چکيده سينتيک اکسيداسيون موليبدنيت در شرايط غير هم دما و اثرات فعال سازي مکانيکي بر آن با استفاده از روش برازش مدل کوتز – ردفرن و روشهاي بدون مدل اوزاوا ، فريدمن وکسينجر بررسي گرديد. بدين منظور از آزمايشهاي TG ، DTA ، DSC ، BET و XRD استفاده گرديد. فعال سازي مکانيکي نمونه ها در يک آسياب گلوله اي سياره اي در اتمسفر هوا انجام شد و شرايط بهينه آسياب کردن در نسبت وزني گلوله به بار 20 و تعداد دورRPM 800 تعيين گرديد. تغييرات سطح ويژه، کرنش شبکه، انرژي ذخيره شده و درصد فاز آمورف با فعال سازي مکانيکي بررسي گرديد و مشخص شد در مراحل اوليه فعال سازي پديده غالب افزايش سطح ويژه و در پايان، افزايش کرنش شبکه و افزايش درصد فاز آمورف مي باشد. آزمايشهاي TG و DTAبه صورت غير هم دما با سرعتهاي گرم شدن 5، 10، 15 و 20 درجه بر دقيقه تحت جريان گاز اکسيژن با دبي ml/min 50 انجام گرديد. سينتيک اکسيداسيون با استفاده از روش برازش مدل کوتز-ردفرن بررسي و مشخص شد که اين روش به تنهايي نمي تواند يک روش قابل اعتماد جهت تعيين پارامترهاي سينتيکي در شرايط غير هم دما باشد. بنابراين اطلاعات بدست آمده از اين روش با استفاده از روشهاي ديگر ارزيابي و مشخص گرديد که اکسيداسيون موليبدنيت آسياب نشده، يک واکنش کنترل شيميايي با انرژي اکتيواسيونkcal/mol 25/34 و ضريب پيش نمايي ec -1 10 8 ×2 مي باشد که با پيشرفت واکنش و تبلور محصول توليد شده، شکل اوليه ذرات تغيير مي کند ولي مکانيزم همچنان کنترل شيميايي باقي خواهد ماند. با انجام فرايند فعال سازي مکانيکي نمونه به مدت 5 ساعت، دماي شروع واکنش ازC° 470 به C° 308 کاهش يافته و مکانيزم آن نيز به کنترل نفوذي با انرژي اکتيواسيونkcal/mol 55/60 و ضريب پيش نمايي ec -1 10 19 *6 در کسر واکنشهاي کمتر از 6/0 تغيير مي کند و با پيشرفت واکنش، مکانيزم مجدداً به کنترل شيميايي تبديل مي شود. افزايش زمان فعال سازي گرچه منجر به کاهش بيشتر دماي واکنش مي گردد اما مکانيزم واکنش را تغيير نمي دهد. در اين حالت تغييرات انرژي اکتيواسيون اندک بوده و فعال سازي بيشتر با تغيير ضريب پيش نمايي بر سينتيک واکنش اثر گذار خواهد بود. استفاده از روشهاي بدون مدل علاوه بر تاييد اطلاعات بدست آمده از روش کوتز – ردفرن نحوه تغييرات انرژي اکتيواسيون را با پيشرفت واکنش مشخص کرد که با توجه به آن مي توان مکانيزم حاکم بر واکنش را در هر کسر واکنشي تعيين نمود. با استفاده از روشهاي بدون مدل و مقادير انرژي اکتيواسيون، انجام واکنشهاي موازي در مرحله اکسيداسيون بررسي و مشخص شد کهMoO 2 در يک واکنش موازي با MoO 3 تشکيل نمي شود. نتايج بدست آمده نشان داد که انرژي اکتيواسيون بيشتر تابع سطح ويژه، و ضريب پيش نمايي بيشتر تابع انرژي ذخيره شده و درصد فاز آمورف مي باشد.