SUPERVISOR
Masoud Alikhani,Rahman Jahanian
مسعود علیخانی (استاد مشاور) رحمان جهانیان (استاد راهنما)
STUDENT
Fatemeh Mazaheri Jebeli
فاطمه مظاهری جبلی
FACULTY - DEPARTMENT
دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391
TITLE
Effect of Dietary Fat Source on Methionine Requirements of Broiler Chicks
The present study was conducted to investigate the interactive effect of dietary methionine (Met) level and fat source on performance, blood biochemical parameters, carcass characteristics and immunological responses in broiler chicks. A total of 468 day-old Ross 308 broiler chicks were randomly distributed between 4 replicate pens (13 chicks per each) of each of 9 experimental treatments. Dietary treatments included three dietary fat sources (soybean oil, soy fatty acids and palm fat powder) and three different Met levels (Ross recommendations and 0.05% lower or greater than catalog specifications), that fed to the birds based on a 3 × 3 factorial arrangement of treatments during a 42 d feeding trial. Performance parameters including average daily gain (ADG), average daily feed intake (ADFI) and feed conversion ratio (FCR) were recorded periodically as 1-14 (starter), 15-28 (grower) and 29-42 (finisher) d of age. Serum samples were taken after immunization against Newcastle (NDV), infectious bronchitis, influenza and Gumboro disease viruses as well as sheep red blood cell (SRBC) to measure antibody responses. Furthermore, at d 42 of age two randomly-selected birds per replicate were slaughtered to measure relative weights of internal and lymphoid organs, and carcass characteristics. The results showed that there was significant difference among dietary fat sources for ADG during all trial periods, so that the highest ADG during the starter (P 0.01) and entire (P 0.05) trial periods were assigned to the birds fed on soybean oil- and fatty acids-containing diets, while at the finisher stage, the birds on soybean oil-diets had the higher (P 0.001) ADG compared with two other dietary fat sources. Dietary supplementation of Met at the recommended level improved (P 0.01) ADG throughout the trial period. Increasing Met level in diets containing soybean oil and fatty acids caused more increases in ADG compared with palm fat-supplemented diets, resulted significant (P 0.05) dietary fat source by Met level interaction. Although ADFI was not affected by dietary fat source or Met level, dietary supplementation with Met at the levels of Ross recommendation and 0.05% greater improved (P 0.01) FCR values during starter, grower and entire trial periods. Among the internal organ weights, only the relative liver weight was influenced (P 0.05) by dietary fat sources, so that dietary supplementation with palm fat powder decreased liver weight. Increases in dietary Met level by 0.05 and 0.1% relative to basal level increased (P 0.01) breast meat yield. In addition, incremental levels of Met were associated with increase (P 0.05) in relative spleen weight. Although increase in Met level by 0.05% relative to Ross recommendations increased thymus weight in soybean oil-containing diets, the opposite trend was seen with two other fat sources. The best antibody responses against SRBC (P 0.05) and NDV (P 0.01) during primary response were observed with soybean oil-diets. Increase in dietary Met level improved antibody production titer against Gumboro disease virus. Dietary inclusion of palm fat powder decreased serum concentrations of triglycerides (P 0.05) and HDL (P 0.001), while caused a significant (P 0.001) increase in serum cholesterol level. In addition, increasing dietary Met level decreased serum LDL and increased serum HDL concentration (P 0.05). Supplementation of diets with soybean oil and fatty acids increased (P 0.001) serum concentration of malondialdehyde (MDA), however, dietary Met level had no marked effect on serum MDA and enzyme activities related to liver health. In conclusion, the present findings indicated that dietary fat source could affect Met requirements, so that utilization of soybean oil and soy fatty acids increased Met demands to achieve optimum growth performance in broiler chicks. Keywords: Broiler chicks, Dietary fat source, Methionine requirements, Immune responses, Performance, Blood antioxidant capacity
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر متقابل سطح متیونین و نوع منبع چربی جیره بر عملکرد، مؤلفه های خونی، خصوصیات لاشه و پاسخ های ایمونولوژیک در جوجه های گوشتی انجام گرفت. برای این منظور، از تعداد 468 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 استفاده شد و پرندگان بصورت تصادفی در بین 4 تکرار (13 قطعه جوجه به ازای هر تکرار) هر یک از 9 تیمار آزمایشی توزیع گردیدند. تیمارهای غذایی شامل 3 منبع چربی (روغن سویا، اسید چرب سویا و پودر چربی پالم) و 3 سطح متیونین (سطح شاهد و 05/0 درصد بالاتر و پایین تر از میزان توصیه شده کاتالوگ) بود که در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 و طی یک دوره آزمایشی 42 روزه در اختیار پرندگان قرار داده شد. مؤلفه های عملکردی شامل میانگین اضافه وزن روزانه، خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل خوراک به صورت دوره ای (14-1، 28-15 و 42-29 روزگی) اندازه گیری شدند. همچنین تیتر آنتی بادی در برابر گلبول قرمز گوسفند (SRBC) و آنتی ژن های ویروسی در فواصل زمانی مشخص بعد از واکسیناسیون های مربوطه ارزیابی شد. در سن 42 روزگی، 2 قطعه جوجه از هر تکرار کشتار شده و وزن نسبی اندام های داخلی، اندام های لنفاوی و خصوصیات لاشه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در تمامی دوره ها از لحاظ میزان اضافه وزن، اختلاف معنیداری بین منابع مختلف چربی وجود داشت به طوری که بالاترین میزان اضافه وزن در مراحل آغازین (01/0 P) و کل دوره آزمایش (05/0 P) به پرندگانی اختصاص داشت که با جیره های حاوی اسید چرب و روغن سویا تغذیه شده بودند، در حالیکه در مرحله پایانی، جوجه های تغذیه شده با روغن سویا در مقایسه با دو منبع دیگر از اضافه وزن بالاتری (001/0 P) برخوردار بودند. مکمل نمودن جیره ها با متیونین در سطح توصیه های کاتالوگ راس، باعث بهبود (01/0 P) میزان اضافه وزن در مراحل مختلف آزمایش شد. افزایش سطح متیونین در جیره های حاوی روغن سویا و اسید چرب باعث افزایش بیشتری در میزان اضافه وزن شد، در حالیکه در جیره های حاوی پودر چربی پالم چنین تأثیری ملاحظه نگردید و این موضوع باعث معنی دار شدن (05/0 P) اثر متقابل سطح متیونین و نوع منبع چربی جیره شد. اگرچه سطح متیونین و نوع منبع چربی تأثیری بر میزان مصرف خوراک نداشتند، اما استفاده از متیونین در سطح شاهد و 05/0 درصد بالاتر، باعث بهبود (01/0 P) ضریب تبدیل غذایی در مراحل آغازین، رشد و کل دوره شد. از لحاظ وزن نسبی اندام های داخلی، تنها وزن نسبی کبد تحت تأثیر (05/0 P) منبع چربی جیره قرار گرفت به طوری که استفاده از پودر چربی پالم، وزن نسبی کبد را کاهش داد. همچنین افزایش 05/0 و 1/0 درصدی سطح متیونین جیره نسبت به سطح پایه، بازده سینه را به طور معنی داری (01/0 P) بهبود بخشید. علاوه بر این، افزایش سطح متیونین جیره، با افزایش (05/0 P) وزن نسبی طحال همراه بود. اگرچه افزایش 05/0 درصدی سطح متیونین جیره نسبت به سطح توصیه ها باعث افزایش وزن نسبی تیموس در جیره های حاوی روغن سویا شد، اما اثر معکوسی با دو منبع دیگر چربی مشاهده شد. بهترین تیتر آنتی بادی در طی پاسخ اولیه علیه SRBC (05/0 P) و نیوکاسل (01/0 P) با جیره های حاوی روغن سویا به دست آمد. افزایش سطح متیونین جیره، تیتر آنتی بادی در برابر ویروس بیماری گامبورو را بهبود بخشید. استفاده از پودر چربی پالم باعث کاهش غلظت تری گلیسریدها (05/0 P) و HDL (001/0 P) سرم خون شد، در حالیکه غلظت کلسترول را به طور معنی داری (001/0 P) افزایش داد. همچنین، افزایش سطح متیونین جیره باعث کاهش میزان LDL و افزایش HDL سرم خون شد (05/0 P). استفاده از روغن سویا و اسید چرب در جیره، میزان مالون دی آلدهید (MDA) را به طور معنی داری (001/0 P) افزایش داد، اما سطح متیونین جیره بر غلظت MDA سرم و فعالیت های آنزیمی شاخص سلامت کبد تأثیری نداشت. به طور کلی، نتایج نشان داد که نوع منبع چربی جیره بر احتیاجات متیونین تأثیر داشته، به طوریکه همزمان با استفاده از اسید چرب و روغن سویا در جیره، میزان نیازمندیهای متیونین در جوجه های گوشتی جهت دستیابی به عملکرد مطلوب افزایش می یابد. واژه های کلیدی: جوجه گوشتی، نوع منبع چربی جیره، احتیاجات متیونین، پاسخ های ایمنی، عملکرد، ظرفیت آنتی اکسیدانی خون