Skip to main content
SUPERVISOR
Hossein Edris
حسين ادريس (استاد راهنما)
 
STUDENT
Masih Banki
مسيح بانکي

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی مواد
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1386
In the current investigation, fabrication of Nickel nanopowders using mechanochemical process and the effect of milling time on particle size has been studied. Furthermore, the effect of using magnesium chloride as well as additional magnesium (in respect to stoichiometric ratios), as process control agent (PCA), on reaction progress and the size of Ni nanoparticles has been investigated. In this regard, planetary ball mill with maximum speed of 500 rpm was used. After mechanical milling to separate the Ni nanoparticles, the processed samples were leached in 10% HCl for 5 hours and rinsed with double-distilled water. Internal structural changes and morphological evaluations of powder particles during mechanochemical process were characterized by means of X-ray diffraction (XRD) and Scanning electron microscope (SEM). In mechanical milling of the stoichiometric powder mixture, continuing milling from 35 up to 40 h and further mechanical milling form 40 to 50 h results in a reduction and an increase in the particle size of Nickel nanopowder, respectively. Excessive Mg addition as PCA reduces the length of the reaction time comparing to the stoichiometric mixture. Moreover, the more the amount of Mg causes the finer the Ni powder particle. The addition of MgCl 2 as PCA to the initial powder mixture reduces the commencing reaction time comparing to milling of stoichiometric mixture of NiCl 2 and Mg powder (first stage). Also the addition of MgCl 2 as PCA causes a delay in finishing time of the reaction comparing to first stage and Milling the powder mixture with additional Mg (second stage). Excessive amount of MgCl 2 leads to the crystalline size reduction. The effect of MgCl 2 addition on controlling and reducing the crystalline size of Ni is greater than the addition of Mg
در اين پژوهش توليد نانو پودر نيکل و تأثير زمان آسياب کاري بر اندازه نانوذرات نيکل توليد شده با استفاده از فرايند مکانوشيميايي مورد بررسي قرار گرفت. همچنين تأثير استفاده از کلريد منيزيم و منيزيم اضافي (نسبت به ترکيب استوکيومتري) به‌عنوان عوامل کنترل فرايند بر روند انجام واکنش و اندازه نانوذرات نيکل توليدي بررسي گرديد. براي اين منظور از آسياب گلوله اي سياره اي با حداکثر سرعت rpm500 استفاده شد.به منظور جداسازي نانوذرات نيکل، پس از آسياب کاري مکانيکي، نمونه‌هاي به دست آمده به مدت 5 ساعت در اسيد کلريدريک 10درصد حجمي ليچ و سپس با آب دوبار تقطير شستشو شد. بررسي تغييرات ايجاد شده در ساختار داخلي ذرات پودر حين فرايند مکانوشيميايي توسط پراش پرتو ايکس(XRD) انجام شد. همچنين تغييرات ايجاد شده در مورفولوژي و ريزساختار ذرات پودر توسط ميکروسکوپ الکتروني روبشي(SEM) مطالعه شد. در آسياب کاري مخلوط پودري با نسبت استوکيومتري، افزايش زمان آسياب کاري از 35 تا 40 ساعت باعث کاهش و افزايش زمان آسياب کاري از 40 تا 50 ساعت منجر به افزايش اندازه ذرات نانوپودر نيکل توليد شده گرديد. افزودن منيزيم اضافي به عنوان عامل کنترل فرايند (PCA) باعث کاهش زمان مورد نياز جهت اتمام واکنش نسبت به مخلوط استوکيومتري شده و با افزايش مقدار منيزيم اضافي اندازه ذرات نانوپودر نيکل توليد شده کاهش يافت. در اين تحقيق، با افزودن کلريد منيزيم به عنوان عامل کنترل فرايند(PCA) به ترکيب مواد اوليه، زمان شروع واکنش نسبت آسياب کاري مخلوط استوکيومتري پودرهاي کلريد نيکل و منيزيم (مرحله اول) کاهش يافت. همچنين افزودن کلريد منيزيم به عنوان عامل کنترل فرايند(PCA) باعث به تأخير افتادن اتمام واکنش در مقايسه با مرحله اول و نيزآسياب کاري مخلوط پودري با منيزيم اضافي نسبت به مقدار استوکيومتري (مرحله دوم) گرديد. افزايش ميزان کلريد منيزيم در واکنش منجر به کاهش اندازه دانه کريستالي نيکل گرديد. تأثير افزودن کلريد منيزيم در کنترل و کاهش اندازه کريستالي نيکل نسبت به افزودن منيزيم بيشتر بود. کلمات کليدي : آسياب کاري مکانيکي، فرايند مکانوشيميايي، نانوذرات نيکل، عوامل کنترل فرايند.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی