Skip to main content
SUPERVISOR
Bahram Baninasab,Mostafa Mobli,Mahdieh Gholami
بهرام بانی نسب (استاد راهنما) مصطفی مبلی (استاد مشاور) مهدیه غلامی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mohammad Naser Taheri
محمدناصر طاهری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

Effects of Different Treatments on Dormancy Breaking and Germination of Pomegranate Seeds
Seed germination is an important step in the breeding programs. Pomegranate ( Punica granatum L.) seeds had low and irregular germination and stand establishment. The efficacy of different seed treatments on the germination and emergence of pomegranate seeds was investigated. The seeds were soaked for 24 and 48 h at 25 ?C in the dark in distilled water (hydro-priming), 1 and 3% KNO 3 (halo-priming), and -0.4 and -0.8 MPa PEG (osmo-priming), incubated in moist sand at 4?C for 30 and 45 days (stratification) or immersed in 70% sulphuric acid for 10 and 20 min (scarification). After treating, the seeds were washed with distilled water and sown. Parameters such as final germination percentage, germination rate, mean germination time, radicle length, plumule lenght, plumule fresh and dry weight, vigour index and germination index were measured. Restults showed that all treatments significantly increased seedling vigour index as compared to control. The results from seedling emergence tests showed that stratification of seeds for 30 days and seed priming in KNO 3 1% increased seedling emergence. Stratification for 30 days, Hydro-priming for 24 h, KNO 3 1% priming and acid scarification with H 2 SO 4 for 10 min had positive effects on germination index under both Petri dish and soil conditions. Pretreated seeds of pomegranate failed to germinate properly when primed by -0.8 MPa PEG or treated with acid for 20 min. In conclusion, priming can be used to increase pomegranate emergence percentage and rate to ensure production of well-developed, uniform seedlings. Keywords : Germination, Petridish, Planting tray, Pomegranate ( Punica granatume L.), Priming,
جوانه زنی بذر یک مرحله مهم در برنامه های بهنژادی است. بذرهای انار ( Punica granatum L.) جوانه زنی کم، نامنظم و استقرار ضعیفی دارند. در این پژوهش، کارایی چند تیمار متفاوت بذرها بر جوانه زنی و ظهور گیاهچه های انار بررسی شد. تیمارها شامل غوطه وری بذرها در آب مقطر (هیدرو پرایمینگ) برای مدت زمان 24 و 48 ساعت، نیترات پتاسیم 1درصد و 3 درصد برای مدت زمان 48 ساعت )هالوپرایمینگ)، پلی اتیلن گلایکول 4/0- و 8/0- مگاپاسکال برای مدت زمان 48 ساعت ( اسمو پرایمینگ(، تیمار با اسید سولفوریک (70%) در دو زمان 10 و20 دقیقه (اسکاریفیکاسیون)و سرمادهی برای 30 و 45 روز در دمای 5 درجه سانتی گراد (استراتیفیکاسیون) و تیمار شاهد(بدون پرایمینگ) بود. بعد از تمام تیمارها بذرها شسته و کاشته شدند و فاکتورهایی از قبیل درصد جوانه زنی نهایی، سرعت جوانه زنی، میانگین زمان جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر و خشک ریشه چه و ساقه چه، شاخص رشد و شاخص جوانه زنی در پتری دیش و همین طور در جعبه کاشت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تمام تیمارهای اعمال شده بر روی بذور انار سبب افزایش معنی دار شاخص رشد دانهال نسبت به تیمار شاهد شدند. تیمارهای سرمادهی مرطوب برای 30 روز و نیترات پتاسیم 1 درصد درصد ظهور دانهال در سینی کاشت را افزایش دادند. تیمار سرمادهی مرطوب برای 30 روز، هیدروپرایمینگ برای 24 ساعت، هالوپرایمینگ با نیترات پتاسیم 1 درصد و اسید سولفوریک برای 10 دقیقه به طور معنی داری شاخص جوانه زنی را هم در پتری دیش و هم سینی کاشت بهبود دادند. تیمار با اسید سولفوریک برای مدت 20 دقیقه و اسمو پرایمینگ با پلی اتیلن گلایکول 8/0 - مگاپاسکال برای 48 ساعت نتوانستند جوانه زنی بذرهای انار را بهبود بخشند. در مجموع تیمارهای پرایمینگ توانستند باعث افزایش درصد تولید دانهال انار و سرعت تولید دانهال های یکنواخت شوند. واژه های کلیدی: جوانه زنی، پتری دیش، سینی کاشت، انار، پرایمینگ

ارتقاء امنیت وب با وف بومی