اثر سطوح مختلف سنگوینارین در جیره های با سطوح مختلف پروتئین بر عملکرد، پاسخ‌های ایمونولوژیک و هیستولوژی روده کوچک مرغ‌های تخمگذار

STUDENT

DEGREE

YEAR

The current study was conducted to evaluate the effect of different levels of Sanguinarin and dietary crude protein on performance, egg quality, immunological and histological responses of laying hens. In this study, 180 hen layers were randomly distributed among 9 treatments with 4 replicates of 5 birds each. Dietary treatment consisted of three levels of crude protein (100, 92.5 and 85 of Hy-Line, W-36 requirement recommendations) and three levels of Sanguinarin (0.00, 3.75 and 7.50 mg/kg of diet) that fed during a 80 d feeding trial including 10 days for adaptation period and 70 days as main recording period. Performance parameters including feed intake, feed conversion ratio, egg production percentage, egg weight, egg mass and also egg quality were calculated on d 35, and 70 of experiment. To investigate of immunological response, sheep red blood cells (SRBC) were injected in two times with 10 d interval; thereby, hens were bled 6 and 12 d after the first and second injection, respectively. Moreover, Newcastle disease virus was injected and then sera were taken 6 d after injection. In addition, differential leukocyte counts were evaluated at the end of experiment. On d 70 of experiment, two birds of each cage were exsanguinated to evaluate the relative weight of internal organs, and also to sample ileal content and jejunal morphology. The results showed that decrease in dietary crude protein percent up to 7.5% significantly increased serum ALP enzyme activity (P 0.01) and heterophil to lymphocyte ratio (P 0.01), and decreased villus height to crypt depth ratio (P 0.01); however, reduction in dietary crude protein up to 15% increased hepatic fat (P 0.01), and decreased eggshell hardness and egg mass (P 0.05), markedly. Administration of at least 3.75 mg/kg Sanguinarin could decrease the enumerations of illeal Escherichia Coli and Sallmonella (P 0.05), and also improved villus height to crypt depth ratio (P 0.01) and kupffer cell numbers (P 0.01). Additionally, feeding 7.5 mg/kg Sanguinarin decreased the enzyme activities of SGPT and ALP (P 0.05), heterophil to lymphocyte ratio (P 0.05) and liver lipid percentage (P 0.05), and also increased the relative weight of spleen, secondary immune response against SRBC and serum globulin fraction (P 0.05). In general, results indicated that although decrease in dietary crude protein content up to 7.5% had no adverse impact on performance and egg quality, reduction in dietary crude protein content to 85% of recommended values reduced egg mass and egg shell quality, and induced fatty liver indices. On the other hand, although administration of 7.5 mg/kg Sanguinarin had no positive effect on performance of laying hens, it could markedly improve immune responses, intestinal surface area as well as fatty liver indices of laying hens. Keywords: Crude protein, Sanguinarin, Immune responses, Antioxidant responses, Intestinal and liver histology, Laying hens

در پایان دوره اول و دوم مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور بررسی پاسخ های ایمنی پرندگان، تزریق گلبول های قرمز گوسفندی (SRBC) در آزمایش حاضر به منظور بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف سنگوینارین در جیره های با نسبت های مختلف پروتئین بر عملکرد، پاسخ های ایمنی و هومورال، تغییرات بافتی ژژنوم، شاخص های آنتی اکسیدانی پرندگان تخمگذار طراحی و اجرا شد. این مطالعه در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 بر پایه طرح کاملا تصادفی با 9 تیمار، 4 تکرار و 5 پرنده در هر تکرار انجام پذیرفت. فاکتورهای مورد بررسی شامل سه سطح پروتئین (100، 5/92 و 85 درصد) و سه سطح سنگوینارین (صفر، 75/3 و 5/7 میلی گرم در هر کیلوگرم) بودند. طول دوره آزمایش 70 روز بود و 10 روز نیز به عنوان دوره عادت پذیری در نظر گرفته شد. مولفه های عملکردی شامل خوراک مصرفی، ضریب تبدیل خوراک، درصد تولید، وزن و بازده تولید تخم مرغ در سه بازه زمانی شامل 35 روز اول، 35 روز دوم و کل دوره محاسبه گردید و شاخص های کیفی تخم مرغ دو زمان به فاصله 10 روز انجام و 6 روز پس از تزریق اول و 12 روز پس از تزریق دوم نمونه گیری از خون صورت گرفت. هم چنین 10 روز قبل از اولین تزریق SRBC واکسن نیوکاسل تجویز گردید و نمونه گیری از خون 6 روز پس از آن صورت گرفت. شمارش تفکیکی گلبول های سفید در پایان مرحله دوم آزمایش ارزیابی شد. در پایان دوره آزمایش دو پرنده از هر قفس به منظور بررسی وزن نسبی اندام های داخلی، نمونه برداری از محتویات ایلئوم و بافت مخاطی ژژنوم کشتار شدند. نتایج نشان داد که کاهش حداقل 5/7 درصد پروتئین جیره موجب افزایش فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز (ALP) (01/0 P)، افزایش سطح هتروفیل، کاهش لنفوسیت و افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت (01/0 P)، کاهش بسیار زیاد عمق کریپت (0001/0 P) و کاهش نسبت طور پرز به عمق کریپت می شود. کاهش 15 درصدی پروتئین موجب افزایش فعالیت آنزیم گلوتامیک پیروات ترانس آمیناز (SGPT) (05/0 P) و آلکالین فسفاتاز (01/0 P)، افزایش سطح هتروفیل، کاهش لنفوسیت و افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت (01/0 P)، افزایش طول پرز (05/0 P)، کاهش عمق کریپت (0001/0 P) ، طول پرز (001/0 P) و قطر فولیکول های لنفاوی لامیناپروپریا (05/0 P)، افزایش درصد چربی کبد (001/0 P)، کاهش استحکام پوسته تخم مرغ در 35 روز دوم (05/0 P) و کاهش توده تخم مرغ در کل دوره (05/0 P) گردید. استفاده از 75/3 میلی گرم سنگوینارین موجب افزایش هتروفیل (05/0 P) و مونوسیت (05/0 P)، کاهش جمعیت باکتری سالمونلا (05/0 P)، کاهش عمق کریپت (0001/0 P)، نسبت طول پرز به عمق کریپت (0001/0 P) و قطر فولیکول های لنفاوی (01/0 P)، افزایش سلول های کاپفر (001/0 P)، کاهش میانگین وزن تخم مرغ (05/0 P)، درصد تولید تخم مرغ (05/0 P) و افزایش ضریب تبدیل خوراک (05/0 P) در 35 روز اول شد. افزودن 5/7 میلی گرم سنگوینارین موجب کاهش فعالیت آنزیم های SGPT و ALP (05/0 P)، افزایش هتروفیل (05/0 P)، لنفوسیت (05/0 P) و مونوسیت (05/0 P)، کاهش نسبت هتروفیل به لنفوسیت (05/0 P)، افزایش وزن طحال (05/0 P)، افزایش پاسخ ایمنی ثانویه (05/0 P) و تعداد گلبولین ها (05/0 P)، کاهش جمعیت اشرشیا کلی و سالمونلا (05/0 P)، کاهش عمق کریپت (0001/0 P) و نسبت طول پرز به عمق کریپت (0001/0 P)، افزایش تعداد سلول کاپفر (001/0 P)، کاهش درصد چربی کبد (05/0 P) و تعداد فولیکول های بین 2تا 5 میلی متر (05/0 P) و افزایش ضریب تبدیل خوراک در 35 روز ابتدایی (05/0 P) گردید. لذا یافته های آزمایش حاضر حاکی از آن است که افزودن 5/7 میلی گرم سنگوینارین باعث بهبود فراسنجه های خونی، پاسخ های ایمنولوژیکی گردید. لذا به نظر می رسد هر چند کاهش سطح پروتئین در هر دو سطح 5/7 و 15 درصدی باعث افزایش پتانسیل اکسیداسیون در کبد و افزایش آنزیم ALP، کاهش جمعیت لنفوسیتی و افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت به عنوان شاخص تنش گردید، اما بهره گیری از 5/7 میلی گرم سنگوینارین توانست سبب بهبود بافت کبد و تعدیل تیتر آنتی بادی علیه آنتی ژن مورد آزمون گردید.