Skip to main content
SUPERVISOR
محمدرضا سبزعلیان دستجردی (استاد مشاور) نعمت اله اعتمادی شلمزاری (استاد راهنما) علی نیک بخت (استاد راهنما) مهدی قیصری (استاد مشاور)
 
STUDENT
Rasekh Amiri
راسخ امیری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Effect of Mycorrhizal Fungi on the Growth Characteristics of Rose-Scented Geranium (Pelargonium graveolens L.) in Complete and Deficit Irrigation Conditions
In the recent years, water resources for successful plant production are decreased and many parts of the world are exposed to drought stress. Improving plant tolerance and maintaining productivity under environmental stresses such as drought is a major issue in agriculture. In addition to, the inherent capacity of the plant stress tolerance, inoculation with mycorrhizal fungi may increase plant tolerance to stress and as a result preserve plant growth and yield. Rose geranium ( Pelargonium graveolens (L.) Heritier) is an ornamental-medicinal plant from Geraniaceae which is cultivated mostly for its valuable essential oil. The present experiment was conducted as a factorial experiment based on CRD to study rose geranium response to inoculation with different mycorrhizal species ( G. mosseae, G. intraradices and the combination of both species) and three irrigation levels (50, 75 and 100% FC) with 3 replications. The results showed that the severe water deficit caused a sharp reduction in root colonization by mycorrhizal inoculation. The highest total glomalin was observed at 75% FC together with G. mosseae and the combination of both mycorrhizal species. Also, the results showed that fresh weight and other growth factors were increased by the combination of both mycorrhizal species and G. mosseae , in non-stress condition and 75% FC, respectively, as compared to non-mycorrhizal inoculation. Application of mycorrhizal fungi had no significant effect on reproductive traits such as flowering time, flowering period and number of inflorescence but these triats have affected by irrigation regimes, so that flowering time decreased by about 19 and 80% at 75 and 50% FC compared to the control, respectively. Inoculation with G. mosseae significantly increased total chlorophyll at 100 and 75% FC. The results showed that by reducing the irrigation water, proline content was increased at 75 and 50% FC and mycorrhizal inoculation decreased proline at severe water deficit. According to our results, inoculation with G. mosseae caused a significant increase in the concentration of nitrogen at 100 and 75% FC. Mycorrhizal inoculation sharply increased P concentration, so that inoculation with G. mosseae and combination of both of mycorrhizal species showed the highest P absorption. Also, leaf Zn and Fe concentrations were decreased at 50% FC though, the latter attributes were increased when the plants were subjected to a combination of both of mycorrhizal species. The highest essential oil was observed in plants growth at 75% FC and inoculated by G. intraradices (34.1% increased relative to control). According to the results of this study, it can be concluded that the beneficial effects of inoculation with mycorrhizal fungi of geranium plants resulted in improved water relations, nutrient absorption, yield and increased essential oil content at stress and non-stress conditions. According to the results of this study, inoculation with mycorrhizal can be particulary beneficial to rose geranium when grown at water limited conditions. Keywords : Mycorrhizal fungi, Rose geranium, Irrigation deficit, Nutrient elements, Medicinal plants, Essential oil
در سال های اخیر منابع آب در دسترس برای تولید موفقیت آمیز گیاهان، کاهش یافته و بسیاری از مناطق زمین در معرض خشکی قرار گرفته است. بهبود مقاومت گیاه و حفظ بهره وری محصول در برابر تنش های محیطی از جمله خشکی یک موضوع مهم در کشاورزی می باشد. علاوه بر ظرفیت ذاتی گیاه در مقاومت به تنش، همزیستی با قارچ های میکوریزا می تواند مقاومت گیاه را به تنش افزایش دهد و در نتیجه رشد و عملکرد گیاه حفظ شود. شمعدانی عطری ( Pelargonium graveolens (L.) Heritier) یکی از گیاهان زینتی معطر و دارویی متعلق به تیره شمعدانی بوده که به دلیل اسانس ارزشمند آن کشت و کار می شود. آزمایش حاضر به منظور مطالعه تلقیح گیاه شمعدانی عطری با گونه های مختلف قارچ میکوریزا (گونه Glomus mosseae ، G. intraradices و ترکیب دو گونه) و در سه سطح آبیاری (100، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که کم آبیاری شدید میزان کلونیزاسیون ریشه توسط قارچ میکوریزا را کاهش می دهد. بیشترین میزان گلومالین کل در تیمار 75 درصد ظرفیت زراعی و مربوط به گونه G. mosseae و مخلوط دو گونه بود. نتایج نشان داد که در شرایط بدون تنش تلقیح با مخلوط دو گونه و در تیمار 75 درصد ظرفیت زراعی تلقیح با گونه G. mosseae باعث افزایش معنی دار وزن تر و سایر صفات رویشی نسبت به گیاهان تلقیح نشده گردید. کاربرد قارچ‌های میکوریزا تأثیر معنی‌داری بر شاخص‌های زایشی از قبیل زمان گلدهی، دوره گلدهی و تعداد گل‌آذین نداشت اما این صفات تحت تأثیر رژیم آبیاری قرار گرفتند، به طوری که زمان گلدهی به ترتیب در تیمارهای 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی 19 و 80 درصد کاهش نسبت به شاهد داشتند. همچنین دوره گلدهی و تعداد گل‌آذین در تیمار 50 درصد ظرفیت زراعی به طور معنی‌داری نسبت به تیمارهای 100 و 75 درصد آبیاری کاهش یافتند. نتایج بیانگر این بود که با کاهش آب آبیاری، میزان پرولین در تیمارهای 75 و 50 درصد نیز افزایش معنی دار داشت و کاربرد قارچ های میکوریزا باعث کاهش پرولین در شرایط کم آبیاری شدید گردید. همچنین تلقیح با گونه G. mosseae باعث افزایش معنی دار کلروفیل کل در تیمارهای 100 و 75 درصد ظرفیت زراعی شد. بر اساس نتایج آزمایش، تلقیح با گونه G. mosseae باعث افزایش معنی دار غلظت نیتروژن در تیمار 100 و 75 درصد ظرفیت زراعی شد. قارچ های میکوریزا باعث افزایش قابل توجه غلظت فسفر برگ شد، به گونه ای که گونه G. mosseae و مخلوط دو گونه بیشترین جذب را نشان دادند. همچنین غلظت آهن و روی در تیمار 50 درصد ظرفیت زراعی کاهش و تلقیح با مخلوط دو گونه مورد مطالعه در آزمایش باعث افزایش معنی دار غلظت آهن و روی در شرایط خشکی شد. بیشترین میزان اسانس در تیمار آبیاری 75 درصد ظرفیت زراعی و قارچ گونه G. intraradices با افزایش 1/34 درصدی نسبت به شاهد (100 درصد ظرفیت زراعی) مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش می توان بیان کرد، اثرات مطلوب تلقیح گیاه شمعدانی عطری با قارچ میکوریزا باعث بهبود روابط آبی، جذب عناصر غذایی و افزایش عملکرد این گیاه در شرایط تنش و عدم تنش شده، که در نتیجه افزایش میزان اسانس را در پی داشته است. به طور کلی، شمعدانی عطری در مناطقی که با محدودیت آب روبرو هستند رشد کندی دارد که بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق می توان بیان کرد، تلقیح با قارچ میکوریزا می تواند برای گیاه در شرایط کم آبی مناسب بوده و باعث کاهش اثرات نامطلوب خشکی شود. کلمات کلیدی: قارچ میکوریزا، شمعدانی عطری، کم آبیاری، عناصر غذایی، گیاه دارویی، اسانس

ارتقاء امنیت وب با وف بومی