Skip to main content
SUPERVISOR
Parviz Ehsanzadeh,Ghodratollah Saeidi
پرویز احسان زاده (استاد راهنما) قدرت اله سعیدی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Azam Kadkhodaie
اعظم کدخدائی الیادرانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1386

TITLE

Effect of Irrigation Regimes on Some Agronomic and Physiological Characteristics of Flax (Linum usitatissimum L.)
Water deficit stress acconts for a major part of annual crop losses including oilseed crops. This research was aimed at studying growth, chlorophyll, proline and soluble carbohydrate contents, yield and yield components of flax genotypes under different moisture regimes. A 3-replicate split plot RCBD field experiment was conducted at the Lavark Research Farm, College of Agriculture , Isfahan University of Technology, Isfahan-Iran, in 2009. Three levels of irrigation based on evaporation from the standard after 75 mm, I 2 as moderate drought=irrigation after 115 mm evaporation and I 3 as severe drought=irrigation after 145 mm evaporation served as main plots. Six flax genotypes consisting C 1 , C 2 , C 3 , B, Khorasan and 33 were considered as sub plots. Leaf Area Index (LAI) at early flowering stage, chlorophyll content at anthesis, proline and soluble carbohydrate content of leaves and plant height at 50% capsule formation stage, capsules/plant, seeds/capsule, grain yield, oil percent and yield, biological yield and harvest index were measured while plant height suffered a 12% decrease under sever drought, C 1 and B genotypes indicated smallest and greatest plant heights, respectively. LAI was negatively affected by drought, leading to an average of 1.58 at I 3 , against 3.12 at I 1 . Khorrasan produced greatest LAI. Irrigation regimes differed in terms of chlorophyll content, a 17/5% decrease observed under severe drought. C 3 and 33 genotypes indicated greatest and smallest chlorophyll content, respectively. Drought increased leaf proline and soluble carbohydrate content by 174.6 and 21.42%, respectively. C 1 and B genotypes produced greatest and smallest proline contents, respectively. Genotype B indicated greatest increase in soluble carbohydrate content. Grain yield at I 3 was 36.28% lower than at I 1 , due apparently to the smaller capsules/plant (23.05%), seeds/capsule (6.43%) and seed weight (11.6%). The greatest and smallest grain yields were observed with B and C 3 . Irrigation regime did not affect seed oil percent significantly, thoug the oil yield was 40% decreased due to severe drought. The highest (781.04 kg ha -1 ) and lowest (273.4 kg ha -1 ) oil yield were observed with genotypes B and C 3 , respectively. Irrigation regime left significant effect on biological yield, with I 1 (5796.1 kg ha -1 ) outyielding I 3 (3982.9 kg ha -1 ). It could be concluded that, drought affects flax growth and grain yield Key Words : flax, drought, proline, soluble carbohydrate, chlorophyll, yield
وقوع تنش خشکی اثر بسیار زیانباری را سالانه بر تولید محصولات زراعی کشورمان از جمله گیاهان دانه روغنی تحمیل می‌کند. از این رو این تحقیق با هدف مطالعه تأثیر شرایط مختلف رطوبتی بر رشد، کلروفیل، پرولین، کربوهیدرات محلول، عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ‌های مختلف گیاه بزرک در سال زراعی 1387 با استفاده از کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. سطوح تیمار آبیاری بر اساس میلی متر تبخیر تجمعی از طشت تبخیر کلاسA شاملI 1 (75 میلی متر تبخیر)، I 2 (115 میلی متر تبخیر) و I 3 (145 میلی متر تبخیر) به عنوان فاکتور اصلی و شش ژنوتیپ بزرک (C 1 ، C 2 ، C 3 ، B، خراسان و 33) به عنوان فاکتور فرعی بود. پارامترهای شاخص سطح برگ در مرحله اوایل گلدهی، کلروفیل در مرحله گرده افشانی، پرولین، کربوهیدرات محلول و ارتفاع گیاه در مرحله 50 درصد کپسول دهی، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، عملکرد دانه، درصد روغن، عملکرد روغن، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت اندازه گیری شدند. سطح آبیاری I 1 با 12/3 و I 3 با 58/1 به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار شاخص سطح برگ را داشتند. بین سطوح تیمار آبیاری از نظر میزان کلروفیل اختلاف معنی داری در مرحله گرده افشانی مشاهده شد. محدودیت رطوبت در بزرک به ترتیب به افزایش 6/174 و 42/21 درصد پرولین و کربوهیدرات محلول در برگ منجر شد. ژنوتیپ مقاومB بیشترین افزایش در میزان کربوهیدرات محلول را نشان داد. در سطح آبیاری I 1 ، تعداد کپسول در بوته، دانه در کپسول، وزن هزار دانه و عملکرد دانه به ترتیب 05/23، 43/6، 6/11 و 28/36 درصد نسبت به سطح آبیاری I 3 بیشتر بود. در این آزمایش ژنوتیپ C 3 با 4/273 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد روغن و ژنوتیپ B با 04/781 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد روغن را به خود اختصاص داد. سطح آبیاری I 3 کمترین عملکرد بیولوژیک (9/3982) و I 1 بیشترین عملکرد بیولوژیک (1/5796) را داشتند. بطور کلی می‌توان چنین نتیجه گیری نمود که ضمن آنکه تنش کمبود آب تأثیر جدی بر کاهش رشد و عملکرد دانه بزرک بر جای می‌گذارد، این تأثیر ناشی از کاهش سطح فتوسنتزکننده و کاهش میزان کلروفیل می‌باشد. میزان پرولین برگ بیش از آنکه معیاری از مقاومت به خشکی باشد، معیاری از شدت تنش خشکی است. افزایش غلظت کربوهیدرات‌های محلول ممکن است با نقش این ترکیبات در تنظیم اسمزی مرتبط باشد. واژه های کلیدی : بزرک، خشکی، پرولین، کربوهیدرات محلول، کلروفیل، عملکرد

ارتقاء امنیت وب با وف بومی