Skip to main content
SUPERVISOR
Ali Sadeghi sefidmazgi,Mohammad Khorvash,Ahmad Riasi,Ebrahim Ghasemi
علی صادقی سفیدمزگی (استاد مشاور) محمد خوروش (استاد راهنما) احمد ریاسی (استاد راهنما) ابراهیم قاسمی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Mohammad Arabsorkhi
محمد عرب سرخی تلک آبادی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Effect of different ratios of alfalfa hay to corn silage on production and reproductive efficiency in early and mid-lactation Holstein dairy cows in summer
In the most dairy farms in Iran, forage portion is consisting of corn silage and alfalfa hay. Therefore, optimal placement of these two forage source which could improve feed intake and milk production can be a useful and important guide for making decisions in the dairy industry. Therefore, the purpose of this experiment was to evaluate the effect of different ratios of alfalfa hay to corn silage on production and reproductive efficiency in early and mid-lactation Holstein dairy cows in summer. The experimental design was a completely randomized design with two treatments in two separated halls, that each owns 60 Holstein dairy cows. The average MY(47.5 ± 0.5), DIM(40 ± 15) and parity (2.48) were about to be equal for cows in each hall. Cows were randomly assigned to the experimental diets. Concentrate to forage ratio was 60 to 40 for two experimental diets. First experimental diet containing 50% corn silage as forage source and 50% alfalfa hay and the ratio of corn silage to alfalfa hay for second experimental diet was 75:25. Rations in terms of NEL(1.7 Mcal per kg DM), CP(18%), NDF(28.5 ± 0.2%) and NFC(42 ± 0.3%) were equal to each other. Cows were fed mixed (TRM) twice a day (5 AM and 5 PM). Cows within each hall had free access to water and rock salt. DMI of cows fed 75% corn silage diet was greater, and tend to be significantly higher ( P =0.06) in early lactation, and in the middle and whole of lactation DMI of cows that were fed 75% corn silage diet was higher than 50% corn silage diet ( P 0.05). The MY( P 0.01) and ECM( P =0.05) was also higher for 75% corn silage diet than 50% corn silage diet. While, due to higher milk fat content in dairy cows consuming 50% corn silage diet ( P 0.05), but 3.5% fat-corrected milk were not affected by treatments ( P 0.05). About the other components of the milk in all time periods, the lactose content of milk tend to be significantly affected by treatments ( P =0.07) and fat to protein ratio of milk was significantly higher for 75% corn silage diet than 50% corn silage diet ( P 0.01). Although the percentage of milk protein were similar among treatments, but milk protein yield in mid-lactation ( P 0.05) and total test period was higher for 75% corn silage diet than 50% corn silage diet ( P =0.07). BCS and its changes during experimental period were also affected by treatments, so that cows consuming diets containing 75% corn silage as source of forage, had higher BCS( P 0.01) and in early lactation these cows lost less BCS ( P 0.05). About the digestibility of dietary nutrients, the results showed that 75% corn silage diet in the early lactation had higher digestibility than 50% corn silage diet ( P 0.05). Feed efficiency (ECM per DMI) was significantly higher for 75% corn silage treatment than the other treatment ( P =0.05). Among the blood parameters, only BUN was affected by treatments and in early lactation and total lactation was significantly higher for 50% corn silage diet than 75% corn silage diet ( P 0.05), but in mid-lactation was not affected by treatments ( P 0.05). In this study the reproductive parameters were numerically higher for 75% corn silage diet, but they were not affected significantly by the experimental diets. The results of these experiments showed that increasing the portion of corn silage from 50% to 75% as source of forage for dairy cows, without affecting the reproductive parameters, can improve the productivity of Holstein cows. Key words : dairy cattle, corn silage, alfalfa hay, performance, reproduction.
در اکثرگاوداری های ایران، بخش علوفه ای جیره شامل سیلاژ ذرت و یونجه خشک می باشد. بنابراین تعیین سطح بهینه ی این دو منبع علوفه ای که به بهبود مصرف خوراک و تولید شیر کمک می نماید، یک راهنمای موثر و مهم تصمیم گیری در گاوداری های صنعتی است. به همین منظور هدف از این آزمایش بررسی اثر دو نسبت مختلف سیلاژ ذرت به یونجه خشک بر بازده تولیدی و تولیدمثلی گاوهای شیری هلشتاین در اوایل و اواسط شیردهی در فصل تابستان بود. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار در دو بهاربند مجزا و هر بهاربند دارای 60 گاو شیری انجام شد. گاوها در هر بهاربند از لحاظ میانگین تولیدشیر(5/0±5/47)، روزهای شیردهی(15±40) و شکم زایش(48/2) با هم برابر بودند. جیره های آزمایشی به طور تصادفی به گاوها اختصاص یافتند. نسبت کنسانتره به علوفه در هر دو جیره 60 به 40 بود. جیره آزمایشی اول شامل 50 درصد سیلاژ ذرت و 50 درصد یونجه خشک و جیره آزمایشی دوم دارای نسبت 75:25 از این دو علوفه بود. جیره ها از لحاظ سطح انرژی(7/1 مگاکالری بر کیلوگرم ماده خشک)، پروتئین(18 درصد)، الیاف شوینده خنثی(2/0±5/28 درصد) و کربوهیدرات های غیر الیافی (3/0±42 درصد) یکسان بوده و طی دو نوبت در روز(5 صبح و 5 عصر) به صورت کاملا مخلوط (TMR) تغذیه می شدند. گاوهای داخل هر بهاربند به صورت آزاد به آب و سنگ نمک دسترسی داشتند. مصرف ماده خشک در اوایل شیردهی در گاوهای مصرف کننده جیره حاوی 75 درصد سیلاژ ذرت، تمایل به معنی داری(06/0 = P ) و در اواسط و کل دوره شیردهی مصرف ماده خشک در این تیمار به طور معنی داری بالاتر از جیره حاوی سیلاژ ذرت 50 درصد بود(05/0 P ). همچنین تولید شیر(01/0 P ) و شیر تصحیح شده بر اساس انرژی(05/0 = P ) در تیمار حاوی 75% سیلاژ ذرت بالاتر از 50% سیلاژ بود، اما به دلیل بالاتر بودن درصد چربی شیر در گاوهای مصرف کننده جیره دارای 50 درصد سیلاژ ذرت(05/0 P )، شیر تصحیح شده بر اساس 5/3 درصد چربی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت(05/0 P ). در رابطه با دیگر اجزای ترکیب شیر در کل دوره آزمایشی، درصد لاکتوز شیر تمایل به معنی داری داشت(07/0 = P ) و نسبت چربی به پروتئین شیر نیز در جیره 75 درصد سیلاژ ذرت بالاتر و معنی دار بود(01/0 P ). درصد پروتئین شیر بین تیمارها یکسان، اما مقدار آن در اواسط شیردهی(05/0 P ) و در کل دوره آزمایشی(07/0 = P ) در جیره حاوی 75 درصد سیلاژ ذرت بالاتر بود. امتیاز وضعیت بدنی و نیز تغییرات آن در طول آزمایش تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت؛ به طوری که گاوهای مصرف کننده جیره حاوی 75 درصد سیلاژ ذرت دارای امتیاز وضعیت بدنی بالاتری بودند(01/0 P ) و در اوایل شیردهی امتیاز وضعیت بدنی کمتری از دست دادند(05/0 P ). در رابطه با قابلیت هضم مواد مغذی بین جیره ها، نتایج نشان داد که جیره حاوی 75 درصد سیلاژ ذرت در اوایل شیردهی، قابلیت هضم بالاتری نسبت به جیره حاوی 50 درصد سیلاژ ذرت داشت(05/0 P ). بازده خوراک (شیر تصحیح شده برای انرژی بر ماده خشک مصرفی) هم بین جیره های آزمایشی معنی دار و در جیره 75 درصد سیلاژ ذرت بالاتر بود(05/0 = P ). در بین فراسنجه های خونی، تنها نیتروژن اوره خون تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت. به طوری که در اوایل شیردهی و نیز در کل دوره شیردهی در جیره حاوی 50 درصد سیلاژ ذرت بالاتر بود(05/0 P )، اما در اواسط شیردهی تحت تاثیر قرار نگرفت(05/0 P ). در این پژوهش فراسنجه های تولیدمثلی با آن که از نظر عددی در تیمار حاوی 75% سیلاژ ذرت، بالاتر بود اما از لحاظ آماری تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت. در پایان نتایج این آزمایش نشان داد که با افزایش سهم سیلاژ ذرت از 50% به 75% بخش علوفه ای در جیره گاوهای شیری، بدون تاثیر در فراسنجه های تولیدمثلی، می تواند موجب بهبود عملکرد تولیدی در گاوهای هلشتاین شود. واژه‌های کلیدی: گاو شیری، سیلاژ ذرت، یونجه خشک، عملکرد، تولیدمثل

ارتقاء امنیت وب با وف بومی