Skip to main content
SUPERVISOR
Nasrollah Mahboobi Soofiani,Norolah Mirghafari,Hamed Zilouei
نصرالله محبوبی صوفیانی (استاد راهنما) نوراله میرغفاری (استاد مشاور) حمید زیلوئی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Nastaran Zamani shorabi
نسترن زمانی شورابی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

Biosorption of Antibiotic Oxytetracycline by Shrimp Shell and Chitosan
In the present study shrimp shell and chitosan due to low economic value and availability were used and optimized the absorption of oxytetracycline (OXT) in aquaculture effluent byresponse surface experimental design. The effects of simultaneous fourIn the present study shrimp shell and chitosan due to low economic value and availability were used and optimized the absorption of oxytetracycline (OXT) in aquaculture effluent by important variables involves: the initial concentration of oxytetracycline (10, 30 and 50 mg), pH of the solution containing oxytetracycline (2, 5 and 8), amount of adsorbent (10, 55 and 100 mg l) and temperature (15, 25 and 35 ?C) on the adsorption efficiency of oxytetracycline using a box - Bnkn design, test and analysis of variance procedures, response plans, were used to validate the proposed model. the proposed model (Quadratic equation) for this study, was confirmed according to the analysis ANOVA. Also, the method of high performance liquid chromatography (HPLC) was used to determine the amount of oxytetracycline remained in the solution after passing through the adsorber. Surface morphology, funtional groups and specific surface area (BET) of shrimp shell and chitosan as adsorbent, before and after adsorption were investigated using Scanning Electron Microscopy ( SEM ), Fourier Transform InfraRed (FT-IR). According to the results of the experiments for both adsorbents, the adsorption efficiency of oxytetracycline increased with: lower concentrations of oxytetracycline from 50 to 10 mg, increasing the initial pH of the solution containing oxytetracycline from 2 to 8, the amount of adsorbent to approximate from 10 to 100 mg, and temperatures from 15 to 35 ?C. Regression equations derived from analysis of data for the absorption of tetracycline by shrimp shell and chitosan, respectively, with determination coefficient 0.9879 and 0.9899 are as follows indicating the absorption of pseudo-second-order model. In the optimized experimental conditions, the maximum yield of oxytetracycline absorption by shrimp shell and chitosan were 73.6 and 82.8, respectively. The results clearly indicated that a greater ability of chitosan to adsorber oxytetracycline in aqueous solution than shrimp shell, which was due to the higher specific surface (results BET) and most of the pores (results of the SEM ) chitosan to the shell of shrimp. Keywords : Biosorption, chitosan, shrimp shell, Response surface methodology, Box-Behnken, SEM, BET, HPLC, FT-IR
در مطالعه حاضر، از پوسته میگو و کیتوزان به دلیل ارزش اقتصادی کم و در دسترس بودن برای جذب اکسی تتراسایکلین موجود در پساب آبزی پروری بوسیله ی طرح آزمایش رویه های پاسخ استفاده گردید. در این مطالعه تاثیر همزمان چهار فاکتور اصلی شامل غلظت اولیه اکسی تتراسایکلین (10، 30 و 50 میلی گرم بر لیتر)، pH اولیه محلول حاوی اکسی تتراسایکلین (2، 5 و 8)، میزان جاذب (10، 55 و 100میلی گرم بر لیتر) و دما (15، 25 و 35 درجه سانتیگراد) روی راندمان جذب اکسی تتراسایکلین با استفاده از روش باکس- بنکن طراحی و از آنالیز واریانس داده های آزمایش طرح رویه های پاسخ، برای اعتبار سنجی مدل پیشنهادی استفاده گردید. در این مطالعه، مدل پیشنهادی معادله درجه دوم (مدل کوادراتیک)، با توجه به تجزیه و تحلیل ANOVA مورد تائید قرار گرفت. همچنین از روش دستگاهی کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) جهت تشخیص میزان تتراسایکلین باقی مانده در محلول پس از عبور از جاذب استفاده شد. بررسی مورفولوژی سطح وگروه های عاملی موجود در سطح جاذب و مقایسه مساحت سطح ویژه پوسته میگو و کیتوزان به عنوان جاذب، قبل و پس از جذب با استفاده از تکنیک های روبش میکروسکوپ الکترونی (SEM)، مادون قرمز (FT-IR) و BET انجام گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده برای هردو جاذب، راندمان جذب اکسی تتراسایکلین با کاهش غلظت اولیه اکسی تتراسایکلین از 50 به 10 میلی گرم بر لیتر، افزایش pH اولیه محلول حاوی اکسی تتراسایکلین از2 به 8، میزان جاذب به صورت تقریبی از 10 به 100 میلی گرم بر لیتر و دما از 15 به 35 درجه سانتیگراد، افزایش می یابد. معادلات رگرسیون حاصله از آنالیز واریانس داده ها برای جذب تتراسایکلین توسط پوسته میگو وکیتوزان به ترتیب دارای مقادیر میزان همبستگی 9879/0و 9899/0 می باشند که نشان دهنده پیروی جذب از مدل شبه مرتبه دوم است. در شرایط آزمایشی بهینه شده، حداکثر راندمان جذب اکسی تتراسایکلین توسط پوسته میگو و کیتوزان به ترتیب 7/65و 8/84 می باشد. این نتایج به روشنی نشان دهنده توانایی بیشتر کیتوزان نسبت به پوسته میگو برای جذب اکسی تتراسایکلین از محلول های آبی بوده که این امر به دلیل بیشتر بودن سطح ویژه (نتایج حاصل از BET) و خلل و فرج (نتایج حاصل از SEM) کیتوزان نسبت به پوسته میگو می باشد. کلمات کلیدی: جذب زیستی، پوسته میگو ، کیتوزان، روش باکس- بنکن، رویه های پاسخ، اکسی تتراسایکلین، کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC)، روبش میکروسکوپ الکترونی (SEM)،FT-IR ، مساحت سطح ویژه (BET).

ارتقاء امنیت وب با وف بومی