Skip to main content
SUPERVISOR
Ali akbar Ramin,Mostafa Mobli,Bahram Baninasab
علی اکبر رامین (استاد راهنما) مصطفی مبلی (استاد راهنما) بهرام بانی نسب (استاد مشاور)
 
STUDENT
Mohammad Soleimani
محمد سلیمانی درچه

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1387

TITLE

Effects of Spermidine on Cold Tolerance of Cucumber Seeds and Seedling
One of the most important factors limiting plant growth and crop production in many parts of the world has been considered to be low temperatures. Cucumber is a warm season crop and is sensitive to cold. With exception of southern and central part of the country, the rest are subjected to lower temperatures which cause chilling injury on warm season crops early in the season. There are different methods for controlling chilling injury, one of this methods is application of plant growth regulators. Spermidine, from polyamine group is one of the growth regulators that in the recent years its use in controlling chilling injury has been studied. Therefore, a greenhouse study includes several experiments were performed to determine the effects of spermidine on the cold tolerance of cucumber cultivar “Rashid” in the early stages of growth. All experiments were done as completely randomized design withhormone levels, included zero, 0.1, 0.5 and 1 mM spermidine with four replications at College of Agriculture of Isfahan University of Technology. Experiments were performed in the imbibition, completing germination and seedling stages. In imbibition stage, seeds after treatment with the hormone were incubated for 15 days in 13°C. In completing germination stage, seeds were exposedto 20°C for two days and then treated with hormones, the remaining 13 days theywere kept at temperatures 15, 13, 11 or 9°C. For seedling stage seeds were germinated for 7 days at 20°C and then treated with hormones and incubated in 9 or 6 °C temperatures under light photoperiod(8 hours light and 16 hours dark) for remaining 8 days. During and at the end of each experiment measures such as germination percentage, the average days to germination, length of shoot and root, fresh and dry weight of shoot and root, ion leakage of shoot and root, proline of shoot and root was measured. Briefly, the findings in this study showed that application of spermidine in low concentrations increased growth at low temperatures compared with control. It also became clear that the imbibition step towards completing germination and seedling stages is relatively more sensitive to chilling injury. Overall, the experiments showed that concentration of 0.5 mM spermidine in most cases increased cold resistance (improved growth, etc.) in cucumber seedlings. Also in most cases, concentrations of more than 0.5 mM spermidine demonstrated inhibitory effect on cucumber growth. To compare the effects of temperature and its interaction with the hormone data of four experiments of completing germination stage analysed as split plot experiment (four main plots and four sub plots). The results showed that reducing the temperature in this stage, redused most of the growth parameters significantly.
سرما یکی از بزرگترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان و تولید محصول در بسیاری از نقاط جهان می باشد که از دیر باز مورد توجه بوده است. خیار جزء گیاهان فصل گرم و حساس به سرما می باشد. به جز بخشی از مناطق جنوبی و مرکزی کشور، بقیه در مناطقی قرار دارند که در این مناطق به دلیل کاهش زیاد دما، احتمال سرمازدگی در اوایل فصل وجود دارد. روش های مختلفی برای کنترل سرمازدگی وجود دارد که یکی از این روش ها استفاده از تنظیم کننده های رشد می باشد. اسپرمیدین از گروه پلی آمین ها یکی از تنظیم کننده های رشدی می باشد که در سال های اخیر کاربرد آن در مقابله با سرمازدگی مورد مطالعه قرار گرفته است. بنابراین، پژوهشی گلخانه ای شامل چند آزمایش با هدف ارزیابی تحمل به سرمای خیار رقم رشید در مراحل اولیه رشد در قالب طرح های پایه کاملاً تصادفی با چهار تکرار و چهار سطح هورمون شامل صفر، 1/0، 5/0 و 1 میلی مولار اسپرمیدین در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا گردید. آزمایش ها در مراحل آبگیری، تکمیل جوانه زنی و دانهالی خیار انجام شد. در آزمایش مرحله آبگیری، بذرها پس از تیمار با هورمون برای مدت 15 روز دردمای 13 درجه سانتیگراد قرار گرفتند. مرحله تکمیل جوانه زنی شامل چهار آزمایش بود که بذرها 2 روز در دمای 20 درجه سانتیگراد و پس از تیمار با هورمون 13 روز باقیمانده را در دماهای 15، 13، 11 و 9 درجه سانتیگراد قرار گرفتند. همچنین مرحله دانهالی طی دو آزمایش انجام گرفت که بذرها برای 7 روز در دمای 20 درجه سانتیگراد سبز شدند و پس از تیمار با هورمون 8 روز باقیمانده را در دماهای 9 و 6 درجه سانتیگراد تحت فتوپریود نوری 8 ساعت روشنایی و 16 ساعت تاریکی قرار گرفتند. در خلال و خاتمه هر آزمایش شاخص هایی نظیر درصد جوانه زنی، میانگین روز لازم تا جوانه زنی، طول ساقه‌چه و ریشه چه، وزن تر و خشک ساقه‌چه و ریشه‌چه، نشت یونی ساقه‌چه و ریشه چه و پرولین ساقه‌چه و ریشه چه اندازه گیری گردید. به طور مختصر یافته های بدست آمده در این پژوهش نشان داد که کاربرد اسپرمیدین در غلظت های کم موجب افزایش رشد در دماهای کم نسبت به شاهد شد. همچنین مشخص شد که مرحله آبگیری نسبت به مراحل تکمیل جوانه زنی و دانهالی به سرمازدگی نسبتاً حساستر است. مجموع این آزمایش ها نشان داد که غلظت 5/0 میلی مولار اسپرمیدین مناسبت ترین غلظت برای ایجاد مقاومت به سرما (عدم کاهش رشد و غیره) در دانهال های خیار می باشد. همچنین در اکثر موارد غلظت بیش از 5/0 میلی مولار اسپرمیدین اثر بازدارنده بر روی رشد خیار نشان داد. در بررسی تحمل به سرمای خیار فاکتورهای طول ریشه چه، وزن تر ساقه چه، وزن تر ریشه چه و پرولین ساقه چه بهتر پاسخ دادند در حالیکه معیار نشت یونی در گیاهان خیار مورد آزمایش چندان کارآمد عمل نکرد. جهت مقایسه تاثیر دما و اثر متقابل آن با هورمون داده های چهار آزمایش مربوط به مرحله تکمیل جوانه زنی با همدیگر در یک طرح کرت های خورد شده (4 کرت اصلی و 4 کرت فرعی) آنالیز آماری شدند. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان داد، کاهش دما در مرحله تکمیل جوانه زنی، بیشتر شاخص های رشد اندازه گیری شده در اندام هوایی و ریشه را به طور معنی داری کاهش داد. اثر متقابل هورمون و دما برای فاکتورهای طول ساقه چه و ریشه چه و وزن تر ریشه چه از نظر آماری معنی دار گردید، به طوری که اثر غلظت های مختلف هورمون روی این فاکتورها تابع دما می باشد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی