چکيده تيتانيوم و آلياژهاي آن به دليل خواص مکانيکي مطلوب و زيست سازگاري مناسب بطور گسترده به عنوان ايمپلنت در پزشکي استفاده مي­شوند. همچنين تيتانيوم در محيط بدن مقاومت به خوردگي بسيار بالايي نشان داده است؛ ولي خواص سايشي ضعيف و زيست خنثي بودن آن تحقيقات را به سمت اصلاح سطح و بهبود عملکرد اين ماده هدايت کرده است. براي رفع اين محدوديت­ها پوشش­هاي زيست فعالي با روش­هاي مختلف بر روي اين فلز و آلياژهاي آن اعمال شده است. از جمله اين پوشش­ها، پوشش­ کلسيم فسفات، اکسيد تيتانيوم، بيوگلاس يا کامپوزيتي از اين مواد است. اين پوشش­ها با وجود اينکه تا حدودي باعث افزايش زيست فعالي در تيتانيوم مي­شود اما کمبود استحکام و مقاومت به سايش محدوديتي است که محققان با آن روبرو هستند. به همين دليل بهبود خواص مکانيکي و زيست فعالي تيتانيوم از چالش هاي پيش روي محققين در اصلاح سطح تيتانيوم و آلياژهاي آن است. يکي از روش­هاي اصلاح سطوح تيتانيومي، اعمال يک پوشش شيشه زيست ­فعال بر روي اين فلز مي­باشد. مطالعات حاضر با هدف بهبود زيست سازگاري و مقاومت به سايش آلياژهاي ايمپلنت تيتانيوم از طريق استفاده از پوشش­هاي شيشه­اي زيست فعال انجام شده است. در اين تحقيقات، خواص و معايب انواع آلياژهاي تيتانيوم، سنتز بيوگلاس شرايط پوشش، چسبندگي، تاثير لايه مياني اکسيد تيتانيوم، تاثير ساختار نانو در پوشش و ساير پارامترهاي موثر در اين فرايند مورد بررسي قرار گرفته­اند؛ ترکيبات مورد استفاده در شيشه زيست فعال، نوع آلياژ تيتانيوم مورد استفاده به عنوان زيرلايه و همچنين انواع روش­هاي پوشش­دهي از جمله اين پارامترها هستند. کلمات کليدي زيست سازگاري ، شيشه زيست فعال ، ساختار نانو، پوشش دهي