Skip to main content
SUPERVISOR
محسن سلیمانی امین آبادی (استاد راهنما) حسین مرادی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mojgan Hosseini
مژگان حسینی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394

TITLE

Application of sea cucumber (Holothuria leucospilota) as a bioindicator of heavy metals pollution in Chabahar Bay
In the recent years, the introduction of various pollutants into marine environments has increased and this is considered a serious threat to these environments. Therefore, their monitoring is especially important using bioindicators in these environments. Bioindicators are species that are used to monitor the health of an ecosystem or environment. Since sea cucumbers have close proximity to sediments, due to their relatively long life, they are a good bioindicator for determining the concentration of heavy metals. Chabahar Bay are considered as sensitive areas of the sea for various reasons namely the presence of rich natural resources and specific marine ecosystems. In order to determine the amount of heavy metals of Chabahar Bay contaminating sediments, water and also their accumulation in different tissues of sea cucumber ( Holothuria leucospilota ), four stations were established on the coast of ChabaharBay and where samples were collected. The concentrations of lead, cadmium, chromium and nickel heavy metals in samples were measured by flame atomic absorption spectrophotometer.The results showed that the average concentrations of lead, cadmium, chromium and nickel in sediments were lower than the USA and Canada's standard sediment quality andUnited States Environmental Protection Agency, but higher than the lower bound of these standards. The concentrations of lead (0.35mg/L) and chromium (0.18mg/L) were too high in normal water samples from seawater. The accumulation of heavy metals was observed in all tissues of sea cucumber, including the respiratory tract wall, gonad and gut, but in general, the most concentrated metals were respiratory tissue and sea cucumber. Also, calculating the bioconcentration factor showed to be more than one (1.50 mg/Kg) and indicates the effective accumulation of heavy metals in the respiratory tissue .Comparison of metal concentrations among different stations in Chabahar Bay identified that the most polluted sediment samples were from Tis and Lipar stations and the most polluted water samples belonged the Tis Station. The sea cucumber samples exhibited the largest aggregate of metals. In general, this study revealed that concentrations of Heavy metal substances in sediment, water and sea cucumber were significantly higher than previous studies and other bioindicators studied in the Chabahar region and could be problematic over a long period of time. Key words : Heavy metals,Bioindicator,sea cucumber, Sediment, Chabahar Bay.
درسال هایاخیرورودآلاینده هایگوناگونبه محیط های دریاییافزایشیافتهوبهعنوانیکخطر جدیبرایاینمحیط هابه شمار می آیند.فلزات سنگین از مهم ترین آلاینده های پایدار و مضر محسوب می شوندکه تهدیدی جدی برای اکوسیستم ها به ویژه اکوسیستم های آبیبه شمار می روند.بنابراین پایش آن ها به ویژه با استفاده از شاخص های زیستی در این محیط حائز اهمیت است.شاخص های زیستیگونه هایی هستند که برای پایش سلامت یک اکوسیستم یا محیط به کار می روند. از جمله این موجودات می توان به خیار‌ دریایی اشاره کرد. از آن جا که خیار دریایی رابطه نزدیکی با رسوبات دارد، به سبب عمر نسبتا طولانیشاخص زیستی خوبی برای تعیین غلظت فلزات سنگینمی باشد.سواحل چابهار به دلایلی مانند وجود منابع غنی طبیعی و اکوسیستم های خاص دریایی جزء مناطق حساس دریایی به حساب می آیند. به منظور آگاهی از میزان آلودگی فلزات سنگین خلیج چابهار در رسوبات، آب و همچنین تجمع آن ها در بافت های مختلف خیار دریایی( Holothuria leucospilota )، شامل دیواره،گناد، درخت تنفسی و روده، درچهار ایستگاه در سواحل خلیج چابهار(اسکله ماهیگیری تیس، مقابل پارک ساحلی لیپار،بندر شهید بهشتی و دریابزرگ) تعیین و نمونه برداری انجام شد. غلظت کل فلزات سنگین سرب، کادمیم، کروم و نیکل در نمونه ها پس از عصاره گیری با دستگاه جذب اتمی مجهز به شعله اندازه گیری شد.نتایج به دست آمده نشان داد میانگین غلظت عناصر سرب، کادمیم، کروم و نیکل در رسوباتخلیج چابهاربیشتر از حد پایین استاندارد کیفیت رسوب آمریکا و کانادا و استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا بود اما از حد بالای این استانداردها کمتربود. همچنین غلظت عناصر سرب (35/0 میلی گرم بر لیتر) و کروم(18/0 میلی گرم بر لیتر) در نمونه های آب بیش از حد طبیعی و مجاز در آب دریا بود.تجمع فلزات سنگین در تمام بافت های خیار دریایی از جمله دیواره بافت تنفسی، گناد وروده، مشاهده شد، اما به طور کلی بیشترین تمرکز فلزات در بافت تنفسی و روده خیار دریایی بود. همچنین پس از محاسبه فاکتورتجمع زیستی، اعداد به دست آمده بیشتر از یک(50/1میلی گرم بر کیلوگرم) بود که تجمع موثر فلز کادمیم را در بافت تنفسی نشان می دهد. مقایسه غلظت فلزات سنگین در بین ایستگاه های مختلف خلیج چابهار نشان دادآلوده ترین نمونه های رسوب مربوط به ایستگاه های تیس و لیپار وآلوده ترین نمونه های آب مربوط به ایستگاه اسکله تیس بود و نمونه های خیار دریایی ایستگاه دریا بزرگ بیشترین تجمع فلزات را داشتند.به طور کلی این مطالعه نشان داد بافت تنفسی خیاردریایی می تواند شاخص زیستی مناسبی برای آلودگی فلزات سنگین به ویژه کادمیم باشد و با توجه به مقادیر اندازه گیری شده، غلظت عناصرسنگین در رسوب، آب و خیار دریایی نسبت به مطالعات گذشته و دیگر شاخص های زیستی مورد مطالعه در منطقه چابهار، افزایش چشمگیری داشته است و در بازه زمانی طولانی می تواند مشکل آفرین باشد. کلمات کلیدی : فلزات سنگین، شاخص زیستی، خیار دریایی، رسوب، خلیج چابهار.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی