Skip to main content
SUPERVISOR
Nafiseh Poorjavad,Amir Massah,Jahangir Khajehali
نفیسه پورجواد (استاد راهنما) امیر مساح (استاد راهنما) جهانگیر خواجه علی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Marzie Jamali
مرضیه السادات جمالی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394

TITLE

Effects of host, Maize rough dwarf virus and Iranian maize mosaic virus on the development and fecundity of Loadelphax striatellus (Hem., Delphacidae)
Maize Iranian mosaic virus (MIMV) and maize rough dwarf virus (MRDV) are two important viruses in maize production regions throughout Iran. These virus are transmitted by small brown plant-hopper, Loadelphax striatellus (Hem., Delphacidae) in a circulative-propagative manner. L. striatellus is a polyphagous pest on rice, maize, wheat, barley and oat. The circulative- propagative plant viruses can affect their vectors directly or indirectly. In this research, we surveyed the effects of different hosts, MIMV and MRDV on development and fecundity of L. striatellus by using fertility-life table parameters. Virus infected plant-hoppers were investigated in two grou inoculated and non- inoculated insect. Specific primers and RT-PCR used for detection of MIMV and MRDV in insect and plants. According to fertility life table results maize, nymphs and adults did not survive for a long time on maize and females did not lay eggs on maize, it seems maize isn’t a suitable host for this plant-hopper. Barley is more suitable host than wheat as the intrinsic rate of increase, the finite capacity and the reproductive rate were determined 39.08±1.02 day -1 , 0.13±0.006 day -1 , 1.14±0.007 day -1 and 221.67±42.2 nymphs, respectively for barely and 36.97±0.58 day -1 , 1.12±0.003 day -1 , 1.13±0.004 day -1 and 100.54±15.45 nymphs, respectively for wheat. MIMV infection increased the growth rate of nymphs whereas their fecundity was decreased. The mean duration of oviposition in inoculated females were dropped to half (13.52 day) of the control. The intrinsic rate of increase, the reproductive rate and the finite capacity were determined 0.11 day -1 , 50.45 nymphs, 1.12 day -1 respectively in inoculated and 0.08 day -1 , 19.53 nymphs, 1.09 day -1 , respectively in non- inoculated plant-hoppers. Transmission efficiency of MIMV was estimated about 47.76%. In MRDV inoculated plant-hoppers, nymphal development time and adult fecundity were decreased. The intrinsic rate of increase, the reproductive rate and the finite capacity were 0.10 day -1 , 30.04 nymphs, 1.1, day -1 , respectively in MRDV inoculated and were 0.11 day -1 , 50.28 nymphs, 1.12 day -1 , respectively in non- inoculated plant-hoppers. Transmission efficiency of MRDV was estimated about 33.33%. MRDV inoculated population had more macropterous adults than control causing to spread virus. These results will be useful to understand virus- vector- host plant relationship and will be beneficial for monitoring and controlling these viral disease. Key words : Reoviridae, Rhabdoviridae, Intrinsic rate of increase, Virus transmission, Wheat, Barley.
ویروس موزاییک ایرانی ذرت maize Iranian mosaic virus (MIMV) و ویروس کوتولگی زبر ذرت maize rough dwarf v irus (MRDV) دو ویروس مهم در مناطق کشت ذرت در ایران می باشند. انتقال هر دو ویروس توسط زنجرک قهوه ای کوچک با نام علمی Loadelphax striatellus (Hem: Delphacidae) به صورت گردشی- تکثیری صورت می گیرد. L. striatellus یک آفت همه چیزخوار روی برنج، ذرت، گندم، جو و جو دوسر می باشد. ویروس های گیاهی چرخشی- تکثیری می توانند روی ناقلین خود بصورت مستقیم و غیرمستقیم تاثیر بگذارند. در این پژوهش تاثیر میزبان های گندم، جو و ذرت و همچنین ویروس های MIMV و MRDV روی رشد و باروری L. srtiatellus در قالب جدول زندگی- باروری مورد بررسی قرار گرفت. زنجرک های حامل ویروس در دو گروه زنجرک های انتقال دهنده و زنجرک های غیرانتقال دهنده ویروس بررسی شدند. ردیابی MIMV و MRDV در بدن زنجرک و گیاهان آلوده با بکارگیری آغازگرهای اختصاصی و روش RT-PCR انجام شد. نتایج جدول زندگی باروری روی میزبان های گندم، جو و ذرت نشان داد که پوره ها و بالغین مدت کوتاهی قادر به تغذیه و زنده مانی روی ذرت هستند و ماده های بارور قادر به تخم گذاری روی ذرت نیستند، بنابراین پارامترهای جدول زندگی برای این میزبان محاسبه نشد. نتایج نشان داد که جو نسبت به گندم میزبان مناسب تری برای زنجرک می باشد بطوریکه پارامترهای رشدی جمعیت شامل نرخ خالص تولید مثل، نرخ ذاتی افزایش جمعیت و نرخ متناهی افزایش جمعیت در جو به ترتیب 68/221 پوره، 13/0 در روز و 14/1 در روز و در گندم به ترتیب 54/100 پوره، 12/0 در روز و 13/1 در روز تعیین شد. نتایج بررسی تاثیر ویروس بر ناقل نشان داد سرعت رشد پوره های انتقال دهنده MIMV افزایش می یابد در حالیکه باروری آنها کاهش یافت. میانگین روزهای تخم گذاری در زنجرک های ماده انتقال دهنده MIMV به نصف (52/13 روز) در مقایسه با زنجرک های شاهد کاهش یافت. نرخ ذاتی افزایش جمعیت، نرخ خالص تولید مثل و نرخ متناهی افزایش جمعیت درزنجرک های انتقال دهنده MIMV به ترتیب 11/ 0در روز، 45/50 پوره و 12/1 در روز و برای زنجرک های غیرانتقال دهنده ویروس به ترتیب 08/0در روز، 53/19پوره و 09/1 در روز محاسبه شد. راندمان انتقال MIMV در کلنی موجود 76/47 درصد برآورد شد. در زنجرک های انتقال دهنده MRDV ، سرعت رشد پوره ها کندتر شد و باروری کاهش یافت. نرخ ذاتی افزایش جمعیت، نرخ خالص تولید مثل و نرخ متناهی افزایش جمعیت برای این افراد به ترتیب 10/0 در روز، 04/30 پوره و 1/1 در روز محاسبه شد. همچنین مدت زمان یک نسل در زنجرک های انتقال دهنده MRDVکاهش یافت و میانگین روزهای تخم گذاری آن ها به کمتر از نصف این دوره در زنجرک های شاهد رسید. این پارامترها در زنجرک های غیرانتقال دهنده MRDV به ترتیب 11/0 در روز، 28/50 پوره و 12/ 1 در روز تعیین شد. راندمان انتقال MRDV حدود 33/33 درصد تعیین شد. نسبت افراد بال بزرگ جمعیت زنجرک آلوده بهMRDV بطور معنی داری افزایش یافت که به پراکنش بیشتر ویروس کمک می کند. نتایج حاصل از این تحقیق به درک بهتر ارتباط میزبان- ویروس- ناقل کمک می کند و می تواند در پایش و کنترل بیماری های ویروسی مورد استفاده قرار گیرد. واژه های کلیدی: Rhbdoviridae ، Reoviridae ، نرخ ذاتی افزایش جمعیت ، انتقال ویروس،گندم ، جو.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی