دانشگاه صنعتي اصفهان دانشکده مهندسي مواد سمينار دفاع از پايان نامه کارشناسي ارشد مهندسي مواد محسن رستگاري اثر شکل موج تک قطبي و دو قطبي بر رفتار خوردگي ماکروکامپوزيت هاي دو فلزي آلومينيوم-منيزيم پوشش داده شده با فرايند اکسيداسيون الکتروليتي پلاسمايي در الکتروليت سيليکاتي اساتيد راهنما: دکتر ابوذر طاهري زاده، دکتر مسعود عطاپور اساتيد داور: دکتر سيد مهران نحوي، دکتر عبدالمجيد اسلامي يکشنبه 31/06/98، ساعت 8:00، سالن سمينار دانشکده مهندسي مواد چکيده در اين پژوهش بهبود رفتار خوردگي ماکروکامپوزيت هاي آلومينيوم- منيزيم در الکتروليت سيليکاتي به روش اکسيداسيون الکتروليتي پلاسمايي با موفقيت انجام شد. تاثير شکل موج در حالت تک قطبي و دو قطبي بر رفتار خوردگي اين کامپوزيت ها مورد بررسي قرار گرفت. اين کامپوزيت ها به دليل حضور مقادير زيادي از ترکيبات بين فلزي و ايجاد اثرات گالوانيک، با چالش مقاومت به خوردگي کم مواجه هستند. در مطالعات صورت گرفته، پوشش هاي اکسيداسيون الکتروليتي پلاسمايي به منظور ايجاد پوششي سراميکي بر روي فلزاتي با خاصيت پسيوشوندگي مانند آلومينيوم، منيزيم و آلياژ هايشان مورد استفاده قرار مي گيرد. در تحقيق حاضر نمونه هاي ماکروکامپوزيتي به عنوان زيرلايه انتخاب شدند. اين نمونه ها در حمام سيليکاتي و با دو شکل موج تک قطبي و دو قطبي مستقيم پالسي پوشش داده شدند. پوشش hy;دهي در شرايط جريان ثابت، به مدت 20 دقيقه، در فرکانس1000 هرتز و چرخه کاري 10 درصد انجام شد. آزمون هاي مشخصه يابي پوشش شامل ميکروسکوپ الکتروني روبشي، پراش پرتو ايکس براي مطالعه ريزساختار و آزمون هاي خوردگي براي بررسي مقاومت به خوردگي اين پوشش ها انجام شد. مطالعات ميکروسکوپ الکتروني نشان داد که نمونه هاي شکل موج دو قطبي نسبت به تک قطبي داراي درصد تخلخل و حفره هاي کمتري مي باشند، همچنين ضخامت پوشش در نمونه هاي دو قطبي از شکل موج تک قطبي بيشتر است اما آزمون هاي خوردگي نشان دادند که افزايش ضخامت پوشش تاثيري در مقاومت به خوردگي آن ندارد. مورفولوژي پوشش با تغيير شکل موج از دو قطبي به تک قطبي از حالت دهانه آتشفشاني به حالت پنکيکي نزديک شد. آزمون پراش پرتو ايکس حضور عناصر موجود در حمام پوشش دهي شامل سيليسيم، فلوئور و پتاسيم را نشان داد. همچنين مشخص شد فاز غالب پوشش بر روي لايه ي منيزيم، Mgo و براي آلومينيم،? Al 2 O 3 مي باشد. در فصل مشترک دو فلز نيز هر دو فاز حضور داشتند. زبري پوشش هاي دوقطبي به دليل ساختار آتشفشاني از نمونه هاي تک قطبي بيشتر بود. همچنين به دليل مورفولوژي مشابه، زبري پوشش ايجاد شده در هر دو حالت شکل موج بر روي منيزيم نزديک يکديگر است. آزمون طيف سنجي امپدانس براي پوشش در زمان هاي 1، 2، 4، 8، 12 و 24 ساعت انجام شد و نتايج، بهبود مقاومت به خوردگي ماکروکامپوزيت را نشان دادند. مقاومت نمونه دوقطبي 3500 برابر بيشتر از حالت تک قطبي بود. همچنين آزمون تافل براي نمونه دوقطبي نسبت به تک قطبي، چگالي جريان خوردگي بسيار کمتري و پتانسيل مثبت تري را نشان داد. با توجه به نتايج حاصل از اين پژوهش مي توان بيان کرد، استفاده از شکل موج دو قطبي براي پوشش دهي ماکروکامپوزيت هاي آلومينيوم- منيزيم نسبت به شکل موج تک قطبي مناسب تر است. کلمات کليدي: رفتار خوردگي ماکروکامپوزيت ها، کامپوزيت هاي دو فلزي آلومينيوم- منيزيم، اکسيداسيون الکتروليتي پلاسمايي، شکل موج دوقطبي و تک قطبي.