Skip to main content
SUPERVISOR
Farzad Hashemzadeh,Mahdi Gheysari,Hamid Reza Eshghizadeh Samani
فرزاد هاشمزاده (استاد مشاور) مهدی قیصری (استاد مشاور) حمیدرضا عشقی زاده سامانی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mohammad Tavangar
محمد توانگر

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

The effects of deficit irrigation management and nitrogen fertilizer application on growth and silage yield of corn hybrids
In most parts of the world, especially in arid and semi-arid regions, water and nitrogen use efficiency improvements are the main challenges in crop production systems. In this regard, deficit irrigation and more split applicatioof fertilizer during growing season as both technical and economical methods are used to regulate the amount of these inputs and to increase the performance of production in many crops including maize. Therefore, this research was carried out at Research Farm of the Isfahan University of Technology in 2017, to study the effects of deficit irrigation management and split applicatioof fertilizer on the growth and yield of corn hybrids, using split-split plot arrangement in a randomized complete block design with four replications. Irrigation regimes included two levels of maximumallowablemoisture depletion consisted of I 1 (50-50-50) as control and I 2 (70-60-70) applied at three growth stages (seeding to transfer from vegetative to reproductive stages or 7-8 leaf stage, 7-8 leaf stage to tasseling and tasseling to grain maturity stage) were chosen as main plot, two split application of nitrogen including 3 and 16 parts of 150 kg nitrogen in form of Urea with 45% N as sub-plots and ten corn hybrids as sub-sub-plots. The results showed that the effects of the amount and the type of split applicatioof fertilizer on forage yield depended on the soil moisture content and the type of corn hybrid. At 3 parts nitrogen spiliting, the highest forage yield under normal irrigation regime belonged to SC728 and SC719 (11.9 kg m -2 ) hybrids, and the lowest belonged to Maxima (6.80 kg) and under deficit irrigation the highest forage yield belonged to SC719 and SC798 hybrids (10.88 kg) and the lowest amount belonged to SC722 (5.53 kg). While at 16 parts nitrogen spiliting, the highest and lowest forage yield under normal irrigation regimes belonged to SC720 (13.1 kg) and SC704 (7.44 kg), but under deficit irrigation, it belonged to SC798 (12.1 kg) and 796SC (6.18 kg) hybrids. More split applicatioof fertilizer, under normal irrigation reduced crude protein (CP) of SC798 hybrid, but it was significantly increased in other hybrids. However, more split applicatioof fertilizer at deficit irrigation significantly increased the CP content of corn hybrids, except for Maxima. With more split applicatioof fertilizer, the average amounts of ADF and NDF in silage under normal irrigation condition were decreased by 7.81 and 1.79% and under deficit irrigation by 3.60 and 139%, respectively. More spiliting of N fertilizer under normal irrigation reduced ash percentage of Maxima, SC798 and SC720, but significantly increased the percentage of ash of other corn hybrids. However, more spiliting of N fertilizer in deficit irrigation significantly increased the percentage of ash of corn hybrids except for Maxima, SC704 and SC798 hybrids. In addition, the water productivity of corn hybrids was increased under deficit irrigation management and 16 parts nitrogen spiliting. In general, it can be concluded that the performance of late maturity hybrids was more as compared to SC704 and Maxima in the considered planting date in this experiment for Isfahan region which can be exploited by using deficit irrigation management and more split applicatioof fertilizer. Keywords : Acid detergent soluble fiber, Late maturity hybrid, Split applicatioofitrogen, Water production efficiency, Water shortage.
در اکثر نقاط جهان به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، افزایش بهره­وری مصرف آب و نیتروژن از چالش­های اصلی در تولید گیاهان زراعی به شمار می­رود. در این راستا بکارگیری روش­hy;های کم­آبیاری و تقسیط کود نیتروژن به عنوان روش­های فنـی و اقتصـادی برای سامان بخشـیدن بـه میزان مصرف این نهاده­ها و عملکـرد تولیدی در بسیاری از محصولات زراعی از جمله ذرت مطرح می­باشند. از این رو این تحقیق با هدف مطالعه تاثیر مدیریت کم­آبیاری و کاربرد کود نیتروژن بر رشد و عملکرد سیلاژ هیبرید‌های ذرت در سال زراعی 1396 با استفاده از آرایش کرت­های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا شد. تیمارهای آبیاری بر اساس حداکثر درصد تخلیه مجاز رطوبتی در سه مرحله رشد ذرت از سبز شدن تا انتقال از رویشی به زایشی یا مرحله 10-8 برگی، از مرحله 10-8 برگی تا مرحله ظهور گل­آذین­نر و از ظهور گل­آذین­نر تا رسیدگی دانه شامل رژیم آبیاری نرمال I 1 (به ترتیب 50-50-50) و کم­آبیاری I 2 (به ترتیب 70-60-70) به عنوان فاکتور اصلی، دو مدیریت تقسیط 3و 16 قسمتی نیتروژن به مقدار 150 کیلوگرم از منبع کود اوره با 45 درصد نیتروژن به عنوان فاکتور فرعی و ده هیبرید ذرت به عنوان فاکتور فرعی- فرعی بودند. نتایج نشان داد که مقدار و نوع تاثیر افزایش تقسیط کود نیتروژن بر عملکرد علوفه هیبریدهای ذرت، به طور همزمان به وضعیت رطوبت خاک و نوع هیبرید وابسته بود. در شرایط تقسیط سه قسمتی کود نیتروژن، بیشترین عملکرد علوفه تحت رژیم آبیاری نرمال به ترتیب متعلق به هیبریدهای 728SC و 719SC (9/11 کیلوگرم در متر مربع) و کمترین متعلق به ماکسیما (80/6 کیلوگرم) و تحت شرایط کم­آبیاری بیشترین متعلق به هیبریدهای 719SC و 798SC (8/10 کیلوگرم) و کمترین متعلق به 722 SC (53/5 کیلوگرم) بود. در حالی­که تحت شرایط تقسیط 16 قسمتی کود نیتروژن، بیشترین و کمترین عملکرد علوفه تحت رژیم آبیاری نرمال به ترتیب متعلق به هیبریدهای 720 SC (1/13 کیلوگرم) و 704 SC (44/7 کیلوگرم) و تحت شرایط کم­آبیاری متعلق به هیبریدهای 798 SC (1/12 کیلوگرم) و 796 SC (18/6 کیلوگرم) بود. افزایش تقسیط کود نیتروژن در شرایط آبیاری نرمال پروتئین خام هیبرید 798SC را کاهش ولی پروتئین خام سایر هیبریدها را به طور معنی­داری افزایش داد. این در حالی­ است که افزایش تقسیط کود نیتروژن در شرایط کم­آبیاری پروتئین خام هیبریدهای ذرت را به جز هیبرید ماکسیما به طور معنی­داری افزایش داد. با افزایش تقسیط کود نیتروژن، میانگین ADF و NDF سیلاژ تولیدی هیبریدهای ذرت در شرایط آبیاری نرمال به ترتیب 81/7 و 79/1 درصد و در شرایط کم­آبیاری به ترتیب 60/3 و 139/0 درصد کاهش یافت. افزایش تقسیط کود نیتروژن در شرایط آبیاری نرمال درصد خاکستر هیبریدهای ماکسیما، 798 SCو 720SC را کاهش ولی درصد خاکستر سایر هیبریدها را به طور معنی­داری افزایش داد. این در حالی­ است که افزایش تقسیط کود نیتروژن در شرایط کم­آبیاری درصد خاکستر هیبریدهای ذرت را به جز هیبرید ماکسیما، 704SC و 798SC به طور معنی­داری افزایش داد. همچنین بهره­وری مصرف آب هیبرید­های مورد مطالعه تحت مدیریت کم آبیاری و تقسیط16 قسمتی کود نیتروژن افزایش یافت. بنابراین به طور کلی می­توان بیان نمود که عملکرد هیبریدهای دیررس در مقایسه با هیبریدهای شاهد 704SC و ماکسیما در تاریخ کاشت مورد نظر در اصفهان بیشتر بود که با بکارگیری مدیریت کم­آبیاری و تقسیط بیشتر کود نیتروژن می­توان بهره­وری تولید آن را افزایش داد. کلمات کلیدی: بهره­وری تولید، تقسیط کود نیتروژن، کمبود آب، فیبر قابل حل در شوینده اسیدی، هیبرید دیررس

ارتقاء امنیت وب با وف بومی