Skip to main content
SUPERVISOR
Gholam-Reza Ghorbani,Ahmad Riasi,Masoud Alikhani,Mohammad Khorvash
غلامرضا قربانی خراجی (استاد راهنما) احمد ریاسی (استاد مشاور) مسعود علیخانی (استاد مشاور) محمد خوروش (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mohammadmehdi Valehi
محمدمهدی والهی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1389

TITLE

Effect of different milk levels on growth and performance of calves
The present study was conducted to evaluate the effect of milk feeding regime on performance of new born dairy calves. Thirty Holstein dairy calves (12 male and 18 female) were used in a completely randomized design. calves were randomly allocated to one of the three treatments consisting of: 1)calves offered milk 4.5 kg/days 1 to 50 days, 2) Calves fed more amount of milk through step- up and step-down (milk feeding every ten days from birth were 4, 6, 8, 6 and 4 kg/day) and 3) Calves fed more amount of milk through step-up and step-down (milk feeding every ten days from birth were 6, 8, 10, 8 and 6 kg/day, respectively). Ruminal pH, ammonia concentrate measured at d 35, 52, and 70. Calves weight weekly and skeletal parameters recorded at d 0, 52, and 70. All calves were weaned at d 52. Data were analyzed using SAS statistical software and the MIXED procedure as a completely randomized design, and initial body weight was considered as a quvariate variable. Results indicated that total dry matter intake was significantly higher for treatments 2 and 3 (P?0.05). Average daily gain for treatment 3 was higher in comparison to other groups at d 30 until weaning (P?0.05). However, feed efficiency for treatment 3 was significantly lower compared to other treatments. Starter intake was greater for treatment 3 at d 30 until weaning and also post-weaning. Body length, heart girth, withers height and hip height were significantly higher for treatment 3 (P?0.05). Fecal score, diarrhea, and rectum temperature did not differ with treatments. Ruminal pH was lower for treatment 3 at d 30 until weaning, but there were no differences for ruminal ammonia, protein and DM digestibilities among treatments. In conclusion; the present indicated that novel milk feeding regime compared to conventional pattern improved performance of new born dairy calves. Keywords : calf, milk, performance, daily gain, weaning.
تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر مقادیر متفاوت تغذیه شیر بر رشد و عملکرد گوساله های شیرخوار انجام پذیرفت. به همین منظور تعداد 30 رأس گوساله نر و ماده هلشتاین در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی به سه تیمار آزمایشی اختصاص یافتند(4 نر و 6 ماده در هر تیمار). تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل: 1) جیره شاهد ارائه شیر به میزان 5/4 کیلوگرم در روز، 2) میزان ارائه شیر در دهه اول تا پنجم آزمایش به ترتیب 4، 6 ، 8 ، 6 و 4 کیلوگرم در روز، 3) میزان ارائه شیر دردهه اول تا پنجم آزمایش به ترتیب 6، 8، 10، 8 و 6 کیلوگرم در روز، بودند. گوساله‌های تازه متولد شده تا 4 روزگی با مقدار کافی آغوز تغذیه شده و سپس در جایگاه های انفرادی قرار داده شدند. شیر در 3 وعده به گوساله ها ارائه شد و خوراک آغازین تازه با ترکیب یکسان برای همه تیمارها، به صورت روزانه در اختیار گوساله‌ها قرار گرفت و خوراک باقیمانده نیز روزانه ثبت ‌گردید و کلیه گوساله ها در سن 52 روزگی از شیر گرفته شدند. وزن کشی به صورت هفتگی و اندازه گیری رشد اسکلتی در 3 دوره از سن گوساله ها انجام شد. در سن 35، 52 و 70 روزگی از 5 گوساله به ازای هر تیمار به طور تصادفی مایع شکمبه جمع‌آوری گردیده و pH و غلظت آمونیاکی آن تعیین شد. برای گوساله‌ها چهار دوره زمانی در نظر گرفته شد که شامل 1 تا 30 روزگی(روند افزایشی ارائه ی شیر)، 30 تا 52 روزگی (روند کاهشی ارائه ی شیر) ، 52 تا 70 روزگی(بعد از شیر گیری) و 1 تا 70 روزگی(کل دوره) بود. نتایج این مطالعه نشان داد مصرف کل ماده ی خشک خوراک با افزایش شیر در تیمار 2 و 3 بیشتر(05/0 P) بود. افزایش وزن روزانه از 30 روزگی تا از شیرگیری و در کل دوره برای تیمار 3 در مقایسه با گروه شاهد بالاتر بود اما بازده مصرف خوراک برای تیمار 3 در مقایسه با گروه کنترل و تیمار 2 بطور معنی داری کاهش یافت (05/0 P). از سن 30 تا 52 روزگی و بعد از شیر گیری، مصرف استارتر تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت و گوساله های تیمار 3 بطور معنی داری(05/0 P) در مقایسه با گروه شاهد مصرف استارتر بالاتری داشتند. ارتفاع هیپ، ارتفاع جدوگاه، طول بدن و دور سینه ی گوساله های تیمار سوم که شیر بیشتری دریافت کرده بودند بیشتر بود (05/0 P). در فراسنجه های مرتبط با سلامتی شامل اسکور مدفوع، روزهای ابتلا به اسهال و دمای رکتوم تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایشی دیده نشد. علاوه بر این در بررسی فاکتورهایی مربوط به توسعه ی شکمبه فقط pH شکمبه در زمان روند کاهشی دریافت شیر(30 تا 52 روزگی) در تیمار سوم بطور معنی دار پایین تر بود(05/0 P) ، ولی غلظت آمونیاکی شکمبه و قابلیت هضم ماده آلی و پروتئین بین سه تیمار تفاوت محسوسی نداشت. در کل نتایج این تحقیق نشان داد که الگوی نوین تغذیه شیر (افزایش-کاهش مرحله ای) در مقایسه با الگوی سنتی( ارائه محدود شیر) می تواند بهبود در رشد و مصرف خوراک آغازین گوساله های شیرخوار را بدون اثر منفی بر سلامتی آنها در پی داشته باشد. کلمات کلیدی: گوساله، شیر، عملکرد، افزایش وزن روزانه، شیر گیری.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی