چکيده فولاد مارتنزيتي کم کربن 414.MM-S به hy; دليل داشتن استحکام بالا، پايداري قابل توجه در برابر شکست ترد و جوش پذيري بسيار خوب در زمره آلياژهاي مطرح جهت رويه کاري قطعاتي از قبيل غلتک هاي ريخته گري مداوم است. ترکيب مناسبي از ويژگي هاي مذکور به دنبال انجام عمليات حرارتي تمپرينگ، پس از جوشکاري حاصل مي شود. در تحقيق حاضر آلياژ 414.MM-S به روش جوشکاري زير پودري (SAW) بر سطح فولاد پايه 13CrMo44 رسوب گذاري شد. پس از آماده سازي نمونه هاي مورد نظر تعدادي از آنها تحت عمليات حرارتي تمپر يک و دو مرحله?اي قرار گرفتند. به منظور بررسي نقش فاز فريت ? بر ميزان چقرمگي نمونه جوش، سيکل عمليات حرارتي تکميلي متشکل از عمليات آنيل انحلالي در دماي °C 950 به همراه تمپر دو مرحله اي مورد استفاده قرار گرفت. مطالعات ريز ساختاري با بهره گيري از ميکروسکوپ?هاي نوري و الکتروني روي نمونه?هاي جوشکاري سطحي و عمليات حرارتي شده انجام و سختي لايه هاي جوش به دو روش ويکرز و راکول اندازه??گيري شد. مقاومت ضربه??اي نمونه هاي مختلف با انجام آزمايش ضربه چارپي ارزيابي و سطح مقطع نمونه ها به منظور ارزيابي مکانيزم شکست توسط ميکروسکوپ الکتروني روبشي (SEM) و جهت بررسي مکانيزم تأثيرگذار بر افزايش انرژي ضربه با آناليز فازي پراش پرتو ايکس (XRD ) مطالعه شد. يافته هاي آزمايشگاهي نشان مي دهدکه کاهش درصد حجمي فاز فريت ? بدون عمليات آنيل انحلالي امکان پذيرنيست. افزايش حجمي فاز آستنيت ناشي از عمليات حرارتي تمپرينگ سبب بهبود چقرمگي و افزايش مقاومت در برابر ايجاد ترک ترد و کاهش ميزان سختي مي گردد. مطالعات انجام شده به کمک فازشناسي پرتوايکس، افزايش ميزان چقرمگي براساس مومساني استحاله اي را تأييد hy;مي کند.