Skip to main content
SUPERVISOR
Masoud Atapoor,Morteza Shamanian esfahani
مسعود عطاپور (استاد راهنما) مرتضی شمعانیان اصفهانی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Hossein Akbari Dorcheh
حسین اکبری درچه

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی مواد
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1397

TITLE

Dissimilar Welding of S500MC to SPFC390 Steels by Resistance Spot Welding and Evaluation of Microstructural and Mechanical Properties
In this research, the dissimilar welding of S500MC to SPFC390 steels by Resistance Spot Welding (RSW) method has been investigated. By performing various mechanical tests, optimum welding parameters (welding time and welding current) were determined. The microstructure of welds were investigated using optical and electron microscope Tensile-shear test has been used to investigate mechanical properties such as fracture energy and fracture strength (maximum shear strength). Also, the hardness profiles were obtained using a microhardness measurement. The welding current was selected between 5 to 14KA and the welding time was set from 6 to 15 time cycles (each cycle is equal to 0.2 seconds). The microstructure study showed that a needle-shaped martensite structure with coarse and rough packages were formed in the welds due to needle-shaped martensite structure with coarse and rough packages associated with RSW. The hardness of the weld center was around 420 HVN, which confirms the martensitic nature of the weld structure.
در این پژوهش به بررسی اتصال غیر مشابه فولادهای S500MC به SPFC390 به روش جوشکاری مقاومتی نقطه ای پرداخته شده است. با انجام آزمون­های مختلف مکانیکی، متغیرهای بهینه جوشکاری (زمان و جریان جوشکاری) تعیین شد. برای بررسی ریز ساختار نواحی مختلف جوش در این پژوهش از میکروسکوپ‌های نوری و الکترونی استفاده شده است. از طرفی برای بررسی خواص مکانیکی مانند انرژی شکست و استحکام شکست (استحکام بیشینه برشی) از آزمون کشش – برش استفاده شده است.همچنین برای بررسی ریزسختی نیز از دستگاه ریز سختی سنجی استفاده شده تا سختی نواحی مختلف اتصال مورد بررسی قرار گرفته شود. در ادامه با تغییر متغیرهای اصلی که همان جریان و زمان جوشکاری می‌باشند، به بررسی تاثیر این متغیرها بر روی مشخصه‌های ریزساختاری ومکانیکی پرداخته شده است. در این پژوهش با تغییر جریان جوشکاری از KA ? تا KA ?? و زمان جوشکاری از ? تا ?? سیکل زمانی (هر سیکل برابر با ?/? ثانیه ) و ثابت نگه داشتن سایر متغیرها از جمله نیرو الکترود ( KN ??/?) بررسی اثر این متغیرها پرداخته شده است. با بررسی تصاویر ریز ساختار فلز جوش در این اتصال به دلیل سرعت سرمایش شدید ساختار مارتنزیت لایه‌ای و سوزنی شکل با بسته‌های درشت وخشن را مشاهده شده است. با بررسی ریز سختی ناحیه فلز جوش، سختی این ناحیه حدودا HVN ??? بوده که مارتنزیتی بودن ساختار جوش را تایید می‌کند. از طرفی با عبور از منطقه فلز جوش و حرکت به سمت فلزات پایه با توجه به کم شدن حرارت و تغییرات ریزساختاری که در نواحی متاثر از حرارت در نزدیکی فلز پایه کمتر بوده سختی نیز کاهش یافته است. با بررسی خواص مکانیکی نمونه‌های اتصال یافته این موضوع مشهود است که با افزایش جربان و زمان جوشکاری تا قبل از پدیده پاشش مذاب، استحکام و انرژی شکست افزایش یافته است. نمونه‌ی اتصال یافته در زمان ?? سیکل و جریان جوشکاری KA ?? بهینه ترین متغیرها را در برداشته ، زیرا بهترین خواص مکانیکی در بین تمامی نمونه‌های اتصال یافته را در برگرفته است. با بررسی حالات شکست نمونه‌ها پس از آزمون کشش – برش چنین حاصل شدکه، با افزایش حرارت ورودی حالت شکست از فصل مشترکی(IF) به محیطی(PF) تبدیل شده که این امر بهبود خواص مکانیکی را نشان می‌دهد. کلمات کلیدی: جوشکاری مقاومتی نقطه­ای، فولاد S500MC، فولاد SPFC390، خواص مکانیکی نقطه جوش­ها، ریزساختار مناطق جوش، منطقه متأثر از حرارت.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی