Skip to main content
SUPERVISOR
Hossein Shariatmadari,Amirhossein Khoshgoftarmanesh,Mahmoud Kalbasi,Majid Afyuni
حسین شریعتمداری (استاد راهنما) امیرحسین خوش گفتارمنش (استاد مشاور) محمود کلباسی اشتری (استاد راهنما) مجید افیونی مبارکه (استاد مشاور)
 
STUDENT
Sima Mohammadi
سیما محمدی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1383
Long-term application of P containing fertilizers especially organic fertilizers usually increases the water soluble and soil available P content and at the same time may result in P accumulation in soil. Organic fertilizers also may enhance movement of P in the soil profile that could result in surface and ground water pollution. This study was conducted in Lavark experimental site on the field plots that received 3 rates (25, 50 and 100 ton/ha) of solid dairy manure, sewage sludge and urban solid waste compost, and one rate of chemical fertilizers (250 Kg/ha urea plus 250 Kg/ha mono-ammonium phosphate) for 1, 2, 3, 4 or 5 consecutive years to investigate the residual and cumulative effects of organic and chemical fertilizers on water soluble and bio-available P as well as P sorption index of the soil. The design of this experiment was split plot in a randomized complete block. Fertilizers were spread evenly on each plot and were incorporated into surface (0-30 cm) soil. Each treatment was replicated three times. Soil samples were taken from 0-30 cm depth of the plots, and analyzed for water soluble, bio-available P and P sorption index. Water soluble and bio-available P as well as organic matter content, calcium carbonate equivalent, pH and EC were determined in the soil samples. Average organic matter content of soil increased as the result of organic fertilizer application. The increase was proportional to the rate and was highest for diary manure and lowest for urban solid compost. Both water extractable and bio-available P contents of soil increased with the rate of application, the nature of organic fertilizer and the number (years) of applications, with the rate being the most effective and the nature of fertilizer the least effective. Dairy manure had the largest and solid waste compost the smallest positive impact on both water soluble and available P content of soil. Residual and cumulative effects of chemical fertilizer on water extractable and available P content of soil was generally higher than the effect of the lowest rate, but was much lower than medium or high rates of organic fertilizers. Effect of sewage sludge application on available P content of soil was greater than its effect on the water extractable P. Phosphorus sorption index was independent of the source of P (organic or chemical), the nature and the rate of organic fertilizers and was only significantly dependent on the number (years) of fertilizers' applications. Significant correlation between soil organic carbon and soluble P (r=0 .77***) and available P (r=0 .81***) were observed.
فسفر یکی از عناصر مهم برای تغذیه گیاه است. افزودن فسفر به ‌خاک‌های زراعی به ‌صورت کودهای شیمیایی و آلی از چند دهه گذشته در ایران به ‌منظور بهبود وضعیت حاصلخیزی خاک‌ها و تأمین نیاز گیاهان رایج شد. اگرچه با کاربرد مداوم این کودها مقدار فسفر محلول و قابل دسترس گیاه افزایش می‌یابد ولی در عین حال با تجمع فسفر در خاک، خطرات آلودگی آب‌های سطحی و زیرزمینی افزایش می‌‌یابد. به طور کلی اطلاعات در زمینه اثرات تجمعی و باقیمانده کودها بر وضعیت فسفر خاک درایران محدود است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تجمعی و باقیمانده کودهای آلی و شیمیایی بر فسفر محلول، فسفر قابل دسترس و شاخص جذب فسفر خاک در یک خاک آهکی بود. این مطالعه در مزرعه تحقیقاتی لورک نجف آباد با سه سطح (25، 50 و 100 تن در هکتار) کود گاوی، لجن فاضلاب و کمپوست زباله شهری و یک سطح کود شیمیایی (250 کیلوگرم اوره به همراه250 کیلوگرم فسفات آمونیوم) و شاهد (بدون کود) به صورت طرح کرت‌های خرده شده با طرح پایه بلوک کاملاً تصادفی اجرا شد. در سال اول کل هر کرت (3* 15 متر) کود دریافت کرد، سپس در سال دوم، هر کرت به 2 قسمت نابرابر (3*12) و (3*3) تقسیم و فقط به قسمت بزرگتر کود اضافه گردید. در سال‌های سوم، چهارم و پنجم کرت بزرگتر به دو قسمت (3*9 و 3*3)، (3*6 و3*3) و (3*3 و 3*3) تقسیم و هر بار کوددهی فقط در کرت بزرگتر صورت گرفت به طوری‌که پس از پنج سال کرت‌هایی که 1، 2، 3، 4 و یا 5 بار کود دریافت کرده بودند داشتیم. درپاییز سال پنجم نمونه‌های خاک از عمق30-0 سانتیمتری تمام کرت‌های آزمایشی برداشت شد. مقدار کربن آلی، فسفر محلول در آب، فسفر قابل دسترس و شاخص جذب فسفر خاک ( به عنوان شاخص تک نقطه‌ای ظرفیت بافری فسفر خاک) اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که با افزایش سطح و دفعات کوددهی مقدار کربن آلی خاک، فسفر محلول در آب و فسفر قابل دسترس نسبت به شاهد افزایش یافت. اثر باقیمانده مصرف 25 و 50 تن در هکتار هر یک از کودها بر کربن آلی خاک یکسان بود، ولی در سطح 100 تن در هکتار کود گاوی بیشترین اثر باقیمانده را بر کربن آلی خاک داشت. کود گاوی در سطح 25 و 50 تن در هکتار و لجن فاضلاب در سطح 100 تن در هکتار بیشترین اثر تجمعی را بر کربن آلی خاک داشتند. کود گاوی بیشترین و کمپوست کمترین اثر تجمعی را بر فسفر محلول و قابل دسترس خاک داشتند. کود گاوی در سطح 25 تن در هکتار کمترین و در سطح 50 و 100 تن در هکتار بیشترین اثر باقیمانده را نسبت به لجن فاضلاب و کمپوست بر فسفر محلول در آب نشان داد. لجن فاضلاب و کود گاوی بیشترین اثر باقیمانده را بر فسفر قابل دسترس خاک داشتند. مقدار شاخص جذب فسفر خاک بیشتر تحت تأثیر دفعات کوددهی قرار داشت، به طوریکه بین تیمارهای کود آلی و شیمیایی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. اثر تجمعی کودها باعث کاهش شاخص جذب فسفر خاک گردید در حالی‌که اثر باقی مانده بر شاخص جذب فسفر ناچیز بود. کربن آلی خاک همبستگی معنی‌داری با فسفر محلول در آب (***77/0=r) و فسفر قابل دسترس (***81/0=r) داشت، در حالی‌که با شاخص جذب فسفر خاک همبستگی معنی‌داری نشان نداد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی