Skip to main content
SUPERVISOR
سیروس قبادی (استاد مشاور) ابراهیم گنجی مقدم (استاد راهنما) بهرام بانی نسب (استاد راهنما)
 
STUDENT
Somayeh Tahsiri
سمیه تحسیری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1389

TITLE

Evaluating salt tolerant genotypes and vegetative growth characteristics of sour cherry (Prunus mahaleb) as affected by sodium chloride levels
Salinity is one of the greatest factors that limit the growth of plants and production of crops. This topic has been of utmost importance since long ago. Current reports show that this problem is increasing. Cherries are plants which are sensitive to salt. The usual method to propagate cherries is producing of seedlings and grafting of suitable scion on rootstock. Cherry trees are mostly cultivated in flat areas where salinity may arise because of over fertilization and irrigation with low quality water. The salinity tolerance of fruit trees can be enhanced through the use of tolerant rootstocks. Therefore, according to the above mentioned limitations, a greenhouse study was arranged to assess the salt tolerance of eight sour cherry ( Prunus mahaleb ) genotypes. A factorial experiment through complete randomized design (CRD) with four replications and four levels of salt including 0, 20, 40 and 60 mM NaCl with electrical conductivity of 1.294, 3.135, 5.383 and 6.564 dsm -1 were used. By increasing the levels of salt, visible damage, plant height and stem diameter, fresh and dry weight, relative water content (RWC), relative chlorophyll, chlorophyll florescence (Fv/Fm), photosynthetic rate (A), stomata conductance (gs), trairation (E) and potassium of root decreased. Being salty also increase electrolyte leakage, substomal chamber containing Co 2 , Na + concentration in leave and root, K + of leave and Na/k of leave and root. The result of comparison of the mean of growth parameters showed that there is a significant difference between various genotypes of sour cherry. Among of genotypes 249, 121 and 255 had the least and 139, 188 and 120 showed the most decrease in growth indexes of shoots and roots. The most RWC was in the 249, respectively. The least and most electrolyte leakage was seen in 139 and 249, respectively. About the relative chlorophyll content and chlorophyll fluorescence 249 had the most and 255 and 139 had the least amount, respectively. The most amount of proline content was observed in 187, however, 255 possessed the least amount of leaf proline. Related to gas exchange indexes 249 had the least changes compared to control, but 120, 139 and 188 had the greatest amount of decrease. The interaction effect of salt and genotypes showed that accumulation of Na + in leaves and roots was less in 121 and 139. The amount of K + in the leaves decrease in the low level of salt ( 20 mM) and increase in high levels of salt. 120 owned the most while 255 owned the least amount of potassium in their leaves. The amount of potassium in the root decrease in according with the increase of salt. The most amount of potassium in root was observed in 277 and 139 accumulated the least amount of potassium in their roots. Based on the results it was found out that 249, 277, 121 and 187 genotypes was more resistant to changes in the level of salt. But, 120, 139, 188 and 255were the most sensitive ones to salt. Key Words : Sour cherry, Prunus mahaleb , Genotypes, Salinity
شوری یکی ازمهم ترین، عوامل محدود کننده رشد گیاهان و تولید محصول در بسیاری از نقاط جهان می باشد که از دیر باز مورد توجه بوده است. گیلاس و آلبالو جزء گیاهان حساس به شوری می باشند. روش معمول تکثیر گیلاس تولید نهال های بذری و پیوند ارقام مناسب روی پایه است. درختان گیلاس اغلب در زمین های مسطح کشت می شوند که در این مناطق مسأله شوری به علت کوددهی بیش از حد و آبیاری با آب بی کیفیت ایجاد می گردد. تحمل شوری در درختان میوه را می توان از طریق استفاده از پایه های متحمل افزایش داد. لذاباتوجه به محدودیت های فوق، پژوهش گلخانه ای با هدف ارزیابی تحمل به شوری هشت ژنوتیپ مختلف محلب (آلبالوتلخه)، به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار تکرار و چهار سطح شوری شامل: 0، 20، 40و60 میلی مولارکلریدسدیم در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا گردید. نتایج نشان داد باافزایش سطح شوری طول و قطر ساقه، وزن تر و خشک اندام هوایی وریشه، درصدنسبی آب برگ، کلروفیل نسبی، کلروفیل فلورسانس، شاخص های تبادلات گازی (فتوسنتز، هدایت روزنه ای، تعرق) و پتاسیم ریشه کاهش یافتند. همچنین تیمارهای شوری باعث افزایش شاخص خسارات ظاهری، درصد نشت یون، میزان دی اکسیدکربن حفره زیر روزنه، سدیم برگ وریشه و پتاسیم برگ گردیدند. نتایج مقایسات میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که اختلافات معنی داری بین ژنوتیپ های مختلف محلب وجود دارد. دربین ژنوتیپ ها، ژنوتیپ های 2 49، 121 و255 کمترین وژنوتیپ های 139، 188و 1 20 بیشترین کاهش در شاخص های رشدی اندام هوایی و ریشه رانشان دادند. بیشترین درصدآب برگ درژنوتیپ 249 وجودداشت. کمترین وبیشترین درصدنشت یون به ترتیب درژنوتیپ های 139و 249 مشاهده گردید. ازنظر محتوای کلروفیل نسبی و کلروفیل فلوسانس ژنوتیپ 249 در بیشترین و ژنوتیپ های 255 و 139 در کمترین مقدار قرار داشتند. بیشترین میزان تولیدپرولین برگ درژنوتیپ 187 مشاهده گردید و ژنوتیپ 255کمترین پرولین برگ رابه خوداختصاص داد. ازلحاظ شاخص های تبادلات گازی ژنوتیپ 249 کمترین تغییرات را نسبت به تیمار شاهد نشان داد. سه ژنوتیپ 120، 139 و 188 از این لحاظ بالاترین میزان کاهش را دارا بودند. اثرمتقابل شوری و ژنوتیپ نیز نشان دادکه شوری باعث افزایش غلظت سدیم دراندام هوایی و ریشه گردیده است. نتایج نشان داد ژنوتیپ های 121 و 139 درمقایسه با دیگر ژنوتیپ ها سدیم کمتری را در برگ و ریشه های خود تجمع نمودند. همچنین ژنوتیپ های 255 و 187 بیشترین تجمع سدیم رادربرگ و ریشه خود نشان دادند. محتوای پتاسیم در برگ در تیمار شوری پایین (20 میلی مولار) کاهش یافت و سپس در ادامه در سطوح شوری بالا افزایش نشان داد. ژنوتیپ 120 بیشترین وژنوتیپ 255 کمترین میزان پتاسیم را در برگهای خود دارا بودند. محتوای پتاسیم ریشه متناسب با غلظت نمک کاهش نشان داد. بیشترین میزان پتاسیم درریشه ژنوتیپ 277 مشاهده گردید و درمقابل ژنوتیپ 139 کمترین میزان پتاسیم ریشه را دارا بود. با توجه به نتایج به دست آمده ژنوتیپ های 249، 277، 121و 187 تحمل بالاتری به تنش شوری نشان دادند و بیشترین حساسیت را ژنوتیپ های 120، 188، 255 و 139 به خوداختصاص دادند. کلمات کلیدی: آلبالو محلب، ژنوتیپ، شوری

ارتقاء امنیت وب با وف بومی