Skip to main content
SUPERVISOR
Hasan Karemmojeni,Jahangir Abedi-Koupai,Parviz Ehsanzadeh,Jamshid Razmjoo ghalaie
حسن کریم مجنی (استاد راهنما) جهانگیر عابدی کوپائی (استاد مشاور) پرویز احسان زاده (استاد مشاور) جمشید رزمجو (استاد راهنما)
 
STUDENT
Leyla Abdollahidemneh
لیلا عبداللهی دمنه

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

Effect of hydrogel and foliar application of salicylic acid on the response of sugar beet to drought stress
Water availability is a key limiting factor for plant growth. The use of super-absorbent polymers (SAPs) is an effective solution to water availability in the soil, and also recently, salicylic acid (SA) as a plant growth regulator has been proposed to reduce the negative effects of various stresses. The present study aims to evaluate the effect of super absorbent polymer, salicylic acid and, drought stress on morphological, physiological, yield and root quality of sugar beet. For this purpose, an experiment was conducted in a farm located at 120 km west of Isfahan province in Ghahriz district of Frieden city in 2017. The experimental design was split-factorial in a randomized complete block with three replication. The main factor consisted of irrigation treatments at three levels (50, 70 and 85% of water available) and factorial sub plots included of SAPs (Aquasorb) at three levels (0, 30 and 50 Kg ha -1 ) and foliar spray of SA concentration at three levels (0, 0.6 and 1.2 mM). The results of the experiments showed that severe drought stress reduced the content of chlorophyll, carotenoid, crown diameter, root yield, white sugar yiled and sugar yield, while the MDA, H 2 O 2 content, antioxidant activity, Na and N concentrations, and also molasses sugar content and white sugar content was increased. However, SA and SAPs improved qualitative traits of sugar beet. By increasing the activity of antioxidant enzymes, they reduced the toxic effects of free radicals and decreased the peroxidation of membrane lipids. Also, foliar spraying 1.2 mM SA increased the proline uptake by 8% and the use of 50 Kg ha -1 SAPs resulted in a 6% decrease in proline. Foliar spraying 1.2 mM SA and applying 50 Kg ha -1 SAPs increased 29, 32 and 34% root yield, sugar yield and white sugar yield under treatment of 85% available water of the plant compared to the control treatment in stress level. Given the results of this study, it can be concluded that root yield in severe drought stress was reduced to a level that the higher sugar content than non-stress treatment could not compensate for the low root yield and the plant did not have the potential to produce white sugar yield and therefore under severe tension, sugar levels dropped. Therefore, given water scarcity, the necessity of using optimal water consumption strategies under drought stressconditions, such as foliar application SA at 1.2 mM, and the use of SAPs Aquasorb at 50 Kg ha -1 , with effect on physiological and biochemical effects can reduce the negative effects of drought stress. Keywords : Growth regulators, enzyme activity, growth regulators, peroxidation of membrane lipids, photosynthetic pigments and white sugar yield.
دسترسی به آب عامل کلیدی محدود کننده رشد و نمو گیاه است. استفاده از سوپرجاذب یک راهکار موثر برای افزایش دسترسی به آب موجود در خاک است، همچنین امروزه کاربرد اسید سالیسیلیک به عنوان ماده تنظیم کننده رشد گیاه به منظور کاهش اثرات منفی تنش های مختلف مطرح شده است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر پلیمر سوپرجاذب، اسید سالیسیلیک و تنش خشکی بر خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، عملکرد و کیفیت ریشه چغندرقند بود. بدین منظور این آزمایش در زمین زراعی واقع در 120 کیلومتری غرب استان اصفهان در منطقه قهیز شهرستان فریدن با مختصات 50 درجه و 25 دقیقه طول شرقی و 32 درجه و 58 دقیقه عرض شمالی در سال 1396 انجام گرفت. طرح آزمایشی به صورت اسپلیت-فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی صورت گرفت. کرت های اصلی شامل تیمارهای آبیاری در سه سطح (50، 70 و 85 درصد تخلیه مجاز رطوبتی) و کرت های فرعی فاکتوریلی از مقادیر مختلف پلیمر سوپر جاذب مصنوعی ( اکوازورب) در سه سطح (0، 30 و 50 کیلوگرم در هکتار) و محلول پاشی با غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک در سه سطح (0، 6/0 و 2/1 میلی مولار ) بود. نتایج آزمایش نشان داد تنش شدید خشکی باعث کاهش محتوای کلروفیل، کارتنوئید، قطر طوقه، عملکرد ریشه و عملکرد قند خالص و ناخالص شد، در حالی که محتوای مالون دآلدئید، پراکسیداسیون هیدروژن، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی، غلظت سدیم و نیتروژن مضره و همچنین محتوای قند ملاس و قند خالص را افزایش داد. با این وجود، محلول پاشی اسید سالیسیلیک و کاربرد سوپرجاذب باعث بهبود صفات کیفی چغندرقند شد و این دو تیمار با افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی باعث کاهش اثرات سمی رادیکال های آزاد شدند و در نتیجه میزان پراکسیداسیون لیپیدهای غشا را کاهش دادند. همچنین، محلول پاشی 2/1 میلی مولار اسید سالیسیلیک باعث افزایش 8 درصدی پرولین و مصرف 50 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب باعث کاهش 6 درصدی پرولین شد. محلول پاشی 2/1 میلی مولار اسید سالیسیلیک به همراه مصرف 50 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب باعث افزایش 29، 32 و 34 درصدی به ترتیب عملکرد ریشه، عملکرد قند ناخالص و عملکرد قند خالص تحت تیمار 85 درصد تخلیه مجاز رطوبتی گیاه نسبت به تیمار شاهد در این سطح تنش شد. از نتایج مطالعه حاضر می توان چنین نتیجه گیری نمود که عملکرد ریشه در تیمار تنش خشکی شدید به حدی کاهش یافت که بالاتر بودن درصد قند (نسبت به تیمار عدم تنش) نیز نتوانست جبران کننده پایین بودن عملکرد ریشه شود و به همین دلیل تحت تنش شدید عملکرد قند کاهش یافت. از این رو، محلول پاشی اسید سالیسیلیک در سطح 2/1 میلی مولار به همراه مصرف سوپرجاذب آکوازورب در سطح 50 کیلوگرم در هکتار با تأثیر بر فعالیت های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی می تواند اثرات منفی تنش خشکی بر عملکرد ریشه و قند چغندرقند را تا حدی کاهش دهند. کلمات کلیدی : تنظیم کننده های رشد گیاه، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی، پراکسیداسیون لیپیدهای غشا، رنگدانه های فتوسنتزی و عملکرد قند خالص.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی