Skip to main content
SUPERVISOR
Mahmoud Tabrizchi
محمود تبریزچی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Hamed Bahrami
حامد بهرامی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده شیمی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1385
In this thesis, an electron capture detector (ECD) with an electron source based on corona discharge in nitrogen is introduced. For more than four decades, ECD has been used as GC detector. Since its introduction in 1960, the electron source which is radioactive material, has remained unchanged. Due to certain drawbacks for radioactive materials such as, safety, surface reactivity and large cell volume, many efforts were performed to develop alternative non-radioactive electron sources. Approximately none of these has successfully replaced the radioactive material. The invented detector consists of two chambers. The first chamber contains the electron source which consists of two electrodes for electrical discharge to produce electrons. The second region, in which electron capture happens, consists of the collector and an entrance for the GC effluent. The electrical current registered at the collector is amplified and is plotted against time. This detector has a detection limit of about 33 pg for chloroform and which is expected to be reduced if a better design is used.
در این پایان نامه، یک آشکارساز ربایش الکترون با منبع تولید الکترون با استفاده از تخلیه الکتریکی در نیتروژن معرفی می گردد. آشکارساز ربایش الکترون بیشتر از 4 دهه است که به عنوان آشکارساز گازکروماتوگرافی بکار می رود. از سال 1960 که اولین آشکارساز ربایش الکترون ساخته شد، منبع تولید الکترون در این گونه آشکارسازها بدون تغییر مانده است و هنوز از منابع رادیواکتیو استفاده می شود. اما به خاطر معایب منابع رادیواکتیو تلاش های زیادی برای جایگزین کردن این منابع با منابع غیررادیواکتیو انجام شده است. تقریباً هیچ کدام از این منابع الکترون جایگزین مناسبی برای منابع رادیواکتیو نبوده اند. آشکارساز ساخته شده دارای دو ناحیه مجزا می باشد. ناحیه اول یا ناحیه تولید الکترون شامل دو الکترود سوزن و هدف است که با اعمال ولتاژ بین این دو الکترود تخلیه الکتریکی ایجاد شده و یک جریان الکترونی تولید می شود. ناحیه دوم ناحیه ربایش است که شامل مجرایی برای ورود نمونه و همچنین الکترود جمع کننده می باشد. سیگنال رسیده به جمع کننده بعد از تقویت شدن به کامپیوتر منتقل می شود و به صورت طیف نشان داده می شود. این آشکارساز حد تشخیص در حدود 33 پیکوگرم برای گونه کلروفرم دارد و انتظار می رود با تغییراتی که در آینده در ساختار آن داده می شود این مقدار کاهش یابد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی