اساس نتایج از 34 گونه‌یشناسایی شده، تعداد 6 گونه به عنوان گونه‌ی معرف شدت چرایی معرفی شد. بر اساس نتایج بدست آمده، گونه گیاهی گرادیان و Agropyron trichophorum به عنوان گونه‌ کم شونده، Acanthophyllum microcephalum ، Hordeum bulbosum و Veronica arvensis به عنوان گونه‌های زیاد شونده و در نهایت Astragalus verus و Cousinia bachtiarica به عنوان گونه‌های مهاجم شناسایی و طبقه‌بندی شدند. از آنجا که فراوانی این گونه‌های گیاهی بیانگر وضعیت شدت چرایی و به نوعی وضعیت مرتع از لحاظ ارزش چرایی است، با استفاده از اطلاعات فراوانی این گونه‌ها در گرادیان چرایی و بسط دادن آن توسط تصاعد عددی در نرم افزار REDIS، منحنی عکس العمل گونه‌ها در کنار یکدیگر ترسیم شد. پس از انتخاب محل حد آستانه به طور کیفی بر روی این منحنی‌ها چارچوبی برای تعیین وضعیت مرتع ایجاد گردید. سپس اطلاعات اکولوژیکی هر وضعیت شامل میزان گیاهان مرغوب و نامرغوب، میزان سطح خاک عاری از پوشش و همچنین میزان سنگ و سنگریزه و همچنین راهکارهای مدیریتی، برای هر وضعیت در این نرم افزار ثبت گردید. سیستم ارزیابی مرتع ارایه شده، این توانایی را دارد که با وارد کردن فراوانی گونه‌های معرف شدت چرا، وضعیت مرتع تعیین شده و اطلاعات اکولوژیکی و مدیریتی سایت مورد ارزیابی را ارایه نماید. برای بررسی میزان صحت ارزیابی مدل ارزیابی ارایه شده فراوانی گونه‌های شاخص در تعداد 12 سایت به طور تصادفی انتخاب و اندازه‌گیری شد. همچنین با استفاده از روش چهار فاکتوری(روش شاهد) نیز این سایت‌ها تعیین وضعیت شدند و نتایج هر دو روش مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که 11 سایت از 12 سایت درست طبقه بندی شده‌اند و صحت 91 درصدی به دست آمد. با استفاده از روش آنالیز گرادیان چرایی در غالب سیستم ارزیابی مرتع می‌توان هر ساله وضعیت مرتع را به صورت کمی و به آسانی برآورد نمود و از آن به عنوان یک ابزار پشتیبان تصمیم گیری استفاده کرد. با توجه به اینکه سیستم تصمیم یار می‌تواند به سادگی بروز رسانی شود با فراهم کردن اطلاعات اکولوژیکی و مدیریتی مناسب که حاصل مطالعات گذشته، حال و آینده است می‌توان این سیستم را تکمیل‌تر نمود. واژه‌های کلیدی: گونه‌های شاخص، رج‌بندی، شاخص پذیرش، ابزار پشتیبان تصمیم‌گیری، وضعیت، مرتع نیمه‌استپی، فریدن، استان اصفهان

ارتقاء امنیت وب با وف بومی