Skip to main content
SUPERVISOR
Mostafa Tarkesh esfahani,Saeed Pourmanafi,Mohammad reza Vahabi
مصطفی ترکش اصفهانی (استاد راهنما) سعید پورمنافی (استاد مشاور) محمدرضا وهابی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Ali Khalighifar
علی خلیقی فر

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391
Species distribution modeling is based on the relationship between the occurrence data of a given species and the environmental variables. Nowadays, in plant ecology, producing the species distributio maps is being greatly paid attention to due to the expansion of statistical methods and geographical information systems. In order to model the potential habitat of Rheum ribes in Isfahan Province, two modeling methods of Maximum Entropy and Genetic Algorithm were used. The location of species occurrence data (74 present sites) were recorded during the field surveys using GPS from 6 sub – provinces (Meymeh, Fereydounshahr, Fereydan, Khansar, Golpayegan and Chadegan). Climatic data (19 variables), remote sensing data (20 principal components resulted from the PCA on the NDVI) and topographic data (slope, aspect and altitude) were entered in the modeling process as environmental layers. Using these variables, seven approaches were chosen which led to the production of 16 scenarios using two modeling algorithms (MAXENT and GARP). After analyzing the results of the 16 scenarios and evaluating the performance of the models, two scenarios of PCA Topo Data (three topographic data and 20 principal components of PCA) and PCA Bio Data (19 climatic variables and 20 principal components of PCA analyses), were selected as the best scenarios for predicting the potential habitat of Rheum ribes. The results showed that in PCA Topo Data scenario, the most effective factors on Rheum ribes distribution were elevation and the second component of the PCA while in PCA Bio Data, the most important factors were temperature seasonality (Bio 4), mean temperature of warmest quarter (Bio 10) and the annual precipitation (Bio 12). A collection of independent data was used to evaluate model using area under curve of ROC plot. The performances of both models were Key words: Habitat Modeling, Rheum ribes L., Maximum Entropy (Maxent), Genetic Algorithm (GARP), Isfahan Province.
مدل سازی پیش بینی پراکنش گونه های گیاهی بر اساس ارتباط بین داده های حضور یک گونه و متغیرهای محیطی تعریف می شود. امروزه در عرصه اکولوژی گیاهی، تهیه نقشه های پیش بینی پراکنش گونه ای یا تیپ های گیاهی با توسعه روش های آماری و سیستم های اطلاعات جغرافیایی، مورد توجه ویژه قرار گرفته است. به منظور مدل سازی رویشگاه بالقوه ریواس ( Rheum ribes L.) در استان اصفهان از دو روش مدل سازی حداکثر آنتروپی و ژنتیک الگوریتم استفاده گردید. داده های رخداد گونه بصورت بازدید میدانی و با استفاده از GPS از 6 شهرستان (میمه، فریدونشهر، فریدن، خوانسار، گلپایگان و چادگان) جمع آوری گردید که شامل 74 مکان حضور می باشد. 42 لایه محیطی در فرآیند مدل سازی شامل داده های اقلیمی ( 19 فاکتور اقلیمی)، داده های سنجش از دور (20 مولفه اصلی حاصل از آنالیز PCA بر روی شاخص NDVI) و داده های فیزیوگرافی (شیب، جهت و ارتفاع از سطح دریا) می باشد. با استفاده از این متغیرها، 7 رویکرد تعیین شد که پس از اجرای روش های مدل سازی (حداکثر آنتروپی و ژنتیک الگوریتم)، 16 سناریو تولید گردید. پس از بررسی نتایج حاصل از سناریوها و ارزیابی عملکرد مدل ها، دو سناریوی PCA Topo Data (شامل 3 متغیر فیزیوگرافی و 20 مولفه اصلی حاصل از آنالیز PCA) و PCA Bio Data (شامل 19 متغیر اقلیمی و 20 مولفه اصلی آنالیز PCA) به عنوان بهترین سناریوها برای پیش بینی رویشگاه بالقوه گونه ریواس انتخاب گردیدند. نتایج نشان داد در سناریوی PCA Topo Data، مهم ترین عوامل موثر بر پراکنش گونه شامل ارتفاع و محور دوم مولفه اصلی شاخص NDVI بوده و در سناریوی PCA Bio Data مهم ترین متغیرها، دمای فصلی، میانگین دمای سه ماهه گرم تر سال و بارش سالانه می باشند. به منظور ارزیابی مدل، از یک مجموعه داده های مستقل استفاده گردید که با در نظر گرفتن مقدار AUC، عملکرد هر دو مدل مطلوب و قابل قبول گزارش شد که مدل حداکثر آنتروپی (مکسنت) از عملکرد بهتری نسبت به مدل ژنتیک الگوریتم (گارپ) برخوردار بود. این مقادیر در سناریوی PCA Topo Data برای مدل حداکثر آنتروپی و ژنتیک الگوریتم به ترتیب برابر 92/0 و 89/0 بوده و در سناریوی PCA Bio Data به ترتیب 94/0 و 88/0 می باشد. بارندگی سالیانه حدود 200 تا 250 میلی متر، ارتفاع 2000 تا 3000 متر از سطح دریا و شیب حدود 12 تا 25 درصدی شرایط اپتیمم و بهینه برای حضور گونه ریواس می باشد . همچنین تغییرات دمای فصلی حدود 8 درجه سانتی گراد و میانگین دمایی حدود 13 تا 20 درجه سانتی گراد از نظر عامل دمایی برای این گونه مطلوب می باشد. کلمات کلیدی: مدل سازی رویشگاه، گونه ریواس ( Rheum ribes L.)، مدل حداکثر آنتروپی، مدل ژنتیک الگوریتم، استان اصفهان

ارتقاء امنیت وب با وف بومی