چکيده پيشرفت هاي تکنولوژيکي در سال هاي اخير نياز به توليد قطعات در ابعاد بسيار کوچک (در حد چند ميکرومتر) و با دقت ابعادي بالا را در اکثر صنايع مطرح کرده است که براي نمونه مي توان به تجهيزات ميکروالکترونيکي (MEMS) اشاره نمود. توليد تجهيزاتي با اين ابعاد با روش هاي سنتي عمدتاً غير ممکن و يا وقت گير و هزينه بر است. فرايند الکتروفرمينگ فرايندي است که با رسوب لايه لايه اتم ها و فراهم کردن امکان توليد قطعات فلزي و کامپوزيتي با دقت ابعادي بسيار بالا و همچنين قابليت تکرار جزئيات بسيار ريز سطحي در اکثر صنايع پيشرفته امروزه به عنوان تنها روش توليد قطعات مورد نياز استفاده مي شود. پژوهش حاضر تحت عنوان بررسي تأثير اندازه ذرات کاربيد سيليسيم روي رفتار سايشي و خوردگي کامپوزيت نيکل-کاربيد سيليسيم انجام شد. براي اين منظور کامپوزيت نيکل-کاربيد سيليسيم با استفاده از حمام سولفامات نيکل (در دو حمام حاوي ساخارين و بدون ساخارين) توليد شد. ارزيابي خواص نمونه ها با استفاده از ميکروسکوپ الکتروني روبشي (SEM) براي بررسي مورفولوژي سطح نمونه ها، پراش سنجي پرتو ايکس (XRD) براي تعيين بافت کريستالي، ريز سختي سنجي، زبري سنجي، تعيين درصد وزني فاز کاربيد سيليسيم در رسوب کامپوزيتي به روش انحلالي، آزمون سايش (pin-on-disc)، تعيين ضريب اصطکاک و آزمون پلاريزاسيون پتانسيوديناميک براي بررسي رفتار خوردگي نمونه ها صورت گرفت. نتايج بدست آمده نشان داد که حضور فاز کاربيد سيليسيم در ساختار رسوب نيکل در هر دو اندازه ذره (3/0-1/0 و 1-4/0 ميکرون) باعث افزايش سختي کامپوزيت حاصل و نتيجتاً بهبود مقامت سايشي آن مي شود. از طرفي ميزان اين افزايش مقاومت سايشي با افزايش چگالي جريان مورد استفاده براي پوشش دهي افزايش يافت. همچنين با کاهش اندازه ذرات کاربيد سيليسيم سختي کامپوزيت کاهش يافت. اين امر به کاهش کسر وزني کاربيد سيليسيم رسوب کرده در ساختار کامپوزيت نسبت داده شد. بررسي هاي مورفولوژيکي صورت گرفته روي کامپوزيت فوق مؤيد افزايش ميزان آگلومره شدن ذرات کاربيد سيليسيم با کاهش اندازه ذرات آن در حمام پوشش دهي بود. حضور ذرات کاربيد سيليسيم در ساختار رسوب نيکل همچنين موجب افزايش پتانسيل آزاد خوردگي کامپوزيت نسبت به نيکل خالص مي شد. اين افزايش پتانسيل براي کامپوزيت حاوي ذرات 1-4/0 ميکرون بيش از کامپوزيت حاوي ذرات 3/0-1/0 ميکروني بود. طبق نتايج آزمون خوردگي، هم در نمونه هاي نيکل خالص و هم در نمونه هاي کامپوزيتي با افزايش چگالي جريان پوشش دهي، چگالي جريان خوردگي افزايش يافت. همچنين حضور ذرات 3/0-1/0 ميکروني کاربيد سيليسيم در ساختار کامپوزيت موجب کاهش سرعت خوردگي شد نسبت به کامپوزيت حاوي ذرات 1-4/0 ميکروني کاربيد سيليسيم شد.