Skip to main content
SUPERVISOR
Mostafa Mobli,Rahim Ebadi
مصطفی مبلی (استاد مشاور) رحیم عبادی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Maryam Babadyakasheh
مریم بابادی عکاشه

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1385

TITLE

Application of Insect Growth Regulators (Pyriproxyfen and Buprofezin) for Controlling Onion Thrips (Thrips tabaci Lind.) in Intercropping of Onion and Tobacco
Onion ( Allium cepa L.) is one of the native plants of Iran . This valuable crop is damaged by many kinds of pests during its growth period in the field and also in the storage. One of the important pests of onion is Thrips tabaci Lind. which is a very polyphagous species and causes high crop damage and yield loss. Several sustainable methods of control have been developed in recent years for reducing thrips damage in field vegetable crops. As a result, more selective insecticides (insect growth regulators) are now being introduced into crop production. This has helped to overcome some of the problems that occur when pest insects develop resistance to certain insecticides. One sustainable method of control is intercropping in which two or more species of plants which are hosts of a pest are intercropped to lower the damage made by the pest or to trap the pest and eliminate it. In order to study the application of insect growth regulators (Pyriproxyfen and Buprofezin) for controlling onion thrips ( Thrips tabaci Lind.) in intercropping of onion and tobacco during two agriculture years, the seeds were planted in plots as a split split plot experiment in a randomized block design with three replications. The plots were onion monocro and onion-tobacco intercrop. The main treatments were profenofos, buprofezin, pyriproxyfen, buprofezin+pyriproxyfen and water (control) and secondary treatment were Ghom and Dorcheh onion cultivars. Thrips population and percentage of injury on plants, degree of top leef curling, fresh and dry weight, plant height and bulbing ratio of plants were determined. Also, after harvest, the yield and the effect of spraying on the cultivars were determind. During the second year of study the effect of insect growth regulator, on the abundance of pest and injury to onion plants were studied. The results showed that population of thrips on different threatments, were significantly different. In the first year, buprofezin+pyriproxyfen treatment showed minimum population density of thrips. But in the second year pyriproxyfen treatment showed minimum population density of thrips. Threatments showed no significant difference on the other traits. Significant different abserved between traits of cultivars. Dorcheh showed maximum population density of thrips and percentage of injury but Ghom had minimum of these characters. Dorcheh had minimum of fresh and dry weight, plant height and yield. Ghom showed the maximum fresh and dry weight plant height and yield. The large differences observed for most traits are due to high genetic diversity among cultivars. Comparison of traits in different times of samplingrernce for population
پیاز ( Allium cepa L.) از جمله گیاهان بومی کشور می باشد که در تمام طول دوره رشد و نمو در مزرعه و پس از برداشت در انبارها و منازل مورد حمله آفات و بیماری های مختلفی قرار می گیرد که سبب کاهش کمیت و کیفیت آن می گردند. از جمله این آفات، تریپس پیاز ( Thrips tabaci Lind.)است که گونه ای بسیار پلی فاژ می باشد. این آفت یکی از مهمترین عوامل بازدارنده رشد در رسیدن به عملکردهای مطلوب می باشد. با توجه به مقاومت نسبی تریپس پیاز در برابر آفت کش های مختلف و خطرات زیست محیطی ناشی از آنها، استفاده از حشره کش های انتخابی به دلیل کم بودن اثر سوء آنها بر موجودات زنده غیر هدف و نیز روش های دیگر کنترل از جمله کشت مخلوط به عنوان روش های مفید در برنامه کنترل تلفیقی آفات می باشند. این مطالعه با هدف کاربرد شبه تنظیم کننده های رشد حشرات (پایروپیروکسی فن و بوپروفزین) برای کنترل تریپس پیاز درکشت مخلوط پیاز و توتون در دو سال زراعی 1386 و 1387 انجام شد. این بررسی در سال اول به صورت دو آزمایش جداگانه (کشت مخلوط با توتون و کشت ساده) در قالب طرح کرت های دو بار خرد شده در زمان و در مکان با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجراء گردید. تیمارها شامل، سم حشره کش پروفنوفوس، شبه هورمون های بوپروفزین، پایریپروکسی فن، بوپروفزین+ پایریپروکسی فن و شاهد به عنوان فاکتور اصلی و دو رقم پیاز درچه اصفهان و سفید قم به عنوان فاکتور فرعی بودند. پس از رشد بوته ها، نمونه برداری برای اندازه گیری تعداد تریپس و میزان آسیب در بوته، میزان پیچش نوک برگ ها، وزن تر، وزن خشک، ارتفاع و نسبت غده دهی بوته ها انجام گردید. پس از برداشت، میزان عملکرد و تأثیر تیمارها روی آن در دو رقم مورد بررسی قرار گرفت. در سال دوم فقط اثر شبه هورمون ها روی تراکم آفت و میزان آسیب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر میانگین تعداد تریپس در هر بوته معنی دار بود. در سال اول در تیمار بوپروفزین+ پایریپروکسی فن کمترین تعداد تریپس در هر بوته دیده شد. اما تیمارها روی بقیه صفات اندازه گیری شده اثری نداشتند. در سال دوم در تیمار پایریپروکسی فن کمترین تعداد تریپس در هر بوته دیده شد. بین دو رقم مورد مطالعه از نظر تراکم جمعیت تریپس و میزان آسیب وارده توسط آن اختلاف معنی داری وجود داشت. رقم درچه اصفهان دارای تراکم آفت بیشتر و میزان آسیب بالاتر بود. همچنین بررسی صفات زراعی نشان داد که دو رقم مورد مطالعه از نظر وزن تر، وزن خشک، ارتفاع گیاه و عملکرد دارای اختلاف معنی دار با یکدیگر بودند. رقم درچه دارای وزن تر، وزن خشک، ارتفاع بوته و عملکرد کمتر بود. اختلاف بین ارقام از نظر صفات مذکور حاکی از تحمل متفاوت ارقام در برابر تریپس پیاز و اختلاف ژنتیکی بالا بین دو رقم می باشد. مقایسه صفات در زمان های مختلف نمونه برداری نشان داد که تفاوت بین تعداد تریپس در هر بوته، میزان آسیب وارده در هر بوته، درجه خمیدگی نوک برگ، وزن تر و خشک بوته، ارتفاع گیاه و نسبت غده دهی بوته در زمان های نمونه برداری معنی دار بود. مقایسه صفات در دو محل کشت بدون توتون و همراه با توتون نشان داد که تفاوت بین تعداد تریپس در هر بوته، وزن تر، وزن خشک و ارتفاع در دو محل کشت پیاز بدون توتون و

ارتقاء امنیت وب با وف بومی