Skip to main content
SUPERVISOR
MARYAM HAGHIGHIPOODEH,Majid Talebi,Badraldinebrahim Seyed tabatabaei
مریم حقیقی (استاد مشاور) مجید طالبی (استاد راهنما) بدرالدین ابراهیم سیدطباطبایی (استاد راهنما)
 
STUDENT
MEHRNOOSH MIRHAKKAK ESFAHANI
مهرنوش میرحکاک اصفهانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

Evaluation of Genetic Diversity among and Within Some Iranian Leek Populations (Allium ampeloprasum) Using SRAP Marker and Measurement of Their Antioxidant Activity
Leek (Allium ampeloprasum) is a monocotyledonous plant from Liliaceae family. Through botanist's viewpoint, it is considered as biennial, although it is known as short-lived, annual crop in commercial cultivation. Iranian Leek is a macro consumed leafy vegetable which is believed to have food and pharmaceutics properties. Some of these properties are attributed to the total phenolic content and the antioxidant activity. Despite the economic and pharmaceutical importance of this plant, very few molecular studies have been conducted to investigate the genetic diversity of Iranian leek. It seems that evaluation of molecular relationships between domesticated and wild populations using genetic markers may affect identification of valuable features of this native plant. In addition, measuring the antioxidant activity of this plant along with the molecular comparisons provides more comprehensive viewpoint and deeper understanding for identification of this plant. In this research, cultivated populations including Dastgerd, Zayandeh-rood, Shadegani and Shahreza, wild populations including Ilam, Babol, Sari and Jahrom, and a leek population as out-group were evaluated using SRAP marker. The ten primer combinations amplified 397 fragments which all of them were polymorphic. Over all primers, the average PIC value was calculated 0.232. Cluster analysis was conducted using Dice similarity matrix and UPGMA algorithm with a cophenetic correlation of 0.916. The achieved cluster diagram separated cultivated and wild populations as well as the Ilam's dissociated from other ones. Since each wild and cultivated population is originated from different subdivisions, it is possible that the Ilam population has its own original subdivision. Results of principal component analysis (PCA) revealed a sufficient distribution of marker all over the genome. Total phenolic contents of populations was determined by means of spectrophotometry using Fulin-Ciocalteu method and antioxidant properties were evaluated by DPPH (2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl) model system after the methanolic extraction. The amount of phenolic compounds was not high enough in the Iranian leek populations and it was varied from 6.535 to 19.716 mg Tannic acid/g dry weight. The highest total phenolic compounds is reffered to Dastgerd population followed by Sary and Ilam populations. The highest percentage of free radical DPPH inhibition was reported in Ilam population. The Ilam wild population that justify; MARGIN: 0in 0in 10pt; unicode-bidi: embed; DIRECTION: ltr" Key words: Iranian leek, Genetic diversity, SRAP marker, Antioxidant, DPPH.
تره ( Allium ampeloprasum ) گیاهی تک لپه و از خانواده لیلیاسه می باشد. از نظر گیاهشناسی دوساله محسوب شده ولی در تولید تجاری به عنوان گیاهی یکساله با طول عمر کوتاه کشت می گردد. تره ایرانی یک سبزی برگی پرمصرف با خواص غذایی و دارویی است. بخشی از این خواص به محتوای فنول کل و میزان فعالیت آنتی اکسیدانی آن نسبت داده می شود. علیرغم اهمیت اقتصادی و دارویی این گیاه، مطالعات مولکولی بسیار محدودی به منظور بررسی تنوع ژنتیکی تره ایرانی صورت گرفته است. به نظر می رسد ارزیابی روابط مولکولی توده های اهلی و وحشی با استفاده از نشانگرهای ژنتیکی، می تواند در شناسایی ویژگی های ارزشمند این گیاه بومی اثرگذار باشد. علاوه بر این، اندازه گیری فعالیت آنتی اکسیدانی این گیاه به انضمام مقایسه های مولکولی، دیدگاهی جامع تر و درکی عمیق تر راجع به این گیاه فراهم می آورد. در پژوهش حاضر، توده های زراعی دستگرد، زاینده رود، شادگانی و شهرضا، و توده های وحشی ایلام، بابل، ساری و جهرم و یک توده تره فرنگی به عنوان توده خارج گروهی با استفاده از نشانگر SRAP مورد ارزیابی قرار گرفت. ده ترکیب آغازگری استفاده شده در این توده ها 397 نوار تکثیر کرد که همگی چندشکل بودند. میانگین محتوی اطلاعات چندشکل برای کل ترکیبات آغازگری 232/0 محاسبه شد. تجزیه خوشه ای با استفاده ازماتریس تشابه دایس و روش UPGMAبا ضریب همبستگی کوفنتیک 916/0 انجام گرفت. نمودار خوشه ای حاصل، توده های زراعی و وحشی را به خوبی از هم تفکیک کرد و توده وحشی ایلام نیز از همه توده ها جدا شد. با توجه به اینکه توده های زراعی و وحشی ایرانی هرکدام از زیرگونه ای متفاوت معرفی شده اند، می توان احتمال داد که توده ایلام زیرگونه متمایزی داشته باشد. نتایج حاصل از تجزیه به مؤلفه های اصلی (PCA) توزیع یکنواخت نشانگر در سراسر ژنوم را نشان داد. به منظور بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی در این تحقیق پس از استخراج عصاره متانولی توده های مذکور، اندازه گیری کل ترکیبات فنولی توسط اسپکتروفوتومتری با روش فولین - سیوکالتو انجام شد و خاصیت آنتی اکسیدانی توسط مدل سیستم DPPH (2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl) ارزیابی گردید. میزان ترکیبات فنولی در توده های تره ایرانی چندان بالا نبود و از 535/6 تا 716/19 میلی گرم تانیک اسید/ گرم ماده خشک متغیر بود. توده دستگرد و پس از آن توده ساری و توده ایلام بیشترین مقدار فنول کل را به خود اختصاص دادند. نتایج DPPH به صورت درصد ممانعت کنندگی رادیکال آزاد DPPH گزارش شد. توده ایلام بیشترین فعالیت را از این منظر به خود اختصاص داد. توده وحشی ایلام که در تجزیه خوشه ای داده های SRAP از سایر توده ها به طور جداگانه دسته بندی شده بود، بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی را به خود اختصاص داد؛ بطوریکه فعالیت آنتی اکسیدانی آن تفاوت زیادی با استاندارد HTنداشت. نتایج حاصل نشاندهنده ویژگی های خاص و منحصربفرد این توده وحشی است. واژه های کلیدی : تره ایرانی، تنوع ژنتیکی، نشانگر SRAP ، آنتی اکسیدان، DPPH.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی