SUPERVISOR
Ali Sadeghi sefidmazgi,Rahman Jahanian
علی صادقی سفیدمزگی (استاد مشاور) رحمان جهانیان (استاد راهنما)
STUDENT
Sayed mohsen Hosseini renani
سیدمحسن حسینی رنانی
FACULTY - DEPARTMENT
دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391
TITLE
Effect of Dietary Organic Acids Supplementation on Performance, Immune Responses and Gut Microbial Population in Broiler Chicks Fed Diets with Different Cereal Sources
The present study was conducted to investigate the effect of dietary supplementation of organic acids on performance, immunological responses, ileal nutrient digestibility and gut microbial populations in broiler chicks fed diets with different cereal sources. A total of 450 day-old Ross 308 broiler chicks were randomly distributed among 5 pen replicates of each of 9 experimental treatments according to a 3 × 3 factorial arrangement of treatments. Dietary treatments included three different basal diets (diets based on corn-soybean meal, and diets containing wheat or barley) and three status of organic acid supplementation (control, and 0.25% of butyric or citric acids), that fed to the birds during a 42 d feeding trial. At d 11 and 27 of age, the birds were vaccinated against Newcastle disease virus (NDV) and sera samples were collected 7 d after each inoculation. In addition, the chicks were vaccinated for Gumboro and infectious bronchitis (IBV) viruses. On d 27 and 33 of age, sheep red blood cell (SRBC) was injected and sera were collected at d 7 postinoculations. To investigate the ileal nutrient digestibility, the birds were fed with marker-containing diets (0.5% of diet, Celite) for 4 d form 39 to 42 d of age. At d 42, two birds from each replicate were selected on random, thereafter, weighed and slaughtered. After measuring internal organ weights, the ileal content was collected for ileal digestibility and microbial count. The results showed that except finisher period, dietary supplementation of organic acids increased (P 0.05) body weight gain. Diets based on corn-soybean meal increased weight gain in starter and finisher periods; in grower stage, however, diets containing wheat and barley improved (P 0.05) daily weight gains. Dietary inclusion of acidifiers had no marked effect on feed intake. Daily feed consumption was not affected by basal diets during starter and grower periods, however, using corn and barley diets increased feed intake during finisher (P 0.001) and entire (P 0.05) trial periods compared with wheat-containing diets. Dietary supplementation of organic acids caused considerable improvements in feed conversion ratio in grower (P 0.001) and entire (P 0.01) trial periods. Dietary inclusion of both acidifiers decreased (P 0.05) pancreas and ceca weights; however, only citric acid decreased (P 0.001) the relative gizzard weight. Diets based on corn and barley caused significant decrease in liver weight and increase in pancreas weight (P 0.05). Dietary inclusion of barley increased the relative weights of ceca (P 0.05) and gizzard (P 0.01). The highest (P 0.05) breast meat yield assigned to the birds on butyric acid-supplemented diets and utilization of corn-soybean meal-based diets caused numerical increase in breast and carcass yields. Although the relative weights of lymphoid organs were not influenced by dietary treatments, acidifiers improved (P 0.05) antibody titers against NDV, IBV and SRBC. Dietary supplementation of organic acids increased (P = 0.058) serum triglyceride concentration. Furthermore, diets based on wheat and barley decreased serum concentrations of LDL (P 0.01) and cholesterol (P 0.05), and increased (P 0.01) serum HDL level. Results on ileal digestibility showed that dietary supplementation with both acidifiers improved (P 0.05) ileal digestibility of dry and organic matters. In addition, feeding corn-soybean meal diets increased (P 0.05) fat and dry matter digestibility. Dietary supplementation of both organic acids decreased (P 0.001) pathogenic bacteria in ileum content, while barley and wheat-containing diets increased (P 0.05) these microbial populations. The present findings indicate that dietary supplementation of organic acids could increase the ability for barley and wheat utilization in broiler diets. In addition, organic acids had beneficial impact on feed efficiency and carcass yield and modulated intestinal bacterial populations. Keywords: Broiler chicks, Butyric and citric acids, Non-starch polysaccharides, Performance, Immune responses, Ileal nutrient digestibility, Ileum microbial population
مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر استفاده از اسیدهای آلی بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های بر پایه غلات مختلف به انجام رسید. برای این منظور، از تعداد 450 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 استفاده گردید و پرندگان بطور تصادفی در بین 5 تکرار هر یک از 9 تیمار آزمایشی در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 توزیع شدند. تیمارهای غذایی شامل سه جیره بر پایه غلات مختلف (ذرت، گندم و جو) و سه وضعیت از لحاظ استفاده از اسیدهای آلی (جیره شاهد و جیره های حاوی 25/0 درصد اسید بوتیریک یا سیتریک) بودند که طی یک دوره آزمایشی 42 روزه به پرندگان تغذیه شدند. در سنین 11 و 27 روزگی، پرندگان علیه بیماری نیوکاسل واکسینه شده و یک هفته پس از هر نوبت واکسیناسیون، نمونه های سرم خون پرندگان برای تعیین تیتر آنتی بادی اخذ گردید. همچنین نمونه های سرم خون پس از واکسیناسیون علیه ویروس بیماری های گامبورو و برونشیت مورد آنالیز قرار گرفتند. در سنین 27 و 33 روزگی، گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) مورد تزریق قرار گرفته و یک هفته بعد از هر تزریق، پرندگان مورد خونگیری واقع شدند. برای تعیین قابلیت هضم ایلئومی، 4 روز قبل از کشتار یعنی از سن 39 روزگی، مارکر سلیت (5/0 درصد جیره) به تمام جیره های غذایی افزوده شد. در سن 42 روزگی، دو پرنده از هر قفس بطور تصادفی وزن کشی و کشتار شدند و پس از تشریح، وزن نسبی اندام های داخلی و لاشه اندازه گیری شد. همچنین محتویات ایلئومی پرندگان، تخلیه و برای انجام قابلیت هضم ایلئومی و کشت میکروبی به آزمایشگاه منتقل گردید. نتایج آزمایش نشان داد که به جز در دوره پایانی، استفاده از اسیدهای آلی باعث افزایش وزن روزانه شدند (05/0 P). در دوره های آغازین و پایانی، جیرههای بر پایه ذرت باعث بیشترین اضافه وزن شدند، ولی در دوره رشد، جیره های حاوی جو و گندم بیشترین (05/0 P) میانگین اضافه وزن روزانه را به دنبال داشتند. مصرف اسیدهای آلی در جیره هیچگونه تأثیری بر مصرف خوراک پرندگان نداشت. جیره های پایه نیز در دوره های آغازین و رشد، تأثیر چندانی بر میزان خوراک مصرفی نداشتند، اما در دوره پایانی (001/0 P) و کل دوره (05/0 P)، مصرف جیره های حاوی ذرت و جو باعث افزایش میزان مصرف خوراک در مقایسه با گندم شد.استفاده از اسیدهای آلی درجیره ، باعث بهبود قابل ملاحظه ضریب تبدیل غذا در مرحله رشد (001/0 P) و کل دوره (01/0 P) شد. مکمل نمودن جیره با اسیدیفایرها باعث کاهش (05/0 P) وزن پانکراس و رودههای کور شد، اما تنها اسید سیتریک توانست وزن نسبی سنگدان را کاهش (001/0 P) دهد. جیره های بر پایه ذرت و جو برخلاف گندم باعث کاهش وزن نسبی کبد و افزایش وزن پانکراس شدند (05/0 P). استفاده از جو باعث افزایش وزن نسبی رودههای کور (05/0 P) و سنگدان (01/0 P) شد. بیشترین (05/0 P) بازده سینه به تیمار اسید بوتیریک اختصاص داشت و مصرف جیرههای بر پایه ذرت باعث بهبود عددی درصد لاشه و سینه شد. اگرچه وزن نسبی اندامهای لنفاوی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اما مصرف اسیدیفایرها در جیره باعث بهبود (05/0 P) تیتر آنتی بادی در برابر ویروس های نیوکاسل و برونشیت، و آنتیژن SRBC شد . مکمل نمودن جیره با اسیدهای آلی باعث افزایش (058/0 = P) غلظت تری گلیسرید سرم شد. همچنین، مصرف جیره های بر پایه جو و گندم، میزان LDL (01/0 P) و کلسترول (05/0 P) سرم را کاهش، و غلظت HDL را افزایش (01/0 P) داد. در مورد تأثیر تیمارهای آزمایشی بر قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی مشاهده شد که اسیدیفایرها فقط باعث افزایش (05/0 P ) قابلیت هضم مواد آلی و ماده خشک شدند. علاوه بر این، تغذیه جیرههای بر پایه ذرت باعث افزایش قابلیت هضم چربی و ماده خشک گردید (01/0 P ). مکمل نمودن اسیدهای آلی به جیره، جمعیت باکتریایی مضر ایلئوم را کاهش (001/0 P) داد، درحالیکه مصرف جیره های بر پایه جو و گندم، باعث افزایش این جمعیت ها شدند (05/0 P ). نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که استفاده از اسیدهای آلی در جیره میتواند امکان مصرف غلاتی همچون جو و گندم را در جیره جوجههای گوشتی افزایش دهد و به علاوه، اسیدهای آلی تأثیر مطلوبی بر راندمان مصرف خوراک و بازده لاشه داشته و جمعیتهای میکروبی روده را تعدیل نمودند. واژگان کلیدی: جوجه گوشتی، اسید بوتیریک و سیتریک، پلیساکاریدهای غیرنشاستهای، عملکرد، پاسخهای ایمونولوژیک، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی، جمعیت میکروبی ایلئوم