Skip to main content
SUPERVISOR
Gholam-Reza Ghorbani,Masoud Alikhani,Mohammad Khorvash
غلامرضا قربانی خراجی (استاد مشاور) مسعود علیخانی (استاد راهنما) محمد خوروش (استاد مشاور)
 
STUDENT
Seyed hamid reza Moein odini
سیدحمیدرضا معین الدینی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1388

TITLE

The Effects of Starter Corn Replacement by Triticale or Barley on Performance and Weaning Age of Holstein Dairy Calves
Thirty two newborn Holstein calves were used in a completely randomized design trial from 1 to 10 weeks after birth to evaluate the effects of corn replacement with barley or triticale in calves starter on feed consumption, body weight gain, feed efficiency, weaning age, skeletal growth, rumen fluid pH, health status and blood metabolites. Grain portion of dietary treatments in starter diet were: 1- C with 100% corn, 2- B with 25% barley, 3- T25 with 25% triticale and 4- T50 with 50% triticale replacing corn. Starter Diets were formulated to be similar in protein (19%) and energy. All calves received 4kg/d whole milk from day 4 to the weaning time. Starter diet and water wer e offered ad libitum from day 4 to 70. In each treatment, 4 calves were randomly selected in order to take feces, rumen fluid and blood samples. Collected data were analyzed for three periods of 0-42, 43-70 and 0-70 days. In first period, feed intake, body weight gain and feed efficiency of calves in control treatment were lower, although these differences were not significant. The same effect on performance was also observed in second period. In overall period, feed intake and body weight gain were similar in all groups but feed efficiency tended to be lower in T50. Weaning age was not significantly lower in B25 and T50 compared with C or T25. At day 70, Rumen fluid pH was significantly lower (P= 0.05) in B or T50 compared with 25T or control diets. Comparing blood glucose and BHBA showed that no differences were observed between treatments but BUN was higher in T25 (P=0.0004) in second period compared with B25 or C. Dietary treatment had no effect on apparent nutrient digestibility in first period but corn replacement with barley or triticale significantly improved dry matter (P=0.03), organic matter (P=0/02) and NDF (P=0/07) digestibility in the later one. Partial replacement of corn with barley or triticale caused increase in whither height (P=0.004) at pre-weaning but did not influence other skeletal traits in pre or post-weaning time. The results of present study indicate that barley or triticale may be substituted for corn in calf starter without any adverse effects on performance of calves. Key words: Calves, starter, triticale, barley.
مطالعه حاضر با استفاده از 32 راس گوساله هلشتاین (16 نر و 16 ماده) به منظور ارزیابی اثرات جایگزینی ذرت با جو یا تریتیکاله در خوراک آغازین گوساله های شیرخوار بر میانگین مصرف خوراک، میانگین افزایش وزن روزانه، بازده مصرف خوراک، سن از شیرگیری، رشد اسکلتی، pH مایع شکمبه و متابولیت های خون در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار انجام شد. نسبت غلات مورد استفاده در استارتر بدین صورت بود: 1- 100% ذرت (C) 2- 75% ذرت و 25% جو (B) 3- 75% ذرت و 25% تریتیکاله (T25) 4- 50% ذرت و 50% تریتیکاله (T50). خوراک ها بصورت هم انرژی و با میزان پروتئین در حدود 19 درصد تنظیم شدند. گوساله ها تا زمان شیرگیری روزانه با 4 لیتر شیر کامل در دو نوبت صبح و عصر تغذیه می شدند و از روز چهارم تا روز هفتادم پس از تولد دسترسی آزاد به آب و استارتر داشتند. در هر تیمار نیمی از گوساله ها بصورت تصادفی برای نمونه گیری خون، مدفوع و مایع شکمبه انتخاب شدند. داده ها در سه دوره 42-0، 70-43 و 70-0 آنالیز شد. مصرف استارتر، افزایش وزن و بازده مصرف خوراک در دوره اول در تیمار شاهد کمتر بود ولی این تفاوت معنی دار نبود. در دوره دوم نیز عملکرد در بین تیمارها مشابه بود. در کل دوره مصرف استارتر و افزایش وزن در بین تیمارها یکسان بود ولی بازده مصرف خوراک در تیمارT 50 تمایل به کاهش (09/0= p ) نشان داد. با اینکه سن از شیرگیری در تیمار دوم و چهارم کمتر بود ولی این تفاوت به لحاظ آماری معنی دار نبود. میزان pH مایع شکمبه در سن 70 روزگی در تیمار وT 50 نسبت به گروه C و T25 بطور معنی داری کمتر بود (05/0= p ) ولی در سن 35 و 50 روزگی تفاوتی در بین تیمارها مشاهده نشد. مقایسه متابولیت های خونی نشان داد میزان ازت اوره ای خون در تیمار T25 وT 50 در دوره دوم بطور معنی داری (0004/0= p ) بالاتر از Cو بود ولی میزان گلوکز و بتاهیدروکسی بوتیریک اسید در بین تیمارها در هرسه دوره یکسان بود. هضم پذیری ظاهری هیچ یک از اجزاء مغذی در دوره اول تحت تاثیر تیمار قرار نگرفت. در دوره دوم، جایگزینی تریتیکاله و جو افزایش معنی دار در هضم پذیری ظاهری ماده خشک (03/0= p )، الیاف شوینده خنثی (0007/0= p ) و ماده آلی (02/0= p ) را سبب شد. جایگزینی ذرت با تریتیکاله یا جو بهبود رشد اسکلتی را بهمراه داشت؛ چنانچه در زمان قبل از شیرگیری ارتفاع جدوگاه (005/0= p ) در تیمار وT 50 بطور معنی داری بالاتر از گروه C بود. نتایج آزمایش حاکی از آن است که جایگزینی بخشی از ذرت با جو یا تریتیکاله در استارتر گوساله های شیرخوار تا سطوح مورد آزمایش در مطالعه حاضر، بدون تاثیر منفی بر عملکرد گوساله ها امکان پذیر است. واژه های کلیدی: گوساله های شیرخوار، خوراک آغازین، تریتیکاله، جو

ارتقاء امنیت وب با وف بومی