Skip to main content
SUPERVISOR
Morteza Zahedi,Parviz Ehsanzadeh
مرتضی زاهدی (استاد راهنما) پرویز احسان زاده (استاد مشاور)
 
STUDENT
Omid Rostamy bartiyani
امید رستمی برتیانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1396

TITLE

Effect of inoculation with two mycorrhizal species on alfalfa-rhizobium symbiosis under different levels of salinity
Alfalfa is the most important forage plant in Iran and the world. Salinity affects the yield and quality of this crop. Rhizobium is the most known alfalfa symbiont bacteria. Arbuscular mycorrhizae also have the ability to coexist with a wide range of plants. The aim of this study was to investigate the ability of these microorganisms individually or in combination to reduce the negative effects of salinity stress. A pot experiment was conducted to investigate the interaction effects of three salinity levels (0, 60 and 120 mM sodium chloride) and six rhizobium and fungus inoculation treatments (non-inoculation, rhizobium, Funneliformis mosseae , Rhizophagus intraradices , rhizobium+ F. mosseae and rhizobium+ Rh. intraradices ) on alfalfa plants. Treatments were arranged as factorial in a randomized complete block design with four replications. Salinity in most cases decreased root mycorrhizal colonization, relative leaf water content (RWC), the concentrations of potassium and phosphorus, K/Na ratio, plant height, leaf area, shoot and root dry weight and root volume but increased the concentrations of sodium, hydrogen peroxide (H 2 O 2 ), malondialdehyde (MDA), proline, protein, sodium and the activities of catalase (CAT), peroxidase (POX) and ascorbate peroxidase (APX). The extent of increases due to salinity were greater in CAT than in POX and APX. Inoculation of plants with rhizobium alone increased plant height, leaf area, shoot and root dry weight, root volume, the concentrations of chlorophyll, protein, potassium and phosphorus, K/Na ratio and the activities of CAT and APX but decreased the concentrations of sodium, H 2 O 2 , MDA and the activity of POX. Inoculation with F. mosseae did not make significant changes in most of the tested traits, but its combined inoculation with rhizobium increased plant height, leaf area, shoot dry weight, the concentrations of carotenoids and protein and the activities of CAT and APX but decreased the concentrations of sodium, proline, H 2 O 2 , MDA and the activity of POX. Inoculation with Rh. intraradices increased RWC, plant height, leaf area, shoot and root dry weight, root volume, protein content and the activities of CAT and APX but decreased the concentrations of proline and MDA and the activity of POX. Among the tested inoculation treatments, the co-inoculation of rhizobium with Rh. intraradices had the best positive performance. This treatment decreased the content of MDA and H 2 O 2 and increased RWC and the concentrations of protein, phosphorus, potassium, carotenoids and the activities of CAT and APX which ended up increases in yield and yield components. The results of this experiment showed that inoculation with mycorrhizal fungi improves the symbiosis ability of rhizobium bacteria with alfalfa plants. Keywords: Alfalfa, salinity, rhizobium, mycorrhizae, Funneliformis mosseae , Rhizophagus intraradices .
یونجه مهم ترین گیاه علوفه ای در ایران و جهان است. تنش شوری بر عملکرد و کیفیت علوفه این گیاه تأثیر می گذارد. باکتری ریزوبیوم شناخته شده ترین همزیست گیاه یونجه است. هم چنین قارچ های میکوریزا توانایی همزیستی با طیف وسیعی از گیاهان را دارند. هدف از این مطالعه بررسی توانایی این میکروارگانیسم ها به صورت جداگانه و کاربرد توام آن ها در تعدیل اثرات تنش شوری است. این آزمایش گلدانی با هدف مطالعه اثر متقابل سه سطح شوری (0، 60 و 120 میلی مولار کلرید سدیم) و شش سطح تلقیح (عدم تلقیح، باکتری ریزوبیوم، قارچ موسه، ریزوبیوم+ موسه، قارچ اینتراردیسیس و ریزوبیوم+ اینتراردیسیس) بر رشد یونجه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام پذیرفت. در اثر شوری، در غالب موارد، صفات درصد آغشتگی میکوریزایی، محتوای نسبی آب برگ، غلظت پتاسیم، غلظت فسفر، نسبت پتاسیم به سدیم، ارتفاع بوته، سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی و ریشه و حجم ریشه کاهش ولی غلظت سدیم، پراکسید هیدروژن، مالون دی آلدئید، پرولین، پروتئین و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز افزایش یافت. میزان افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز در اثر شوری در مقایسه با آنزیم های پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز بارز hy;تر بود. تلقیح با باکتری ریزوبیوم به تنهایی باعث افزایش ارتفاع بوته، سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، حجم ریشه، غلظت کلروفیل، پروتئین، فسفر، پتاسیم و نسبت پتاسیم به سدیم و فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و کاهش غلظت سدیم، پراکسید هیدروژن، مالون دی آلدئید و فعالیت آنزیم پراکسیداز شد. تأثیر تلقیح با قارچ موسه بر اکثر صفات قابل ملاحظه نبود ولی تلقیح توام آن با باکتری ریزوبیوم باعث افزایش غلظت کارتنوئید، ارتفاع بوته، سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی، غلظت پروتئین و فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و کاهش غلظت سدیم، پرولین، پراکسید هیدروژن، مالون دی آلدئید و فعالیت آنزیم پراکسیداز شد. تلقیح با گونه قارچ اینتراردیسیس موجب افزایش محتوای نسبی آب برگ، ارتفاع بوته، سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، حجم ریشه، غلظت پروتئین و فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و کاهش غلظت پرولین، مالون دی آلدئید و فعالیت آنزیم پراکسیداز گردید. از بین تیمار های مختلف تلقیح، بهترین تأثیر مثبت به تلقیح توام باکتری ریزوبیوم با گونه قارچ اینتراردیسیس تعلق داشت. این تیمار تلقیح با کاهش غلظت مالون دی آلدئید و پراکسید هیدروژن و افزایش محتوای نسبی آب برگ، غلظت پروتئین، فسفر، پتاسیم، کارتنوئید و فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و نهایتاً موجب افزایش اجزا عملکرد و عملکرد گیاه گردید. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان دادکه تلقیح گیاه یونجه با قارچ میکوریزا می تواند موجب بهبود توانایی همزیستی این گیاه با باکتری ریزوبیوم گردد. کلمات کلیدی: یونجه، تنش شوری، ریزوبیوم، میکوریزا، موسه، اینتراردیسیس.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی