چکيده در اين تحقيق اثر فعال سازي مکانيکي بر تغييرات ساختاري، مورفولوژيکي و رفتار احيايي مخلوط موليبدنيت، کربن و آهک بررسي شده است. بدين منظور مخلوط پودري از موليبدنيت، کربن و آهک (به ترتيب با نسبت 2:2:1) در محيط گاز خنثي آرگون، توسط آسياي سياره اي براي زمان هاي 10 تا 100 ساعت تحت فرايند آسياکاري قرار گرفت. آزمون پراش پرتو ايکس (XRD) نشان داد که حتي پس از 100 ساعت آسيا کاري هيچ واکنشي در محفظه آسياب انجام نشده است. نتايج به دست آمده در مورد اندازه دانه و کرنش ساختاري ذرات موليبدنيت با استفاده از يکي از روش هاي بر پايه پهن شدگي خطوط پراش (روش کوشي-کوشي) نشان داد که آسياکاري اثر شديدي در کاهش اندازه دانه و افزايش کرنش ساختاري ذرات موليبدنيت دارد. همچنين از پارامترD/? جهت مقايسه شدت فعال شدگي مخلوط هاي پودري استفاده شد. نتايج نشان داد که در مخلوط پودري، آهک اثر افزايشي بر ميزان فعال سازي موليبدنيت دارد. اين درحالي است که گرافيت از شدت فعال سازي اين ترکيب مي کاهد. علاوه بر اين مشاهده گرديد که درصد بي شکل شدگي ساختاري ذرات موليبدنيت با افزايش زمان آسياکاري به شدت افزايش مي يابد. تصاوير ميکروسکوپ الکتروني روبشي (SEM) نشان داد که فعال سازي مکانيکي مخلوط پودري باعث کاهش اندازه ذرات مخلوط پودري و همچنين ايجاد ساختاري مرکب و متراکم از ذرات مي گردد. اين وضعيت باعث افزايش ميزان سطح تماس ذرات واکنشگر با يکديگر مي شود. اثر زمان آسيا کاري بر واکنش احياي کربوترمي موليبدنيت در حضور آهک(در حالت غيرهمدما) براي مخلوط هاي پودري (با زمان هاي متفاوت فعال سازي) به وسيله دستگاه STA بررسي گرديد. نمونه ها در اتمسفر آرگون با نرخ ثابت °C/min10 از دماي اتاق تا حداکثر دماي °C1500 حرارت داده شدند. منحني هاي کسر انجام واکنش بر حسب دما نشان داد که با افزايش زمان آسياکاري دماي شروع واکنش احيا با 100 ساعت آسياکاري حدود °C4200 کاهش مي يابد. همچنين انجام آزمون احيا در حالت همدما نيز افزايش شديد واکنش پذيري ذرات بر اثر فرايند آسيا کاري را تأييد نمود. بررسي سينتيکي حالت غير همدماي واکنش احيا به وسيله روش ابداعي شيب ثابت در محدوده انجام شد. انجام اين بررسي نشان داد که مکانيزم انجام اين واکنش بر اثر فعال سازي تغيير نمي کند و در تمام مدت مکانيزم نفوذي انجام واکنش را کنترل مي کند. ضمناً بر اساس محاسبات سينتيکي مقدار انرژي اکتيواسيون ازkcal/mol 120 (براي نمونه فعال نشده) به kcal/mol 50 براي نمونه 100 ساعت فعال سازي شده رسيد. نتايج بررسي سينتيکي حالت همدما نيز نتايج مشابهي با آزمون غيرهمدما را نشان داد و کاهش انرژي اکتيواسيون از مقدار kcal/mol 52 (براي نمونه فعال نشده) بهkcal/mol 26 براي نمونه 100 ساعت فعال سازي شده مشاهده شد. ضمناً در دماي پايين اين واکنش به صورت احياي جامد- جامد انجام مي شود و کند ترين مرحله در حين انجام واکنش نفوذ اکسيژن و کربن براي انجام واکنش احياست. ولي با افزايش دما و فعال شدن واکنش بودوارد تغيير مکانيزم اين واکنش به حالت گاز- جامد ديده شد. در اين حالت نفوذ MoS 2 و CaO براي تشکيل فاز مياني CaMoO 4 کنترل کننده انجام اين واکنش است