Skip to main content
SUPERVISOR
Masoud Alikhani,Ahmad Riasi,Gholam-Reza Ghorbani
مسعود علیخانی (استاد راهنما) احمد ریاسی (استاد راهنما) غلامرضا قربانی خراجی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Ahmad Shahmoradi
احمد شاهمرادی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Doctor of Philosophy (PhD)
YEAR
1388

TITLE

Effect of Different Forms of Non-fibrous Carbohydrates and Fat Supplement in Transition Period on Performance and Some Blood Metabolites of Holstein Dairy Cows
In experiment 1, we investigated the effects of partial replacement of barley grain with beet pulp (BP) on performance, ruminal fermentation and plasma concentration of metabolites in transition dairy cows. Results showed that replacing of barley grain with BP by 25%, increased DMI during the transition period. Postpartum ruminal functions indicated that substituting barley grain by BP increased ruminal pH, acetate: propionate ratio and molar proportion of butyrate, while ruminal molar concentrations of acetate and propionate tended to increase and decrease, respectively. Prepartum blood parameters were similar between treatments. Substitution of barley grain by BP up to 25% of diet resulted in higher milk yield. In experiment 2, we considered the effect of rumen-protected conjugated linoleic acid (RP-CLA) on diet of 25% BP containing basis, on performance and plasma concentration of metabolites in transition dairy cows. Results showed that supplementation of RP-CLA increased blood glucose concentration in prepartum. RP-CLA increased DMI and milk yield but decreased milk fat percentage in postpartum. Body weight and back fat thickness were similar among treatment in pre and postpartum period. Keywords Beet pulp, barley grain, conjugated linoleic acid, transition period
در این مطالعه به‌منظور بررسی تأثیر ماهیت متفاوت کربوهیدرات‌های غیرالیافی و مکمل چربی در دوره انتقال بر عملکرد و برخی فراسنجه‌های خونی گاوهای هلشتاین دو آزمایش طراحی گردید. آزمایش اول جهت بررسی اثر جایگزینی تفاله چغندر‌قند با دانه جو در جیره گاوهای هلشتاین بر عملکرد تولیدی، خوراک مصرفی، قابلیت هضم، فراسنجه‌های تخمیری، رفتار مصرف خوراک و فراسنجه‌های خونی در دوره انتقال انجام گردید. در این آزمایش از 24 رأس گاو هلشتاین چند بار زایش (2 تا 4 شکم زایش)، طی 28 روز پیش از تاریخ زایش مورد انتظار تا 25 روز پس از زایش استفاده شدند. گاوها به طور تصادفی به‌سه تیمار آزمایشی اختصاص یافتند؛ منبع غله ای کنسانتره در تیمارهای آزمایشی در دوره پیش و پس از زایش به‌شرح زیر بودند: 1)100 درصد جو (BP0) (گروه شاهد)، 2)75 درصد جو +25 درصد تفاله چغندرقند (BP25) و 3)50 درصد جو+50 درصد تفاله چغندرقند (BP50). نتایج این آزمایش نشان داد که خوراک مصرفی و انرژی مصرفی روزانه در قبل و بعد از زایش در تیمار BP25 بیشترین بود (01/0 P ). در تیمار BP50 تولید شیر، درصد و تولید پروتئین شیر کاهش ولی درصد چربی شیر افزایش یافت (01/0 P ). pH شکمبه در پس از زایش در تیمار BP0 پایین‌ترین بود (05/0 P ). همچنین غلظت بوتیرات شکمبه‌ای و نسبت استات به پروپیونات در تیمارهای حاوی تفاله چغندرقند نسبت به گروه شاهد به‌طور معنی‌داری بالاتر بود (01/0 P ) و غلظت مولار استات و همچنین پروپیونات شکمبه‌ای بین تیمارهای بدون تفاله چغندرقند و 50 درصد تفاله چغندرقند تمایل به معنی‌داری داشتند (08/0 P )، به‌طوریکه غلظت مولار استات در تیمار شاهد تمایل به کاهش و غلظت پروپیونات شکمبه‌ای در این گروه از گاوها تمایل به افزایش داشت. قابلیت هضم خوراک و مواد مغذی در قبل و پس از زایش تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. در دوره پیش از زایش، گاوها در جیره بدون تفاله چغندرقند، ذرات باقیمانده بر روی الک 19 میلی‌متر را بیشتر و ذرات بزرگتر از 18/1 میلی‌متر را کمتر انتخاب کرده بودند (بترتیب 05/0 P و 01/0 P ). در پس از زایش غلظت گلوکز و بتاهیدروکسی‌بوتیرات پلاسمایی در تیمار BP0 نسبت به دیگر تیمارها بترتیب افزایش و کاهش معنی‌داری داشت (بترتیب 05/0 P و 01/0 P ). ضمنا با افزایش سطح جایگزینی تفاله چغندرقند با دانه جو غلظت BUN پلاسمایی در پس از زایش کاهش یافت (05/0 P ). نتایج آزمایش اول نشان داد که جایگزینی 25 درصد تفاله چغندر‌قند با دانه جو در جیره گاوها در دوره انتقال می‌تواند عملکرد تولیدی بهتر و سلامت شکمبه‌ای بیشتری را در این دوره در پی داشته باشد. آزمایش دوم به‌منظور بررسی تاثیر اسید لینولئیک مزدوج محافظت شده شکمبه‌ای (RP-CLA) بر پایه جیره آزمایشی BP25، در دوره قبل و بعد از زایش و تأثیر آن بر بالانس انرژی، اختلالات متابولیکی، برخی متابولیت‌های خونی و عملکرد گاوهای هلشتاین در دوره انتقال صورت گرفت. این آزمایش با دو تیمار و 8 تکرار در هر تیمار، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 16 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش (2 تا 4 شکم زایش)، طی 28 روز قبل از تاریخ احتمالی زایش تا 26 روز بعد از زایش انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه به‌همراه 50 گرم پودر چربی خنثی شکمبه‌ای و 2) جیره پایه به‌همراه 50 گرم RP-CLA. نتایج آزمایش دوم نشان داد که در بعد از زایش خوراک مصرفی، انرژی مصرفی روزانه و تولید شیر در کل دوه در تیمار RP-CLA بیشتر بود (01/0 P )، درحالیکه درصد چربی شیر و تعداد سلول های بدنی در تیمار RP-CLA کاهش یافت (05/0 P ). در قبل از زایش در تیمار RP-CLA، غلظت سرمی گلوکز افزایش معنی‌داری داشت (01/0 P )، درحالیکه سایر فراسنجه‌های خونی در پس از زایش تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. نتایج پژوهش‌های فوق نشان داد که جایگزینی 25 درصد تفاله چغندرقند با دانه جو همراه با 50 گرم RP-CLA در دوره انتقال، توانست علاوه بر بهبود سلامت شکمبه‌ای در این دوره، خوراک مصرفی و عملکرد تولیدی گاوهای هلشتاین را بهبود دهد. کلمات کلیدی: تفاله چغندرقند، دانه جو، اسید لینولئیک مزدوج محافظت شده شکمبه‌ای، دوره انتقال

ارتقاء امنیت وب با وف بومی