Skip to main content
SUPERVISOR
اسماعیل لندی (استاد مشاور) نادر عباسی (استاد راهنما) جهانگیر عابدی کوپائی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Kamyar Norouzian
کامیار نوروزیان

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Application of Sewage Sludge Ash and Lime for Improvement of Geotechnical Properties of Clay Soils
This research aims to improve the geotechnical properties of a clay soil with the addition of sewage sludge ash and lime and to determine appropriate amounts of additives for natural soil at construction sites. Usually natural soils are not suitable to bear the desired structure. Clay soils especially expansive or disperssive ones have poor engineering properties. Different treatments with the addition of sewage sludge ash in different levels (0, 5, 10 and 15 percent) and limes in different levels (0, 1, 3 and 5 percent) were tested. In order to improve the geotechnical properties of caly soil by addition of sewage sludge ash and lime, laboratory tests including compaction and unconfined compressive strength (soaked and unsoaked condition) were performed. Statistic analysis was conducted using software. Unconfined compressive strength test specimens were cured for 7, 14, 28 and 90 days. Compaction test results showed that by addition of sewage sludge ash and lime to clay soil, maximum dry bulk density decreased and optimum moisture content increased. Also by addition of sewage sludge ash and lime, unconfined compressive strength increased in comparison with natural soil. By addition of sewage sludge ash and lime to clay soil, unconfined compressive strength values increased significantly in comparison with natural soil and curing time had considerable role in increasing of unconfined compressive strength. Based on the results, it is concluded that the clay soil could be successfully stabilized by sewage sludge ash-lime mixture. Keywords: Clay soil, Lime, Sewage sludge ash, Harvard miniature compaction apparatus, Unconfined compressive strength.
خاک طبیعی موجود در محل عملیات ساختمانی، معمولاً به طور کامل برای تحمل سازه مورد نظر مناسب نیست. خاک های رسی از جمله خاک هایی می باشند که دارای خواص مهندسی ضعیف می باشند. مشکلات خاک های رسی زمانی بیشتر می گردد که این نوع خاک ها واگرا یا متورم شونده نیز باشند. این مشکلات می تواند در سازه های آبی، با توجه به افزایش روز افزون شبکه های آبیاری و زهکشی، به واسطه احتمال ارتباط دائم آب با بستر سازه نمود بیشتری پیدا کند. این پژوهش با هدف بهبود ویژگی های ژئوتکنیکی خاک رسی با افزودن خاکستر لجن فاضلاب و آهک و تعیین مقادیر مناسب افزودنی های ذکر شده انجام شده است. بدین منظور ابتدا تیمارهای مختلفی با افزودن چهار سطح خاکستر لجن فاضلاب شامل 0، 5، 10 و 15 درصد و چهار سطح آهک شامل0، 1، 3 و 5 درصد در نظر گرفته شد. سپس آزمایش های آزمایشگاهی شامل تراکم استاندارد، تراکم هاروارد و مقاومت فشاری محصور نشده در دو حالت اشباع و با رطوبت بهینه بر روی تیمارهای مورد بررسی انجام گرفتند. نمونه های آزمایش مقاومت فشاری برای سنین 7، 14، 28 و 90 روز عمل آوری شدند. در نهایت نتایج آزمایش مقاومت فشاری با یک طرح فاکتوریلی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش تراکم نشان داد که افزودن آهک هیدراته و خاکستر لجن فاضلاب در کاهش وزن واحد حجم خشک بیشینه و افزایش رطوبت بهینه مؤثر می باشد. نتایج مقاومت فشاری نشان داد که مقدار بیشینه آهک 5 درصد و مقدار بهینه خاکستر لجن فاضلاب 10 درصد می باشد که افزودن توأم این دو ماده باعث افزایش 5 برابری مقاومت در حالت رطوبت بهینه و 36/25 برابری مقاومت در حالت اشباع در مقایسه با خاک طبیعی می گردد و زمان عمل آوری نقش بسزایی در افزایش مقاومت فشاری دارد. همچنین تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار مؤید این مطلب بود که افزودن خاکستر لجن فاضلاب و آهک به خاک رسی، برای افزایش مقاومت فشاری محصور نشده مؤثر می باشد. بر اساس نتایج مشخص شد که خاک رسی می تواند به طور موفقیت آمیزی با خاکستر لجن فاضلاب و آهک تثبیت شود. واژه های کلیدی: خاک رسی، آهک، خاکستر لجن فاضلاب، تراکم استاندارد، تراکم هاروارد، مقاومت فشاری

ارتقاء امنیت وب با وف بومی