Skip to main content
SUPERVISOR
Hasan Karemmojeni,Hamid Reza Eshghizadeh Samani,Parviz Ehsanzadeh,Jamshid Razmjoo ghalaie
حسن کریم مجنی (استاد مشاور) حمیدرضا عشقی زاده سامانی (استاد مشاور) پرویز احسان زاده (استاد راهنما) جمشید رزمجو (استاد راهنما)
 
STUDENT
Yaghoub Khani karimabadi
یعقوب خانی کریم آبادی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Effect of Salinity Levels and Seed Priming on Yield, Yield Components and Seed Quality of Chickpea (Cicer arietinum L.) Genotypes
Salinity is one of the major environmental stresses that leaves meaningful negative effects on physiological, biochemical and dry matter and grain yield attributes of crop plants. Seed priming can be hired for mitigating the negative effects of stresses. A study was conducted to evaluate the effect of salinity on chickpea genotypes and the response of Arman chickpea to seed priming under four levels of NaCl (0, 25, 50 and 75 mM). In one of the experiments six chickpea genotypes ( i.e. Arman, Azad, Hashem, ILC-482, Khorram Abad and Noor Abad) were subjected to the NaCl levels in a 4-replicate completely random design. In another experiment the Arman genotype was subjected to four levels of seed priming (i. e. control, 0.5% NaCl solution for 14 houres, 0.5% KCl solution for 14 houres and 5% Manitol for 24 houres) using a 4-replicate completely random design. In experiment one, salinity led to significant decreases in number of days to flowering, physiological maturity, number of main branches, fertile pods, seeds/pod, dry matter yield, grain yield, harvest index and Ca +2 content. Though, NaCl salt led to significant increases in Na + , K + and Na + /K + of shoot. Genotypes ILC-482 (1.99 gr/plant) and Arman (0.47 gr/plant) produced the greatest and smallest grain yields. The greatest (1 mmole/gr) and smallest (0.58 mmole/gr) means of Na + / K + were detected in genotypes Arman and ILC-482, respectively. Genotype ILC-482 out performed the rest of chickpea genotypes in terms of number of main branches, fertile pods, seeds/pod, K + accumulation, dry matter yield and harvest index, while it needed a greater number of days to maturity. In experiment two, salinity led to significant decreases in days to flowering and physiological maturity, plant height, number of main branches, fertile pods, seeds/pod, grain yield, dry matter yield, and harvest index. 16.78-, 10.80- and 9.10- fold increases in Na + , K + and Na + / K + of chickpea under 75Mm of NaCl were evident compared to under control conditions. While different levels of seed priming did not differ in terms of K + contens, Na + / K + , days to emergence, number of main branches, harvest index and grain yield decreased significantly when chickpea seeds were primed by KCl solution for 14 houres. The greatest and smallest Na + contents were found in the chickpea plants primed with mannitol and KCl- treated seeds led to increase in days to maturity and plant height of chichpea . Key words : salinity, seed priming , chickpea, yield
تنش شوری به عنوان یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی است که اثرات سوء بر خصوصیات فیزیولوژیک، بیوشیمیای و عملکرد ماده خشک و دانه محصولات کشاورزی دارد. پرایمینگ بذر به عنوان یک راهکار مدیریتی جهت تعدیل اثرات تنش‌های محیطی مطرح می‌باشد. این مطالعه در سال زراعی 93-1392 جهت ارزیابی پاسخ ژنوتیپ‌های نخود و اثر سطوح مختلف پرایمینگ بذر بر روی ژنوتیپ آرمان تحت چهار سطح شوری (صفر، 25، 50 و 75 میلی‌مولار کلرور سدیم) به صورت دو آزمایش مجزا اجرا شد. در آزمایش اول که به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا شد پاسخ شش ژنوتیپ نخود (آرمان، آزاد، هاشم، ILC-482، خرم‌آباد و نورآباد) به چهار سطح شوری (صفر، 25، 50 و 75 میلی مولار کلرور سدیم) مورد مطالعه قرار گرفت. در آزمایش دوم که به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا شد اثر چهار سطح پرایمینگ (شاهد، 14 ساعت کلرور سدیم 5/0 درصد، 14 ساعت کلرور پتاسیم 5/0 درصد و 24 ساعت مانیتول 5 درصد) بر روی ژنوتیپ آرمان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه اول نشان داد که شوری باعث تسریع در گلدهی تمام ژنوتیپ‌ها شد. همچنین شوری باعث کاهش ارتفاع، تعداد شاخه اصلی، روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، تعداد نیام بارور، تعداد دانه درنیام، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، عملکرد دانه و میزان تجمع کلسیم شد. تنش شوری تجمع سدیم، پتاسیم و نسبت سدیم به پتاسیم را افزایش داد. ژنوتیپ ILC-482با میانگین 99/1 گرم و ژنوتیپ آرمان با میانگین 47/0 گرم در بوته به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه را داشتند. بیشترین مقدار نسبت سدیم به پتاسیم مربوط به ژنوتیپ آرمان (یک میلی‌مول بر گرم) و کمترین مقدار مربوط به ژنوتیپ ILC-482 (58/0 میلی‌مول بر گرم) بود. ژنوتیپ ILC-482 داری بیشترین مقدار روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، تعداد شاخه اصلی، تعداد نیام بارور، تعداد دانه در نیام، تجمع پتاسیم، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت بود.در مطالعه دوم تنش شوری باعث کاهش روز تا 90 درصد گلدهی، روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، ارتفاع بوته، تعداد شاخه اصلی، تعداد نیام بارور، تعداد دانه در نیام، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت شده است. تجمع سدیم، تجمع پتاسیم و نسبت سدیم به پتاسیم از سطح شاهد به سطح 75 میلی‌مولار شوری به ترتیب 78/16، 8/1 و 1/9 برابر شده‌اند. در بین سطوح پرایمینگ صفات تجمع پتاسیم، نسبت سدیم به پتاسیم، روز تا 50 درصد سبز شدن، تعداد شاخه اصلی، شاخص برداشت، عملکرد دانه تفاوت معنی دار آماری را نداشتند. تیمار با کلرور پتاسیم باعث کاهش درصد سبز شدن نسبت به سایر سطوح پرایمینگ شد. کمترین میزان تجمع سدیم مربوط به تیمار با کلرور سدیم و بیشترین مربوط به تیمار با مانیتول 5 درصد بود. تیمار کردن بذر با کلرور پتاسیم باعث افزایش ظول دوره رسیدگی فیزیولوژیک و ارتفاع بوته شد. کلمات کلیدی : شوری، پرایمینگ بذر، نخود، عملکرد

ارتقاء امنیت وب با وف بومی