Skip to main content
SUPERVISOR
Amir Taebi Harandi,Hasti Hashemi nejad
امیر تائبی هرندی (استاد راهنما) هستی هاشمی نژاد (استاد مشاور)
 
STUDENT
Farzaneh Mohamadi
فرزانه محمدی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی عمران
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1387
Removing or decreasing Chromium concentration of wastewater to the permitted levels before discharging to the environment is important because its bio accumulation and non-biodegradation. These pollutants are introduced into the aquatic systems significantly as a result of various industrial operations. The pollutants of concern include lead, chromium, mercury, uranium, selenium, zinc, arsenic, cadmium, gold, silver, copper and nickel. These toxic materials may be derived from mining operations, refining ores, sludge disposal, fly ash from incinerators, the processing of radioactive materials, metal plating, or the manufacture of electrical equipment, paints, alloys, batteries, pesticides or preservatives. Heavy metals such as zinc, lead and chromium have a number of applications in basic engineering works, paper and pulp industries, leather tanning, organochemicals, petrochemicals fertlisers, etc. Removal of metal ions from wastewaters has been performed by chemical precipitation, membrane filtration, ion exchange, reverse osmosis, evaporation, electrolysis and adsorption processes. The best treatment choice among these methods depends on heavy metal concentration in the wastewater and treatment costs. Adsorption is widely used for removal of heavy metals from wastewater because of its simplicity and low cost. Many natural and synthetic adsorbents are used for this method. Recently, natural adsorbent have gained importance, and the choice of these materials depends on their availability, cost and adsorption capacity. The process of heavy metal removal by biological materials is known as biosorption and the biological materials used are called biosorbents. Biosorption can be defined as the ability of biological materials to accumulate heavy metals from wastewater through metabolically mediated or physico-chemical pathways of uptake. There are tree advantages for biological method; first: they could be apply in situ, second: the biological methods are environmental friendly and they don`t creat secondary pollutant, third: they are cost efficient. Various biosorbents like bacteria, fungi, yeasts, agricultural by products, industrial wastes, etc have been used for biosorption. The biosorption mechanisms are various and are not fully understood. In this study, removal of Cr(VI) from aqueous solutions by Excess Municipal Sludge was investigated as a function of initial metal concentration (in the range of 5-90 mg/l), initial pH (in the range of 2-8), stirring speed (in the range of 50-200 rpm), adsorbent dosage (in the range of 2-10 g/l) and agitation time (in the range of 5-480 min) in a batch system. The optimum conditions were found by full factorial design approach. The result show that the equilibrium time for adsorbent is 120 minutes. Also, sorption data of metals are described by Langmuir, Freundlich and BET models and the equilibrium process is described well by Freundlich isotherm model. .
کاهش غلظت کروم شش ظرفیتی در منابع آب به دلیل غیر قابل تجزیه بودن و زیست تجمع پذیری آن امری ضروری است. روش های تصفیه ی متعددی مانند ترسیب شیمیایی، تبادل یونی، فیلتراسیون غشایی، الکترولیز، شناورسازی، اسمز معکوس و جذب برای تصفیه ی آب های آلوده به کروم مورد استفاده قرار می گیرد؛ که انتخاب بهترین گزینه به غلظت فلز در آب و هزینه های تصفیه بستگی دارد.استفاده از جاذب ها ، به دلایل اقتصادی و سهولت در بهره برداری، یکی از گزینه های مناسب برای کاهش فلزات سنگین آب است. در سال های اخیر توجه زیادی به روش های بیولوژیکی شده است. سه مزیت کلی برای روش های بیولوژیکی وجود دارد؛ اول، تصفیه ی بیولوژیکی می تواند در محل آلوده به صورت در جا انجام شود؛ دوم، روش های بیولوژیکی برای محیط زیست بی خطر بوده و آلاینده های ثانویه ایجاد نمی کنند؛ سوم، از نظر اقتصادی به صرفه هستند. جذب بیولوژیکی یا زیست جذب یکی از روش های موثر و ارزان قیمت است که اخیراً برای حذف فلزات از فاضلاب ها مورد توجه قرار گرفته است. زیست جذب به معنای جذب مواد سمی با استفاده از مواد بیولوژیکی مرده یا غیر فعال می باشد که در این روش مواد سمی جذب دیواره ی سلولی می شوند. در فرآیند جذب بیولوژیکی یک اتصال فیزیکی-شیمیایی بین فلز و گروه های عاملی موجود در لجن دفعی ایجاد می شود که این اتصال بر پایه ی جذب سطحی (جذب فیزیکی و جذب شیمیایی) و تعویض یون می باشد. در این میان زیست جرم خشک شده حاصل از لجن دفعی یک جاذب بیولوژیکی بسیار موثر است که با ایجاد پیوندهای فیزیکی- شیمیایی بین گروه های عاملی موجود بر روی سطح آن با فلزات، می تواند توانایی بالایی در حذف فلزات داشته باشد. در این مطالعه، جذب فلز کروم شش ظرفیتی با استفاده از زیست جرم خشک شده حاصل از لجن دفعی مورد بررسی قرار گرفت. پیش تصفیه لجن دفعی شامل خشک سازی، خرد سازی و دانه بندی بوده است. همچنین تاثیر عوامل مختلف بر جذب، از جمله غلظت اولیه ( در محدوده 5 تا 100 میلی گرم بر لیتر )، دز جاذب (در محدوده 2 تا 10 گرم بر لیتر )، pH (در محدوده 2 تا 8)، زمان اختلاط (در محدوده 5 تا 480 دقیقه ) و سرعت اختلاط (در محدوده 50 تا 200 دور بر دقیقه ) مطالعه شد. بر اساس نتایج به دست آمده شرایط بهینه برای جذب کروم توسط جاذب مورد نظر، pH معادل 2، زمان تماس 120 دقیقه و میزان اختلاط 200 دور بر دقیقه می باشد و کارایی حذف کروم برای این جاذب بیش از 96% به دست آمد. ایزوترم جذب با مدل فرندلیچ و لانگمایر تطابق داشته و حداکثر ظرفیت جذب کروم توسط جاذب در شرایط بهینه تعیین شده در آزمایشگاه 69/41 میلی گرم کروم بر گرم جاذب برآورد شد. با توجه به نتایج به دست آمده از آنالیز واریانس، تمام عوامل مورد مطالعه در کارایی حذف کروم معنا دار هستند. به عنوان نتیجه کلی تحقیق، می توان چنین اظهار داشت که زیست جرم خشک شده حاصل از لجن دفعی مورد استفاده در این تحقیق قادر به حذف کروم از محیط های آبی می باشد و می تواند به عنوان گزینه ای کارآمد و به صرفه، به جای جاذب های متداول مثل کربن فعال، در تصفیه ی فاضلاب های آلوده به کروم مورد استفاده قرار گیرد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی