Skip to main content
SUPERVISOR
Ali akbar Ramin,Mostafa Mobli
علی اکبر رامین (استاد راهنما) مصطفی مبلی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Hadi Salehi
هادی صالحی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Evaluation of Salt Tolerance in Four Cucumber Cultivars (Cucumis sativus)
Salinity is one of the main environmental constrains to crop production. Salt stress induced physiological drought may depress water absorption from the soil, in one hand, and salt induced ionic toxicity may impair cellular functions and physiologyical process, such as photosynthesis and respiration, leading to meaningful decreases in plant growth and productivity. Considering the expansion of saline soils, identification of salt tolerant genotypes of different crop species including cucumber is necessary. This study was aimed at studying the effect of salinity on cucumber cultivars in a 4-neplicate factorial experiment. Four cucumber cultivars namely Amiran, Rashid, super unbeat and super N3 were studied under six levels of NACL salt ( including control, 25, 50, 75, 100 and 125 mM ) in an induar experiment. The effects of salt on cucumber were evaluated at germination and vegetative growth stages. Salinity led to signification decreases in all germination attributes including germination percent and velocity, plumul length and diameter and number of lateral roots. The smallest decrease in germination velocity was found to belong to cultivar Amiran. Intraction of cultivar and salt was found to be significant for plumal length and diameter and number of lateral roots, Amiran indicated the smallest decreases in the latter attributes under the 125 mM of NACL, compared to the rest of cutivares. Salinity led to significant decreases in plant height, stem diameter, number of lateral rootes, number of leaves, days to flowering, shoot fresh and dry weights, root fresh, chlorophyll index, quantum efficiency of psII and k + content of shoot and root at vegetative phase of growth. Salinity led to increases in proline content, electrolyte leakage, Na + content, Na + / k + ratio of shoot. Cultivar super N3 was found more tolerant to NACL at the vegetative phase, compared to the remainder of cultivars. Interaction of cultivar and salt at vegetative phase was found significant for plant height, stem diameter, number of lateral roots, number of leaves, number of flowers, root dry height, shoot fresh height, shoot Na + content, root k + and Na + content and quantum efficiency of psII and chlorophyll index. It could be concluded that salinity leaves negative impacts on growth attributes of cucumber in both cultivar-dependent and growth stage-dependent manners. Key words : Cucumber, salinity, germination, vegetative growth
شوری یکی از مهم‌ترین تنش های محیطی است که تولید محصولات زراعی را تحت تأثیر قرار می دهد. تحت تنش شوری، خشکی فیزیولوژیک، ممکن است موجب محدودیت در جذب آب از خاک شود، از سوی دیگر، افزایش جذب نمک و سمیت یونی، سبب اختلال در کارکرد سلولی و آسیب رساندن به فرایندهای فیزیولوژیک، از قبیل فتوسنتز و تنفس می شود که کاهش فرایندهای رشد و نموی گیاه نظیر جوانه‌زنی، رشد گیاهچه و درنهایت، کاهش میزان تولید محصول را در گیاه در پی دارد. با توجه به روند افزایشی اراضی شور، شناسایی ارقام مقاوم به شوری ازجمله در خیار، از اهمیت زیادی برخوردار است. ازاین‌رو جهت بررسی اثر شوری بر ارقام خیار آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار انجام گردید. چهار ژنوتیپ خیار شامل امیران، رشید، سوپر unbeat و سوپر N3 به‌عنوان فاکتور اول و شش سطح شوری شامل سطح شاهد )بدون نمک( و محلول‌های 25 ، 50 ، 75 ، 100 و 125 میلی مول کلرید سدیم به‌عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. اثر شوری بر خیار در دو مرحله جوانه‌زنی و رشد رویشی به‌طور مجزا موردبررسی قرار گرفت. در مرحله جوانه‌زنی، شوری درصد و سرعت جوانه‌زنی را به‌طور معنی‌داری کاهش داد. همچنین در این مرحله طول ساقه چه، قطر ساقه چه و تعداد ریشه جانبی با افزایش شوری به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. کمترین کاهش در سرعت جوانه‌زنی در تمام سطوح شوری در رقم امیران مشاهده گردید. همچنین اثر متقابل شوری و رقم بر روی طول ساقه چه، قطر ساقه چه و تعداد ریشه جانبی معنی‌دار بود، به‌طوری‌که کمترین کاهش در سطح شوری 125 میلی مول نسبت به شاهد در رقم امیران مشاهده شد. در مرحله رشد رویشی نیز شوری باعث کاهش ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد ریشه جانبی، تعداد برگ، تعداد گل، تعداد روز تا شروع گلدهی، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، کلروفیل نسبی، کلروفیل فلورسانس و همچنین محتوای عنصر پتاسیم در اندام هوایی و ریشه شد. از طرف دیگر شوری باعث افزایش میزان پرولین، درصد نشت یون از غشاء، محتوای سدیم، نسبت سدیم به پتاسیم در اندام هوایی گیاه شد. در مرحله رشد رویشی رقم سوپر N3 نسبت به سایر ارقام مقاومت بیشتری به شوری از خود نشان داد. اثر متقابل شوری و رقم در مرحله رشد رویشی برای صفات ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد ریشه جانبی، تعداد برگ در موقع برداشت، تعداد گل در موقع برداشت، وزن خشک ریشه، وزن تر اندام هوایی، سدیم اندام هوایی، سدیم و پتاسیم ریشه و همچنین محتوای کلروفیل نسبی در اواسط تنش و کلروفیل فلورسانس در اواخر تنش معنی‌دار بود. به‌طورکلی نتایج این آزمایش نشان داد که شوری به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای رشد گیاه خیار را تحت تأثیر قرار داده و واکنش واریته های خیار به شوری یکسان نیست و همچنین ارقام خیار در مراحل مختلف رشدی حساسیت‌های متفاوتی به شوری نشان می دهند. کلمات کلیدی: خیار، شوری، جوانه زنی، رشد رویشی.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی