Skip to main content
SUPERVISOR
Ahmad Rezaian
احمد رضائيان (استاد راهنما)
 
STUDENT
Hamidreza Gholamalian Dehaghani
حميدرضا غلامعليان دهاقاني

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی مواد
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394

TITLE

Effect of High Strain Rate on Deformation Behavior of A Quenched and Partitioned Steel
Advanced high strength steels have been developed with the goal of simultaneously increasing the strength and elongation and thus achieving properties such as weight loss and increased impact energy. In recent years, research has focused on the presence of a meta-stable austenite, which, due to the occurrence of plastic deformation due to deformation during deformation, increases elongation. However, in order to increase occupant safety, it is necessary to investigate the deformation behavior of these steels during strain strain at high strain rates. Therefore, this study aimed to investigate the effect of high strain on the deformation behavior of a quenched and partitioned steel. For this purpose, the casting of the steel with the required chemical composition was carried out. After homogenization and forging of the samples, the thermal cycle of quenched steel production and segmentation with quench temperatures and different segments with the aim of achieving the maximum austenite percentage applied Became By examining the results of the X-ray diffraction test, it was found that the maximum percentage of pseudosuperated austenite in the quench temperature was 275 ° C and the 400 ° C fractionation temperature was 19.4 ± 1.8%. The maximum austenite percentage at a low strain rate resulted in a final elasticity increase of 23 ± 1%, with a final strength of 1616 ± 17 MPa, which resulted in an appropriate strength and elasticity combination. The results of high-speed strain test showed that the sample containing quasi-stable austenite was much more energy absorbed than the quench sample and was deposited during rapid deformation due to its high workability and the possibility of deformation due to deformation in austenite. By increasing the amount of velocity The shape of the deformation increases with the requirement that the cracks do not expand in the whole sample.
چکيده فولادهاي پيشرفته با استحکام بالا با هدف افزايش همزمان استحکام و انعطاف پذيري و در نتيجه دستيابي به خواصي نظيرکاهش وزن و افزايش انرژي ضربه توسعه يافته اند. در سال هاي اخير تحقيقات به سمت حضور آستنيت شبه پايداري متمرکز شده است که به دليل وقوع تغيير شکل پلاستيکي ناشي از استحاله حين تغيير شکل سبب افزايش انعطاف پذيري مي‌شود. با اين حال براي افزايش ايمني سرنشينان، نياز به بررسي رفتار تغيير شکل اين فولادها حين اعمال کرنش در سرعت کرنش هاي زياد مي باشد. از اين رو اين پژوهش با هدف بررسي اثر سرعت کرنش بالا بر رفتار تغييرشکل يک فولاد کوئنچ و بخش بندي شده انجام شد. براي اين منظور ريخته گري فولاد با ترکيب شيميايي مورد نياز انجام شد و پس از همگن سازي و آهنگري نمونه ها، سيکل حرارتي توليد فولاد کوئنچ و بخش بندي با دماهاي کوئنچ و بخش بندي مختلف با هدف دستيابي به حداکثر درصد آستنيت اعمال شد. با بررسي نتايج آزمون پراش اشعه ايکس مشخص شد که حداکثر درصد آستنيت شبه پايدار در دماي کوئنچ جزئي c°275 و دماي بخش بندي c°400 با مقدار8/1±4/19 درصد بدست آمد. مقدار حداکثري درصد آستنيت در سرعت کرنش پايين منجر به افزايش انعطاف پذيري نهايي به مقدار 1±23 درصد به همراه استحکام نهايي 17±1616 مگاپاسکال شد که ترکيب مناسبي از استحکام و انعطاف پذيري بدست آمد. نتايج آزمون فشار با سرعت کرنش بالا نشان داد نمونه حاوي آستنيت شبه پايدار نسبت به نمونه کوئنچ و تمپر شده حين تغيير شکل سريع به واسطه قابليت کارسختي بالا و امکان وقوع استحاله ناشي از تغيير شکل در آستنيت، جذب انرژي بيشتري دارد و با افزايش مقدار سرعت تغيير شکل و با شرط عدم گسترش ترک در کل نمونه ميزان جذب انرژي افزايش مي يابد

ارتقاء امنیت وب با وف بومی