Skip to main content
SUPERVISOR
Mostafa Mobli,Bahram Baninasab
مصطفی مبلی (استاد راهنما) بهرام بانی نسب (استاد مشاور)
 
STUDENT
Somayeh Kadkhodaei
سمیه کدخدائی الیادرانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1388

TITLE

Effects of Indol -3- Butyric Acid and Putrescine on the Rooting of the Olive Cuttings
Olive is a holly, evergreen, subtropical and long life tree that is native to Mediterranean area. The usual method of propagation of this tree is semi-hardwood cutting. The cuttings of olive are more difficult to root. Rooting disability can be efficient in developing of new orchards with appropriate, adaptable and acclimated cultivars. In this research, the effect of two growth regulators indol -3- butyric acid (IBA), putrescine and their interaction on the root regeneration and subsequent growth of semi-hardwood cuttings of olive were studied. In the first experiment which has performed in 1389, three concentrations of IBA (0, 2000 and 4000 mgl -1 ) and three concentrations of putrescine (0, 0.1 and 1 Mm) were used on ، Zard , and ، Roghani , cultivars. The experiment was carried out as 3×3×2 factorial experiment in a completely randomized design whit four replications. Results showed that the percentage of healthy and rooted cuttings were higher in ، Zard , cultivar, compared with ، Roghani , . Treatment of cuttings with 2000 mgl -1 IBA increased total percentage of cutting with callus production and root regeneration, root numbers and root length per cutting, branching and number of branches per cutting compared with control and 4000 mgl -1 IBA Putrescine at the concentrations of 0.1 and 1 mM showed the best results regarding percentage of cuttings with callus and root production, numbers and length of root per cutting and new shoot produced on cuttings. A significant interaction between IBA and putrescine was observed so that the largest percentage of healthy and rooted cuttings were obtained in combination of 2000 mgl -1 IBA with 0.1 and 1 mM putrescine. In the second experiment which was done in 1390, only ، Zard , cultivar was used. Treatments were combination of 2000 mgl -1 IBA with one of the three putrescine concentrations of 0, 0.1 and 1 mM. The experiment was done as a completely randomized design with four replications. Sample of cuttings were taken for measurments in 3 times, two, three and four months after cutting. In this study two levels of 0.1 and 1 mM putrescine increased percentage of cuttings with callus and root production, numbers and length of root per cutting, branching and number of shoots per cutting compared to control treatment, whereas there was no significant differences between these two concentrations. Also by reviewing the effect of IBA and putrescine along time, results revealed that the percentage of cuttings with callus were higher after two months from cutting and treating with IBA and putrescine compared with three and four months, whereas rooted cuttings were higher at three and four months sampeling. By the time, the number and length of the roots and also number of shoots per cutting were increased. Overall, use of 0.1 and 1 mM putrescine following treatment of cutting with 2000 mgl -1 IBA were better treatment, so that it can help rooting and following growth of the cuttings for both olive cultivars, so it can be used for improving propagation method of this plant. Key words : Olive, indol -3- butyric acid, putrescine, cutting, callus and rooting.
زیتون درختی مقدس، همیشه سبز نیمه گرمسیری با عمر طولانی می باشد که بومی منطقه مدیترانه است. روش تکثیر معمول این گیاه، قلمه چوب از نوع نیمه خشبی است. قلمه های درخت زیتون سخت ریشه زاست. غلبه بر ناتوانی ریشه دهیمی تواند به طور موثری در توسعه باغات جدید با ارقام مطلوب و مناسب هر منطقه موثر باشد. در این پژوهش تاثیر تنظیم کننده رشد ایندول بوتریک اسیدو پوترسین و برهم کنش این مواد برروی قلمه های نیمه خشبی و برگ دار زیتون بر صفات ریشه زایی و رشد قلمه ها بررسی گردید. در آزمایش اول که در سال1389 انجام شداز 3 غلظت ایندول بوتریک اسید (صفر، 2000و4000 میلی گرم در لیتر) و 3 غلظت پوترسین (صفر،1/0 و 1 میلی مولار) برروی ارقام زرد و روغنی استفاده شد. آزمایش بصورت فاکتوریل 2×3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد درصد قلمه های سالم و ریشه دار شده در رقم زرد بیشتر از روغنی بود. تیمار 2000 میلی گرم در لیتر ایندول بوتریک اسید بیشترین مجموع درصد قلمه های کالوس و ریشه دار، تعداد و طول ریشه، درصد قلمه های انشعاب دار و تعداد انشعاب را نسبت به تیمار شاهد و 4000 میلی گرم در لیتر داشت. غلظت 1/0 و 1 میلی مولار پوترسین بهترین نتیجه را از نظر درصدکالوس و ریشه دار شدن و انشعاب دادن قلمه ها وطول و تعداد ریشه ها نشان داد. برهمکنش ایندول بوتریک اسید و پوترسین معنی دار گردید به طوری که بیشترین درصد قلمه های سالم و ریشه دار در ترکیب2000 میلی گرم در لیتر ایندل بوتریک اسید و1/0 و 1 میلی مولار پوترسین به دست آمد. در آزمایش دوم که در سال 1390 انجام گرفت تنها از رقم زرد استفاده شد. تیمار ها شامل غلظت 2000 میلی گرم در لیتر ایندول بوتریک اسید به همراه یکی از سه غلظت پوترسین (صفر، 1/0 و 1 میلی مولار)، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت. خارج کردن و ارزیابی قلمه ها از بستر در سه زمان دو سه و چهار ماه پس از قلمه گیری صورت پذیرفت. در این آزمایش در کل غلظت 1/0 و 1 میلی مولار پوترسین درصد قلمه های سالم، کالوس و ریشه دار، انشعاب دار و تعداد و طول ریشه و تعداد وطول انشعاب در قلمه ها را نسبت به شاهد افزایش دادند. لیکن تفاوت معنی داری بین آن ها نبود. همچنین با بررسی تاثیر ایندول بوتریک اسید و پوترسین در طول زمان در این آزمایش مشخص شد درصد قلمه های کالوس داده در دو ماه پس ازقلمه گیری بیشتر بوده و سه و چهار ماه پس از قلمه گیری درصد قلمه های ریشه دار بیشتر شده است. با گذشت زمان نیز به تعداد و طول ریشه و انشعابات اضافه شد. بنابراین استفاده از پوترسین در غلظت های 1/0 و 1 میلی مولار بعد از 2000 میلی گرم در لیتر ایندول بوتریک اسید به بهتر ریشه دهی این دورقم زیتون کمک کرده و می توانند در روند بهبود ثکثیر این گیاه به کار گرفته شوند. کلمات کلیدی :زیتون، ایندول بوتریک اسید، پوترسین، قلمه، کالوس و ریشه دهی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی