Skip to main content
SUPERVISOR
Sayedamirhossein Mahdavi,Sadeghi Mohammad
سیدامیرحسین مهدوی (استاد مشاور) محمد صدقی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Esmail Bani bugary
اسماعیل بنی بوگری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

Effect of adding insoluble fibers to the diet at different rearing periods on performance and gastrointestinal changes of broiler chickens
This study was conducted to investigate the effect of adding insoluble fiber at different rearing periods and its combination with acidifier on performance and gastrointestinal changes of broiler chickens. For this purpose, 1250 male broiler chicks were used in a completely randomized design with 10 treatments and 5 replicates of 25 each. The experimental treatments were: A) basal control group (pellet feed from 0 to 42 days), B) basal diet with acidifier from 0 to 42 days, C) basal diet with 3% rice hulls during 0 to10 days and fed with basal diet from 11 to 42 days, D) basal diet with 3% rice hulls + acidifier during 0 to 10 days and fed with basal diet + acidifier from 11 to 42 days, E) basal diet with 3% rice hulls during 0 to 24 days and fed with basal diet from 25 to 42 days, F) basal diet with 3% rice hulls + acidifier during 0 to 24 days and fed with basal diet + acidifier from 25 to 42 days, G) basal diet with 3% rice hulls during 0 to 42 days, H) basal diet with 3% rice hulls + acidifier from 0 to 42 days, I) basal diet with 0.8% arbocel from 0-42 days, J) basal diet with 0.8% arbocel + acidifier from 0 to 42 days. One kg/ton acidifier was added to the diets. The average daily feed intake and daily gain were not significantly affected by dietary treatments during starter, grower, finisher and total period. Only at 24 days there was significant difference in the feed conversion ratio between F and (C and control) treatment (P 0.05). There was no significant difference in the villus width, crypt depth, villus height to crypt depth ratio, muscle width and villus surface area between treatments at 24 day of age. There was a significant difference in the length of jejunum (as a relative live body weight) between D, I and J than the control treatment (P 0.05). The relative weight of the gizzard in birds fed with 3% rice hulls + acidifier during 0-24 days of age (F) was significantly increased as compared with control (P 0.05). Furthermore the highest and lowest pH of gizzard and ileum were recorded in the control group and those fed with rice hulls during 0-42 days as well as arbocel + acidifier G and J treatments having lowest pH in gizzard and ileum respectively (P 0.05).In addition, at 42 day of age, treatment with 3% rice hulls + acidifier from 0-42 days (H) showed the higher villus height to crypt depth ratio (P 0.001). The lowest crypt depth were recorded in treatments which fed by only rice hulls during 0-10 (C) and rice hulls+ acidifier during 0-42 days (H) (P 0.00005). Dietary treatments didn’t show significant difference on other gastrointestinal tract parameters. Although broiler chicks treated with acidifier was a higher Lactobacillus population than other treatments, there was no significant difference between the treatments in the E. coli population. In general, the adding of 30 kg/ton of rice hulls to broiler chicks diet resulted in the highest possible weight and the lowest mortality rate. Keywords: Broiler Chickens, Rice Hull, Arbocel, Acidifier, Gastrointestinal Tract
در این مطالعه تاثیر افزودن منابع فیبر نامحلول در دوره‌های مختلف پرورش بر عملکرد و تغییرات دستگاه گوارش در جوجه‌های ‌گوشتی در مدت 42 روز مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور از 1250 قطعه جوجه‌‌گوشتی نر پلاس در قالب طرح کاملا تصادفی با 10 تیمار، 5 تکرار و 25 جوجه‌ در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: A) گروه شاهد (خوراک پلت پایه از 0 تا42 روزگی) ، B) جیره پایه + اسیدی‌فایر از 0 تا 42 روزگی، C) جیره پایه + 3% پوسته‌ی‌برنج از 0 تا 10 روزگی و از 11 تا 42 روزگی جیره پایه، D) جیره پایه + 3% پوسته‌ی برنج از 0 تا 10 روزگی و از 11 تا 42 روزگی جیره پایه + اسیدی فایر، E) جیره پایه + 3% پوسته‌ی برنج از 0 تا 24‌ روزگی و از 25 تا 42 روزگی جیره پایه، F) جیره پایه + 3% پوسته‌ی برنج از 0 تا 24 روزگی و از 25 تا 42 روزگی جیره پایه + اسیدی فایر، G) جیره پایه + 3% پوسته‌ی برنج‌ از0 تا ‌42‌روزگی، H) جیره پایه + 3% پوسته‌ی برنج + اسیدی فایر از 0 تا 42 روزگی ، I) آربوسل (0 تا 42 روزگی)، J) آربوسل (0 تا 42 روزگی) + اسیدی‌فایر بوده است. در سنین 24 و 42 روزگی از هر تکرار 1 پرنده کشتار شد. میانگین مصرف ‌ خوراک روزانه و افزایش وزن روزانه در هیچ یک از دوره‌های آغازین، رشد، پایانی و کل دوره تفاوت معنی داری نداشت. ضریب تبدیل غذایی تنها در 24 روزگی تفاوت معنی داری بین تیمار H و دو تیمار A وC داشت (05/0 P). همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در عرض پرز، عمق کریپت، نسبت طول پرز به عمق کریپت، عرض ماهیچه و مساحت پرز و بین تیمارها در 24 روزگی از سن مشاهده نشد. اگرچه در 42 روزگی از سن تیمار H تفاوت معنی داری در نسبت طول پرز به عمق کریپت نسبت به تیمار F داشت (001/0 P). عمق کریپت در دو تیمار H و C کمترین میزان را نسبت به تیمار F به خود اختصاص داده بود (00005/0 P). در دوره‌ی رشد طول ژژنوم (نسبت به وزن زنده ی پرنده) در تیمارهای D، I و J، نسبت به تیمار شاهد بلندتر بود (05/0 P). وزن نسبی سنگدان در پرنده‌های تغذیه شده با پوسته‌ی‌برنج + اسیدی‌فایر در 24 روزگی از سن (F) به صورت معنی‌داری نسبت به تیمار شاهد افزایش یافته بود (05/0 P). وزن نسبی پیش‌معده، ایلئوم، سکوم و کل دستگاه‌گوارش بین تیمارها در انتهای دوره تفاوت معنی داری نداشت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که گروه شاهد بالاترین و تیمارهای G و J به ترتیب پایین ترین pH را در سنگدان و ایلئوم داشتند (05/0 P). اگرچه جوجه های گوشتی تیمار شده با اسیدی‌فایر جمعیت لاکتوباسیل بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشتند، ولی جمعیت میکروبی اشرشیاکلی هیچ گونه تفاوت معنی داری بین تیمارها نداشت. به طور کلی افزودن 30 کیلوگرم پوسته برنج در هر تن به خوراک جوجه‌های گوشتی از 0 تا 42 روزگی سبب بالاترین وزن ممکن و کمترین میزان تلفات شد. کلمات کلیدی: جوجه‌گوشتی، پوسته‌ی برنج، آربوسل ، اسیدی‌فایر، دستگاه گوارش

ارتقاء امنیت وب با وف بومی