Skip to main content
SUPERVISOR
Mohammad Mehdi Majedi,Ghodratollah Saeidi
محمد مهدی مجیدی (استاد راهنما) قدرت اله سعیدی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mahboubeh Komranianzadeh hoseinabadi
محبوبه کمرانیان زاده حسین آبادی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1397

TITLE

Evaluation of recombinant lines resulting from interspecific crosses of autumn-sown safflower in Isfahan
The wild relatives of crop species have a wide adaptation to different climate conditions and carrying the desirable genes. These plants are considered as a potential gene pool for yield, quality traits and tolerance to salinity, chilling and drought.. Interspecific hybridization could be used to increase genetic variation, to transfer evolutionary adaptation, and to produce novel plant species. In the current study, cold tolerance of different recombinant lines resulting from interspecific cross was evaluated in overwintering conditions. Genetic material included 159 families of F7 derived from crossing between three domestic and wild species of safflower including C. tinctorius , C. oxyacanthus , and C. palaestinus , along with their parents, and 28 control genotypes (included internal and external genotypes). The experiment was conducted in autumn 2018 at the research farm of Isfahan University of Technology, located in Lavark, Najaf Abad. The results showed that the TP population derived from C. tinctorius × C. palaestinus , PO population from C. palaestinus × C. oxyacanthus , and TO population from C. tinctorius × C. oxyacanthus had mean seed yield per plant of 15.56 14.98 and 12.5 g/plant, respectively. Also, mean of oil yield for populations TP, PO and TO was 4.37 3.51 and 3.34 g/plant, respectively. For overwintering, the opulations of TP, PO, and TO showed 76.67, 72.21, and 74.64 % survival, correspondingly. Therefore, it was concluded that in average, the recombinant lines of TP and TO populations respectively showed the most and least prefernace and performance in terms of seed yield and its component, oil yield, seed oil content and, cold tolerance for overwintering.Correlation cofficents showed that an all populations of TP, PO, and TO, there was a positive and significant correlation between oil yield with each of seed oil content, and seed yield. Also, a positive and significant correlation was observed between seed yield and yield component of capitula per plant and seeds per capitula. Results of the main component analysis showed that in TP population, 49, 62, and 37 genotypes, and in PO population, genotype 214 had the highest mean of survival in winter, and in TO population, the genotypes of 143 and sv58 showed the highest seed yield per plant. In conclusion, the results showed that populations derived from interspecific crosses have a good potential of genetic improvement for seed yield and quality, and also foradaptation and overwintering in autumn planting Keywords : Interspecific crosses, Safflower, Autumn planting, Overwintering tolerance
گونه‌های وحشی و خویشاوندان محصولات زراعی سازگاری وسیعی به شرایط آب و هوایی مختلف دارند و حامل ژن‌های مفیدی هستند. این گونه‌های گیاهی به‌عنوان منابع ژنی بالقوه برای صفاتی نظیر صفات کیفیتی و مقاومت به تنش‌های مختلف از جمله مقاومت به شوری، سرما، خشکی و عملکرد محسوب می شوند. از تلاقی بین‌گونه‌ای می‌توان به‌منظور افزایش تنوع ژنتیکی، انتقال سازگاری تکاملی و ایجاد گونه‌های جدید گیاهی استفاده کرد. در پژوهش حاضر میزان مقاومت گونه‌های مختلف گلرنگ نسبت به زمستان گذرانی ارزیابی شده است. مواد ژنتیکی این پژوهش شامل 159 فامیل F 7 حاصل از تلاقی سه ژنوتیپ اهلی و وحشی گلرنگ شامل C. oxyacanthus , C. palaestinus , C. tinctorius به همراه والدین و28 ژنوتیپ شاهد (شامل ژنوتیپ‌های داخلی و خارجی) و تعدادی ژنوتیپ دیگر بود. کشت در پاییز سال 1397 و ارزیابی طی سال زراعی 98-97 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجف آباد انجام شده است. نتایج نشان داد که از ارزیابی جمعیت‌های حاصل از تلاقی‌های بین گونه‌ای در این مطالعه، جمعیت TP با عملکرد مقدار 56/15گرم در بوته بیشترین مقدار عملکرد دانه در بوته را در بین جمعیت‌ها نشان داد و پس از آن جمعیت PO با عملکرد مقدار 98/14 و در نهایت جمعیت TO با دارا بودن 50/12 گرم در بوته، از نظر برتری این صفت به ترتیب اول تا سوم قرار گرفتند. در مورد صفت عملکرد روغن، جمعیت TP با دارا بودن 37/4 گرم در بوته دارای بیشترین مقدار عملکرد روغن در بین سه جمعیت بود، پس از آن جمعیت PO با دارا بودن 51/3 و در نهایت جمعیت TO با 34/3 گرم در بوته در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. از نظر صفت تحمل برای زمستان گذرانی سه جمعیت TP، PO و TOبه ترتیب مقادیر 61/76، 21/72 و 64/74 درصد زنده ماندن بوته‌ها را نشان دادند که با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان نتیجه گرفت که جمعیت TP از نظر صفت تحمل به زمستان گذرانی نیز برتر از دو جمعیت دیگر بوده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که در بین سه جمعیت TP، POو TO؛ جمعیت TP از نظر صفات مورد بررسی نظیر عملکرد دانه و اجزای آن، عملکرد روغن، محتوای روغن دانه و هدف مهم‌تر این مطالعه یعنی تحمل به زمستان گذرانی، به عوان جمعیت مطلوب و برتر شناخته شد. پس از آن جمعیت PO را می‌توان در این رابطه نام برد و جمعیت TO از نظر بروز صفات مذکور در درجه آخر قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده از همبستگی بین صفات در سه جمعیت TP، PO و TO در هر سه جمعیت بین صفات عملکرد روغن، محتوای روغن دانه و عملکرد دانه در تک بوته همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود دارد. همچنین بر اساس نتایج، همبستگی مثبت و معنی‌داری بین عملکرد دانه با اجزای عملکرد مانند تعداد غوزه در بوته و تعداد دانه در غوزه مشاهده شد. نایج تجزیه به مولفه‌های اصلی نشان داد که در جمعیت TP ژنوتیپ‌های 49، 62 و 37، در جمعیت PO ژنوتیپ 214 دارای بیشترین درصد بقای زمستانه و در جمعیت TO ژنوتیپ‌های 143و 58sv دارای بیشترین عملکرد دانه در تک بوته بودند. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد جمعیت‌های حاصل از تلاقی بین گونه‌ای، پتانسیل قابل توجهی برای بهبود ویژگی‌های زراعی، کیفیتی دانه و سازگاری در کشت پاییزه دارند که می‌توانند در مطالعات آتی مورد استفاده قرار گیرند. کلمات کلیدی: تلاقی بین گونه‌ای، گلرنگ، کشت پاییزه، تحمل به زمستان گذرانی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی