Skip to main content
SUPERVISOR
Jahangir Abedi-Koupai,Abdolmajid Rezai,Sayyed-Saeid Eslamian
جهانگیر عابدی کوپائی (استاد راهنما) عبدالمجید رضایی (استاد مشاور) سیدسعید اسلامیان (استاد راهنما)
 
STUDENT
Elham Ghaheri
الهام قاهری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1385

TITLE

The Effects of Irrigation Regime and Hydrogel Application on Phytoremediation of Petroleum Contaminated Soil
The Effects of Irrigation Regime and Hydrogel Application on Phytoremediation of Petroleum Contaminated Soil Elham Ghaheri e.ghaheri@ag.iut.ac.ir March 9, 2009 Department of Water Engineering. Isfahan University of Technology, Isfahan 84156-83111, Iran . Degree:M.Sc Language:Farsi J. Abedi-Koupai, koupai@cc.iut.ac.ir S. S. Eslamian, saeid@cc.iut.ac.ir The industrial revolution of the past century has resulted in significant damage to environmental resources such as air, water and soil. Petroleum contamination of soil is a serious problem throughout the oil producer countries. Total petroleum hydrocarbons (TPHs) are one of the most common groups of persistent organic contaminants in the environment and are important sources of soil and environmental pollution in our country especially around oil refineries such as Tehran or Ahvaz oil refinery plant. There are many sources of TPH contamination in soils including petroleum extraction, traortation and consumption. Remediation of petroleum contamination of soils is generally a slow and expensive process. Phytoremediation is defined as the use of plants to remove, contain, or render harmless environmental contaminants. Phytoremediation is a potentially less-damaging, cost-effective, but needs longer-term method for remediation of contaminated land compared to the alternative method such as soil washing, incineration or disposal to landfill. In this research, at the first stage topsoil were collected from the crude-oil contaminated area around Ahvaz refinery plant in the south of Iran . Ryegrass ( Lolium perenne ) planted in 1 to 2 cm of depth in the pots. The plants were irrigated during the growth period so that soil moisture was kept near field capacity. Soil samples were collected at 0, 40, 50, 60, 70, 80, 90, 100, 110 and 120 days after the start of the experiments. TPHs was extracted from soil sub samples by Soxhlet using a 1:1 v:v dichloromethane and n-hexane (150 ml) mixture. The results of TPH concentration was fitted with zero-order kinetic, first-order kinetic and Higuchi model. The result indicated that degradation of TPHs with presence of plants as a function of
توسعه صنعتی قرن بیستم منجر به نابودی منابع موجود در محیط زیست از جمله آب و خاک شده است. در این راستا آلودگی خاک به مواد نفتی در کشورهایی که تولید کننده نفت هستند، توجه ویژه ای را می طلبد. درکشور ما به علت استفاده روز افزون ازسوخت های فسیلی و بهره برداری از پالایشگاه ها، از یک سو با افزایش آلودگی های زیست محیطی مخصوصاً آلودگی منابع آب و خاک اطراف این مناطق مواجه هستیم و از سوی دیگر پتانسیل بالفعل این خاک ها را برای استفاده های بهینه در زمینه کشاورزی و تولید محصول بسیار کاهش می دهد. لذا کاربرد تکنولوژی هایی برای بهبود کیفیت منابع محیطی از اهمیت بسزایی برخوردار است. پاک سازی محیط از آلاینده های نفتی بسیار پرهزینه و وقت گیر است و روش های به کار گرفته شده برای اصلاح این خاک ها عمدتاً با مشکلاتی روبرواست. گیاه پالایی یا به عبارتی حذف بیولوژیک آلاینده ها یکی از روش های موثر و ارزان قیمت نسبت به سایر فناوری های پاک سازی است. در این پژوهش در مرحله نخست روند منحنی سینتیک زوال هیدروکربن های نفتی خاکهای آلوده خوزستان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور گیاه لولیم انتخاب و به منظور بررسی روند زوال درصد ترکیبات نفتی با نمونه گیری از خاک محیط ریزوسفر هر 10 روز یکبار، آنالیز درصد ترکیبات نفتی نمونه های خاک صورت گرفت. نتایج حاصل با سه مدل سینتیک درجه صفر، سینتیک درجه اول و مدل هیگوچی مورد برازش قرار گرفت. نتایج حاصل از برازش داده های آزمایش با مدل های یاد شده و مقادیر ضریب تعیین نشان داد که بهترین برازش با مدل سینتیک درجه اول با ثابت سرعت واکنش و نیمه عمر ماده آلاینده ترتیب 0098/0 بر روز و 71 روز صورت گرفته است. همچنین نتایج آزمایشات گیاه پالایی با استفاده از گیاه لولیم 65 درصد کاهش ترکیبات نفتی خاک را طی مدت 17 هفته نشان داد. در مرحله دوم تحقیق گیاهان فستوکا و لولیم به مدت 15 هفته در خاک های آلوده به مواد نفتی پالایشگاه تهران کشت شدند و تیمارهای آبیاری که شامل 100، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی بودند اعمال شد و تاثیر آن بر عملکرد گیاه پالایی بررسی شد. همچنین تلفیق تکنیک گیاه پالایی با مواد ابرجاذب تولید داخل کشور و تاثیر آن بر افزایش راندمان گیاه پالایی نیز بررسی شد. به همین منظور از هیدروژل ابرجاذب (200A) و زئولیت فیروزکوه در سطوح 6 گرم بر کیلوگرم استفاده شد. نتایج نشان داد گیاه فستوکا در این طرح هم از لحاظ استقرار و تولید عملکرد ماده خشک گیاهی و هم از نظر طول، سطح ریشه و نسبت اندام هوایی به ریشه نسبت به گیاه لولیم توانایی بالاتری داشت. نتایج نشان دهنده تاثیر مثبت استفاده از هیدروژل و زئولیت بر مقدار ماده خشک تولیدی اندام هوایی و ریشه بود. اختلاف آماری معنی دار چه در میزان تنفس میکروبی و چه در مقدار درصد نفت باقیمانده در خاک مابین تیمارهای با پوشش گیاهی و شاهد بدون گیاه وجود داشت. به طوریکه تنفس میکروبی در خاک ریزوسفری گیاهان فستوکا و لولیم بیشتر از خاک بدون پوشش گیاهی مشاهده شد. همچنین درصد نفت باقیمانده در خاک ریزوسفری گیاهان در انتهای دوره کاشت کمتر از خاک بدون پوشش گیاهی بود. استفاده از فستوکا و لولیم باعث به ترتیب کاهش 7/52 و 52 درصدی غلظت ترکیبات نفتی نسبت به غلظت اولیه این ترکیبات در شروع دوره آزمایش شد. ولی این کاهش در شاهد بدون گیاه 8/20 درصد مشاهده شد. آبیاری در حد FC دارای بیشترین کلمات کلیدی : گیاه پالایی، آلودگی نفتی خاک، مواد جاذب رطوبت، هیدروژل، زئولیت

ارتقاء امنیت وب با وف بومی