Skip to main content
SUPERVISOR
Mortaza Tabaei,Alireza Khazali
مرتضي طبايي (استاد راهنما) عليرضا خزعلي (استاد راهنما)
 
STUDENT
Adel Majdi
عادل مجدي

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده معدن
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394

TITLE

Estimation of Relative Permeability in Petroleum Reservoirs Using Spatial Statistics Methods
In the case of development of a petroleum reservoir there is essential to have a suitable reservoir model to proper forecast of its future and studding on the enhanced oil recovery plans. The more the heterogeneity the harder to model the reservoir. Relative permeability is one of the most important parameters, influencing on fluid distribution and its mobility in the porous media. Relative permeability curves are determined from coreflood experiments. One of the fundamental problems in petroleum reservoir simulation is to estimate these curves all over the reservoir. In this work, the available methods are studied, and a new method of estimating relative permeability curves to reservoir scale that is based on geostatistics is introduced and examined; also two scaleup methods including capillary equilibrium and viscose limit was examined. After that, static models ranking methods as well as future reservoir behavior were examined with the 3000 Monte Carlo simulated models. The results shown that the difference between cumulative oil production of the new method and other ones depends on the variance of the input data. Although the water break through time of this method is comparibale with End Point Scaling Method and Reservoir Rock Typing Method. Also the effect of the number of input data on the precision and relative behavior of methods has been studied. In the case of replacement of the injection and production wells the new method does not show significant reaction.
در توسعه مخازن نفتي، تهيه يک مدل مناسب از مخزن براي پيش بيني آينده آن و بررسي روش‌هاي افزايش توليد، بسيار مهم مي‌باشد. ناهمگني بيشتر مخزن، تهيه اين مدل را پيچيده‌تر خواهد کرد. يکي از پارامترهايي که در توزيع سيال و تحرک پذيري آن در محيط متخلخل بسيار با اهميت است، تراوايي نسبي مي‌باشد. نمودارهاي تراوايي نسبي با استفاده از آزمايش‌هاي سيلاب زني مغزه به دست مي‌آيند. يکي از مسائل مهم در شبيه‌سازي مخازن هيدروکربوري، چگونگي تخمين اين نمودارها در کل مخزن است. در اين تحقيق روش‌هاي موجود مورد بررسي قرار گرفت و يک روش جديد بر اساس روش‌هاي زمين‌آمار براي تخمين نمودارهاي تراوايي نسبي در مقياس مخزن ابداع و مورد ارزيابي واقع شد. همچنين دو روش افزايش مقياس تعادل مويينگي و ويسکوزيته غالب ارزيابي گرديد. با استفاده از شبيه سازي مونت کارلو بر روي 3000 مدل شبيه سازي شده، محتمل‌ترين رفتار مخزن بعد از پايان شبيه سازي مورد بررسي قرار گرفت و در ادامه روش‌هاي امتياز دهي استاتيک نيز ارزيابي شدند. نتايج حاصل نشان داد که تفاوت مقادير نهايي توليد تجمعي بين روش جديد و ساير روش‌ها وابسته به واريانس داده‌هاي ورودي مي‌باشد. همچنين زمان water break through بدست آمده در روش جديد، قابل مقايسه با روش‌هاي End Point Scaling و Reservoir Rock Typing بود. تغييرات تعداد داده هاي ورودي در دقت روش و رفتار نسبي روش‌ها بررسي شد. همچنين تغيير مکان چاه‌هاي توليدي و تزريقي نشان داد که، روش جديد بر خلاف ساير روش‌ها اثر پذيري کمتري دارد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی