Skip to main content
SUPERVISOR
Amirhossein Khoshgoftarmanesh,Hossein Khademi Moughari,Mohammad-Ali Hajabbasi
امیرحسین خوش گفتارمنش (استاد مشاور) حسین خادمی موغاری (استاد مشاور) محمدعلی حاج عباسی جورتانی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Sayed Mohmmadyahya Bidaki
سیدمحمدیحیی بیدکی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1385

TITLE

Effects of Incorporating Ground Rubber Tire to Soil on Some Soil Quality Indicators
Accumulation of millions of worn automotive tires poses a considerable environmental problem. The annual production of scrap tires throughout the world is estimated at 1000 million, representing a significant treatment and disposal problem. As an important part of the solid waste stream in today’s society, worn tires have traditionally been discarded in landfills or stored in stockpiles. Over the past several decades, however, innovative alternatives to disposal have been developed, partly as a result of high tipping fees charged by landfill operators. In general, automobile tires consist of rubbers (50%), carbon black (26%), metal codes (10%), and compounding additives like zinc oxide and stearic acid (6%), and bead wires (5%). It seems that waste tire is appropriate for using as a soil amendment in sport fields. This residue contains high amount of Zn that causes the possibility of its using as a Zn source for crops in agricultural lands. The aim of this study was to investigate the effect of using crumb waste tire as a soil amendment on some soil quality indices. A fine loamy, mixed, thermic, Typic Haplargid soil was selected in Lavark research farm, Isfahan University of Technology. A factorial experiment with a randomized complete block design with two sizes of waste tire chips (1-2 and 3-5 mm) at three application rates (5, 10, and 20 Mg ha-1) in triplicates was used. An additional untreated control soil was used. Waste tire chips were added to the soil layer on May 2007 and thoroughly mixed with the surface (0-30 cm) layer. Eight months after application of waste tires, soil samples were taken from each plot and analyzed for pH, EC, total N, organic carbon, C: N ratio, DTPA-extractable Cd, Pb, Fe, Cu, and Zn. Selected physical (soil bulk density, resistance to root penetration, and MWD) and biological (soil respiration) properties were also determined. The results showed that addition of crumbed used tire, regardless of size and rate of application, had no significant effect on measured soil physical properties. Also, waste tire application had no significant effect on the soil pH, EC, total N, Cd, Fe, and Cu concentration. A significant improvement in the soil hydraulic conductivity was found in the plots that had revived waste tire chips in comparison with the plots that had not received waste tires. The DTPA-extractable Zn and C: N ratio significantly increased as a result of using waste tires in the soil. A significant interaction was found between the size and amount of waste tire applied on the DTPA-Zn. Used tire chips in both three sizes significantly increased soil organic carbon content. The results indicated that waste tire application in different sizes and application rates could not greatly affect measured soil physical properties in short time while it can be used as a good source of Zn for crops with low impurity of Cd. Further investigation is needed to find out other
ضایعات پلیمری لاستیکهای فرسوده خودروها یکی از آلوده کننده های محیط زیست محسوب می شوند. تولید روز افزون این ضایعات سبب شده است تا راههای کاهش اثرهای مضر ناشی از تجمع آنها در محیط زیست نیز پر رنگ تر شود. دراین پژوهش اثرات مخلوط ذرات خرد شده لاستیک های فرسوده با خاک بر شاخص های کیفیت خاک سنجیده شده است. این پژوهش در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان (لورک) با خاک فاین- لومی، میکسد، ترمیک، تیپیک، هاپل، آرجید و در هفت تیمار و سه تکرار در سال 1386 انجام گرفت. تیمارها شامل اختلاط ذرات خرد شده لاستیک های فرسوده در دو اندازه یک تا دو میلیمتر و سه تا پنج میلیمتر و به مقدار پنج، ده و بیست مگاگرم بر هکتار تا عمق سی سانتی متری خاک بودند. یک تیمار شاهد بدون افزایش ذرات خرد شده لاستیک نیز جهت مقایسه در نظر گرفته شد. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام گرفت. نمونه گیری جهت کارهای آزمایشگاهی و مطالعات مزرعه ای نیز هشت ماه پس از اختلاط انجام گرفت. نتایج این پژوهش با تجزیه واریانس بین تیمارها و تجزیه واریانس عامل اندازه و مقدار و تاثیر متقابل اندازه و مقدار افزایش ذرات خرد شده لاستیک های فرسوده، جهت تعیین سطوح معنی داری اختلاف بین تیمارها و اثرات افزایش ذرات خرد شده لاستیک های فرسوده به خاک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که ذرات خرد شده لاستیک های فرسوده در اندازه ها ومقادیر اضافه شده به خاک، نتوانستند بر بسیاری از خصوصیات فیزیکی خاک تاثیر زیادی داشته باشند. جداول تجزیه واریانس تیمارها نشان می دهد که اعداد مربوط به اندازه گیری اسیدیته، هدایت الکتریکی، درصد نیتروژن کل، غلظت کادمیوم، سرب، مس، آهن و همچنین وزن مخصوص ظاهری، هدایت هیدرولیکی اشباع، درصد رطوبت خاک در ظرفیت مزرعه، درصد رطوبت خاک در حالت اشباع، میانگین وزنی قطر خاکدانه، مقاومت خاک به نفوذ ریشه و تنفس خاک، بین تیمار شاهد و سایر تیمارها در سطح پنج درصد اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند. اعداد به دست آمده از اندازه گیری غلظت روی، درصد کربن آلی و نسبت کربن به نیتروژن در تیمار شاهد و سایر تیمارها نشان می دهد که بین تیمارها در سطح پنج درصد اختلاف معنی داری وجود دارد. اثر مقدار افزایش و اندازه قطعات ذرات خرد شده لاستیک فقط در عامل روی خاک معنی دار شد. با توجه به این، می توان نتیجه گیری کرد که ذرات خرد شده لاستیک های فرسوده توانسته اند در اندازه و مقادیر مختلف باعث افزایش غلظت روی در خاک شوند. نتایج این پژوهش نشان داد که اگرچه تاثیر کوتاه مدت اختلاط ذرات خرد شده لاستیک های فرسوده و خاک تاثیر جزئی بر خصوصیات خاک داشت ولی این عمل می تواند جهت تامین روی مورد نیاز برای مصارف کشاورزی، مفید واقع شود.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی