Skip to main content
SUPERVISOR
پروین شورنگ (استاد مشاور) محمد خوروش (استاد راهنما) مهدی دهقان بنادکی (استاد مشاور) غلامرضا قربانی خراجی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Majid Jafari Forooshani
مجید جعفری فروشانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1386

TITLE

Effect of Electron Beam Irradiation on Dry Matter and Crud Protein Degradability of Soybean and Canola Meal and Performance of Lactating Holstein cows
This study was conducted to evaluate the effects of electron beam irradiation of soybean meal and canola meal on ruminal, post ruminal and total tract digestibility's of dry matter and crude protein and to compare responses of performance and physiological lactating dairy cows. In ihy;-situ Trail, four ruminally fistulated and one T-shaped cannulated non-lactating Holstein cows were used for in situ and mobile nylon bag techniques. Samples were incubated with rumen for 0, 2, 4, 8, 12, 24 and 48 h, then dry matter and crude protein degradation were estimated data to fitting disappearance by nonlinear equation. Untreated and treated proteins bag residues were fractionated by gel electrophoresis and densitometrical scanning. There was no difference (P 0.05) for degradation characteristics and effective rumen degradability values of crude protein between untreated and electron beam irradiated feedstuffs. Beam electron irradiation increased canola meal post-ruminal crud protein digestibility. SDS-PAGE indicated that in untreated soybean meal the ?-subunit of conglycinin and two subunits of glycinin and irradiated soybean meal ?-subunit of conglycinin and two subunits of glycinin; in untreated canola meal four subunits cruciferin and a subunits of napin and irradiated canola meal four subunits cruciferin and a subunits of napin make appreciable contribution to metabolizable protein when are fed to ruminants. In in-vivo Trail to evaluate effect of electron beam irradiation of soy bean meal and canola meal on performance and physiology of Holstein lactating cows, In experiment with treatments containing soy bean meal and canola meal, nine lactating Holstein cows at 84±17 days in milk were used to investigate production yield and total tract digestibility of soybean meal and canola meal. This trail was in at 3×3 Latin square with three replicates with 21 days periods. Cows were fed with three ratio control treatment without any irradiation in meals, soybean meal treatment with irradiated soybean meal and canola meal treatment with irradiated canola meal. Rations were consist of concentration and hay in ratio 59:41. Dry matter intake in all rations were not different (P 0.05). A significant reduction was observed in irradiated treatments rather than control treatment in regards of dry matter organic matter, and neutral detergent ?ber How're there was no significant different between two irradiation treatment including soybean meal and canola meal rations. Canola meal treatment cause to significant reduction in acid detergent ?ber rather than control treatment while crude protein was Key Word Degradation, soybean meal, canola meal, SDS-PAGE, Mobile Nylon Bag, Electron Beam Irradiation,
هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین اثرات پرتوتابی الکترون بر مقدار ناپدید شدن شکمبه ای و پس شکمبه ای ماده خشک و پروتئین خام کنجاله سویا و کنجاله کلزا و پاسخ های فیزیولوژیکی و عملکردی گاوهای شیرده بود. برای این منظور از 5 رأس گاو هلشتاین غیر شیرده دارای فیستولای شکمبه ای (یک رأس مجهز به کانولای روده ای) استفاده شد و با روش کیسه های نایلونی متحرک، ناپدید شدن پس شکمبه ای مواد مغذی باقیمانده از هضم شکمبه ای مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه های خوراکی (پرتوتابی نشده و پرتوتابی شده) در زمان های صفر، 2، 4، 8، 12، 24 و 48 ساعت در شکمبه انکوباسیون شده و تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام بدست آمد. پرتو الکترون بر فراسنجه های تجزیه پذیری پروتئین خام کنجاله سویا و کنجاله کلزا تأثیر معنی داری نداشت. پرتو الکترون بر ناپدید شدن پس شکمبه ای کنجاله سویا تأثیر نداشت ، اما باعث افزایش ناپدید شدن پس شکمبه ای کنجاله کلزا شد (05/0 P ). نتایج الکتروفورز نشان دادکه در کنجاله سویای پرتوتابی نشده و شده زیر واحد بتا کنگلیسنین و هر دو زیر واحد اسیدی و بازی گلیسنین ودر کنجاله کلزا پرتوتابی نشده چهار زیر واحد کروسیفرین و یک زیر واحد ناپین و در کنجاله کلزای پرتوتابی شده چهار زیر واحد کروسیفرین و دو زیر واحد ناپین بخش عمده پروتئین عبوری را تشکیل می دهند. به منظور بررسی تأثیر پرتوتابی الکترون بر عملکرد تولیدی، قابلیت هضم مواد مغذی از 9 راس گاو شیرده هلشتاین (6راس چندبار زایش و 3راس یکبار زایش ) در فاصله 17 ± 82 روز شیر دهی استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح مربع لاتین 3*3 با سه تکرار طی دوره های 21 روزه انجام شد. جیر ه ها شامل جیره شاهد ( حاوی کنجاله سویا و کنجاله کلزا پرتوتابی نشده)، جیره کنجاله سویا ( حاوی کنجاله سویا پرتوتابی شده و کنجاله کلزا پرتوتابی نشده)، جیره کنجاله کلزا ( حاوی کنجاله سویا پرتوتابی نشده و کنجاله کلزای پرتوتابی شده) بود. مصرف ماده خشک در جیره های شاهد، جیره کنجاله سویا و جیره کنجاله کلزا به ترتیب 07/24، 58/23 و 79/23 بود، که اختلاف معنی داری بین میانگین تیمارها مشاهده نشد. تولید شیر و راندمان تولید شیر تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. تفاوتهای مشاهده شده بین جیره های کنجاله سویا و کنجاله کلزا و جیره شاهد در قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی و الیاف نامحلول در شوینده ازنظر آماری معنی داربود(05/)0 P )،اما این تفاوت ها بین دو جیره کنجاله سویا و جیره کنجاله کلزا مشاهده معنی داری نبود. همچنین قابلیت هضم ظاهری الیاف نامحلول در شوینده اسیدی بین جیر ه شاهد و جیره کنجاله کلزا تفاوت معنی داری داشت(05/)0 P ). قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام جیر ه شاهد و جیره کنجاله سویا تفاوت معنی داری داشت(05/)0 P )و در مجموع قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی جیره شاهد بیشتر از جیره های کنجاله سویا و جیره کلزا بود. ترکیبات شیر شامل درصد پروتئین، درصد چربی، درصد لاکتوز، درصد کل مواد جامد شیر تحت تأثیر تابش الکترون قرار نگرفت). اسید پروپیونیک و اسید بوتیریک و اسیدیته شکمبه و نیتروژن آمونیاکی تحت تأثیر تابش الکترون قرار کلمات کلیدی: پرتوتابی الکترون، تجزیه پذیری، کنجاله سویا، کنجاله کلزا، عملکرد

ارتقاء امنیت وب با وف بومی