Skip to main content
SUPERVISOR
Aghafakhr Mirlohi,Mohammad Mehdi Majedi,Ghodratollah Saeidi
اقافخر میرلوحی فلاورجانی (استاد راهنما) محمد مهدی مجیدی (استاد مشاور) قدرت اله سعیدی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mohammad reza Dehghani
محمدرضا دهقانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Doctor of Philosophy (PhD)
YEAR
1390

TITLE

Analysis of Multi-Environment Trails (MET) in Tall Fescue (Festuca Arundinacea Schreb.) Genotypes and Their Selected Polycross Progennies Using Linear-Bilinear Models
In this study the linear-bilinear methods were used to understand the complexity of G × E interaction and to evaluate the adaptability and yield stability of some tall fescue genotypes and their selected polycross progenies. In the first step, replicated forage yield data of 72 genotypes (24 parental, 24 early flowering and 24 late flowering progenies) from their evaluation in six main cropping seasons (2008-2014) at two locations and under two levels of irrigation were used for this purpose. The AMMI-1 analysis results accounted for 47.6% of the genotype by environment interaction. Interaction patterns of AMMI-1 biplots indicated that most of the tall fescue genotypes were narrowly adapted, because except for G22, G50, G62 and G65, the rest of the genotypes showed no superior performance at all the tested environments (broad adaptability). Among all the evaluated genotypes, only four (G22, G50, G62 and G65) with yield performance above the average were considered as broadly adapted. In the second step, with focus on 24 parental genotypes through the AMMI model analysis and site regression analysis, the magnitude and significance of the effects of GE interaction and its interaction principal components relative to the main effects of G and E were estimated. The AMMI analysis results accounted for 63.1% of GGE variation, while the SREG GGE biplot analysis results accounted for 73.6%. Although both AMMI and GGE biplot analyses identified G20 as the best genotype, their stability ranking results differed in these analyses. Generally, G20, G14 and G17 were identified as the most stable and high yielding genotypes. In the third step, we used parametric and non-parametric methods. The results indicated that the nine parametric measures of stability identified G12 and G03 as the most stable genotypes. This results for eight non-parametric measures were G15 followed by G11, G03 and G13. Hence these genotypes can be used for improvement of adaptation and stability in tall fescue. Also, principal component analysis based on the rank correlation matrix indicated that most non-parametric stability measures were significantly inter-correlated with parametric measures and therefore, they can be used as alternatives. These results revealed that stability measures can be Keywords: Tall fescue, Genotype × environment interaction, AMMI analysis, GGE biplot, Stability analysis, Parametric and non-parametric methods.
مطالعه ی حاضر با هدف درک بهتر از اثر متقابل ژنوتیپ و محیط و بررسی میزان سازگاری عمومی و خصوصی 24 ژنوتیپ والدی و 48 ژنوتیپ حاصل از نتاج پلی کراس آن ها که پیشتر بر اساس تاریخ گل دهی در 2 گروه زودرس ودیررس(هر گروه شامل 24 ژنوتیپ) انتخاب شده بودند و شناسایی ژنوتیپ های برتر از نظر عملکرد علوفه و پایداری در قالب آزمایش های چند محیطی طرح ریزی و انجام شد. برای حصول نتایج معتبر و قابل استناد، بنابر رویه ی معمول در این گونه آزمایش ها، مشاهدات مربوط به عملکرد علوفه خشک ژنوتیپ های مورد ارزیابی با روش های مختلف مبتنی بر مدل های جمع پذیر و ضرب پذیر مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. تحلیل اُلگوی تعامل 72 ژنوتیپ فسکیوی بلند با 16 محیط آزمایشی ( ترکیب های غیرمتقاطع سطوح تنش، سال، مکان ) به کمک بای پلات مدل AMMI-1 نشان داد ژنوتیپ های این سه گروه، به استثنای سه ژنوتیپ دیرس G51 ، G57 و G68 ، چهار ژنوتیپ زودرس G27، G38، G47 و G48 ، و دو ژنوتیپ والدی G20 و G24 در یک گروه مشترک از نظر الگوی تعامل قرار دارند. تحلیل ژنوتیپ موفق(ژنوتیپ با عملکرد بالا و پایدار) با استفاده از بای پلات مدل AMMI-1 نشان داد در میان 24 ژنوتیپ والدی ، ژنوتیپ های به ترتیب G14 ، G01 ، G17 ، G04 و G20 موفق بودند. بنابراین براساس این مدل، این 5 ژنوتیپ به ترتیب به عنوان ژنوتیپ هایی که ارزش به نژادی بیشتری دارند، معرفی شدند. معادل این تحلیل در مدل رگرسیون سایت (GGE) به ترتیب ژنوتیپ های G20 ، G04 ، G01 ، G14 ، G22 ، G17 ، G10 و G24را به عنوان ژنوتیپ موفق شناسایی کرد. مقایسه ی نتایج 2 مدل در این بخش از تفاوت ترتیب ژنوتیپ های موفق حکایت داشت. نتایج حاصل از تجزیه رگرسیون خطی بر مبنای مدل ابرهارت وراسل، ژنوتیپ های G15 ، G21 و G18 را به ترتیب به عنوان ژنوتیپ های پایدار شناسایی کرد. انجام مقایسه های جفتی بین مجموع رتبه های حاصل از معیارهای پارامتری یک متغیره برای هر 2 ژنوتیپ به روش من- ویتنی نشان داد در مجموع رتبه های حاصل از 9 معیار پارامتری یک متغیره، به ترتیب ژنوتیپ های G21 ، G03 ، G15 ، G14 و G18 از نظر پایداری عملکرد علوفه خشک در 14 محیط آزمایشی موفق هستند. نتایج این آزمون برای مجموع رتبه های کسب شده توسط هر ژنوتیپ براساس 8 آماره ناپارامتری نشان داد ژنوتیپ های G15 ، G11 ، G03 ، G13 و G02 به ترتیب از پایداری بیشتری از نظر عملکرد علوفه خشک در محیط های مورد بررسی برخوردار هستند. تعداد ژنوتیپ هایی که به طور مشترک به وسیله ی 2 روش پارامتری و ناپارامتری پایدار معرفی شدند بسیار کم بود. علاوه بر این، ترتیب پایداری ژنوتیپ های مشترک نیز یکسان نبود. در مجموع نتایجی که از این روش ها درباره ی ژنوتیپ های پایدار بدون در نظر گرفتن عملکرد آن ها حاصل می شود، صرف نظر از ترتیب ژنوتیپ های پایدار، قابل استنباط از روش های چند متغیره مبتنی بر مدل های ضربی نیز می باشد. هم چنان که در این مطالعه هم، ژنوتیپ های پایدار معرفی شده به وسیله این روش ها، همان ژنوتیپ هایی بودند که در روش های چند متغیره نیز به عنوان ژنوتیپ های پایدار، ولی با عملکرد کم معرفی شدند. مجموعه این اطلاعات از کارائی بالای روش های چند متغیره مبتنی بر مدل های ضربی در مقایسه با سایر روش ها، حکایت داشت. با این حال مقایسه ی نتایج حاصل از روش های یک متغیره پارامتری و ناپارامتری با روش های چند متغیره منجر به ارائه ی تصویر منسجم و روشن از پدیده ی پیچیده اثر متقابل و پیامدهای ظاهری آن، "پایداری وسازگاری" در ژنوتیپ های آزمایشی شد. واژگان کلیدی: فسکیوی بلند، اثر متقابل، تجزیه پایداری، سازگاری، مدل های جمع پذیر-ضرب پذیر

ارتقاء امنیت وب با وف بومی